فرناز جلیلی| در ماجرای بیرانوند هنوز ابهامات زیادی وجود دارد. مثلاً مدیر رسانهای پرسپولیس مدعی شد استقلالیها به او پیشنهاد ۱۲۰ میلیاردی دادهاند (احتمالاً برای ۳ سال). نکته اینجاست که بیرانوند با استقلال تمام کرده بود و اگر ۲۰ میلیارد اول قراردادش (۵۰ درصد سال اول) را میگرفت، شاید امروز استقلالی بود. استقلالیها البته مدعیاند عدهای اجازه ندادند او بیاید. جواد نکونام این جمله را گفت و حجت کریمی هم علیه قربانزاده پست گذاشت تا بهنوعی از خودش دفاع کرده باشد. کریمی البته وعده داده بود که امروز در مورد ماجرای بیرانوند شفافسازی میکند اما به هر حال آنچه مسلم است زمان به عقب برنمیگردد و استقلال اگر گلر خارجی نیاورد، امسال را هم باید با حسینی بگذراند چون هیچکدام از تیمهای بزرگ لیگ برتر حسینی را نخواستند و او ماندگار شده است.
اگر پیشنهاد ۱۲۰ میلیاردی استقلال به بیرانوند صحت داشته باشد (و یا حتی ۹۰ میلیاردی برای ۲ سال) طبیعی است که نهادهای نظارتی حساس شوند. البته شاید بگویید چرا نهادهای نظارتی روی تیمهای دیگر حساس نیستند اما به هر حال اگر بیرانوند با این ارقام استقلالی میشد، رکورد نقل و انتقالات در فوتبال ایران میشکست و در ثانی جمع کردن استقلال برای نکونام اصلاً کار راحتی نبود. از نظر فنی البته استقلال سود میکرد و پرسپولیس ضرر اما در آن صورت تمام بازیکنان استقلال درست یا غلط قرارداد خودشان را با بیرانوند مقایسه میکردند و دردسرهای زیادی ایجاد میشد. همین حالا هم استقلالیها میگویند فقط ۶۰ درصد پول پارسال را گرفتهایم و حالا فکر کنید نکونام چه کار سختی برای فصل جدید دارد.
اشتباه استراتژیک مدیران استقلال این بود که اجازه دادند ماجرای بیرانوند رسانهای شود. آنها باید به صورت پنهانی با او تمام میکردند و سپس خبر استقلالی شدن بیرانوند را رسانهای میکردند اما آنها ابتدا شیپور زدند و سپس دنبال ماجرا افتادند که البته طبق ادعای خودشان رقم بیرانوند باعث شد نهادهای بالاتر حساس شوند.