مدیرعامل پرسپولیس در مورد جذب مهاجم خارجی گفته هنوز مهاجمی در حد پرسپولیس پیدا نکرده‌ایم و البته لیست هم جای خالی ندارد. اگر قرار است مهاجم خارجی بگیریم، یک بازیکن باید از لیست خارج شود.
صرف‌نظر از این مشکلات که باعث می‌شود تا حدی به درویش حق بدهیم، وضع قانون «عقد قرارداد ریالی» با خارجی‌ها هم مشکلات را بیشتر کرده و باعث شده بازیکنان خارجی تراز اول و حتی معمولی هیچ رغبتی برای حضور در ایران نداشته باشند. چشم پرسپولیس البته بعد از ماجرای لوکادیا، پریرا و دیاباته ترسیده. لوکادیا را پارسال خود باشگاه گرفت که البته از نظر فنی خوب بود ولی حاشیه داشت و وسط کار رفت. دیاباته و پریرا هم با نظر گل‌محمدی آمدند که هیچ‌کدام جواب ندادند و پرسپولیس از جذب آنها پشیمان شد به همین دلیل حالا باید وسواس بیشتری به خرج بدهد تا دوباره دلال‌ها یک مهاجم خارجی مثل دی‌کارمو را قالب نکنند. اگر قرار به این قبیل مهاجمان باشد، یحیی می‌تواند به همین مهدی عبدی و خدادادیِ جوان و... بیشتر میدان بدهد اما فراموش نکنیم که قرمزها آل‌کثیر که یک مهاجم چهارچوب‌شناس بود را از دست داده‌اند و شهاب زاهدی را گرفته‌اند که در مورد کیفیت او هنوز تردیدهایی وجود دارد و در بازی‌های دوستانه هم نتوانسته انتظارات را برآورده کند. در همین بازی آخر دوستانه با مس رفسنجان؛ صادقی، خدادادی و امیری گل زدند و باز هم پای شهاب زاهدی به گل باز نشد مگر آنکه در شروع مسابقات لیگ برتر زاهدی نظرها را عوض کند اما عقل حکم می‌کند که پرسپولیس به خاطر لیگ قهرمانان آسیا هم که شده، حتماً یک مهاجم خارجی خوب بخرد و فاز هجومی تیمش را تقویت کند. با شناختی که روی گل‌محمدی داریم، مطمئن هستیم او کمبود مهاجم را بهانه می‌کند و اگر جای درویش باشیم، به هر قیمت ممکن یک پرسپولیسی را از لیست خارج کرده و به جای او یک مهاجم خارجی می‌خریم. پارسال استقلال همین مشکل را در میانه میدان داشت که فاقد یک هافبک بزرگ و تأثیرگذار بود و حالا پرسپولیس در خط حمله چنین معضلی دارد مگر آن که گل‌محمدی به فکر استفاده از ترابی و امیری در خط حمله باشد و با این روش تا حدی خلأ عیسی آل‌کثیر را پر کند.
ختم کلام اینکه برای پرسپولیس جذب یک مهاجم خوب و گلزن از نان شب هم واجب‌تر است و در واقع نقل و انتقالات قرمزها این‌گونه تکمیل می‌شود.
