«من می‌دانم هر سرمربی و باشگاهی حق دارد کادرش را خودش انتخاب کند اما انتظار دارم واقعیت را بی‌پرده بگویند و با احساسات هواداران استقلال بازی نکنند. من منتظر صحبت دوستان هستم اما باید بگویم توپ را به زمین من نیندازید. من این بازیها را خوب بلدم.»
این قسمتی از صحبت‌های مهدی هاشمی‌نسب است. مربی‌ای که گفته می‌شود شاید به استقلال برگردد اما ادبیاتش نشان می‌دهد از یکسری مسائل دلخور است و البته منتظر تماس استقلالی‌ها برای عقد قرارداد. سؤال اینجاست که در استقلال چه کسی می‌خواهد توپ را به زمین هاشمی‌نسب بیندازد؟
همان‌طور که او خودش گفته خواستن یک مربی حق طبیعی شخص سرمربی است. مثلاً اگر نکونام به هر دلیلی هاشمی‌نسب را نخواهد، نمی‌توان ایرادی از او گرفت و اگر بخواهد هم باشگاه باید مقدمات حضورش را فراهم کند. انتخاب دستیاران و بازیکنان جزو اختیارات سرمربی است و هیچ‌کس نمی‌تواند نکونام را مجبور به کاری بکند. روحیات خود جواد هم اینگونه است که اصلاً سفارش‌پذیر نیست. در مورد کریم باقری هم از یحیی انتظار می‌رفت خودش پا پیش بگذارد و حداقل به هواداران پرسپولیس بگوید چرا کریم رفت. ماجرای هاشمی‌نسب اما در حیطه اختیارات نکونام است و به نظر نمی‌رسد او و یا علی خطیر قصد داشته باشند توپ را به زمین هاشمی‌نسب بیندازند. ماجرا هرچه هست، باید زودتر تکلیف این مربی روشن شود چون چیزی به شروع لیگ برتر و اولین بازی استقلال نمانده است. نکته مهم دیگر اینکه به نظر می‌رسد استقلال بیشتر از مربی به بازیکنان تأثیرگذار نیاز دارد. با رفتن محبی و قایدی، آبی‌ها هنوز بازیکن بزرگی نخریده‌اند و معلوم نیست که امثال مهرداد محمدی و منتظر محمد عراقی در ترکیب این تیم جواب بدهند.
اینکه هاشمی‌نسب استقلالی شود، خوب است اما استقلالِ نکونام نیازهای بزرگ‌تری دارد. آنها تقریباً در تمام خطوط نیاز به بازیکن بزرگ دارند چون نقل و انتقالات نسبتاً بدی را پشت‌سر گذاشته‌اند و هواداران استقلال نگران بازی‌های بزرگ مقابل سپاهان (هفته سوم) و پرسپولیس (هفته پنجم) هستند.
