پس از رفتن ساپینتو و خالی شدن نیمکت استقلال، این روزها بحث داغ انتخاب سرمربی برای فصل آینده شده خبر یک و تازه و پر التهاب برای هواداران استقلال است.
وقتی به گزینههای اعلام شده در فضای مجازی نگاهی میاندازیم، نامهایی را میبینیم که به واقع برای نیمکت تیمیچون استقلال مناسب نیستند، گزینههایی که شاید برای تیمهای دیگر مناسب و حتی چیزی در حد عالی باشند اما برای نیمکت استقلال قدرتمند نیستند و یک گزینه بزرگ تر لازم است.
عده ای از هواداران استقلال گزینه مطرح شده داخلی را بسیار میپسندند و این روزها حضور او را فریاد میزنند، عده ای دیگر گزینه خارجی شناخته شده و کاربلد و بزرگ را میخواهند و معتقد هستند که گزینه داخلی مناسبی که بتواند تیم محبوبشان را پس از فصلها دوباره به قهرمانی برساند وجود ندارد.
هوادار استقلال وقتی به گزینهها نگاه میکند تنها یک نفر را پیدا میکند که سابقه حضورش با پیراهن آبی تنها دو فصل بوده است، هر چند سابقه سرمربیگری طولانی مدتی نداشته است اما به تنها گزینه موجود داخلی برای این هواداران تبدیل شده است.
از طرفی گزینه خارجی مناسبی که تا فصل گذشته در تیمیفعالیت داشته و هنوز با فوتبال قهر نکرده است و از آن دور نشده که بتواند و بخواهد به ایران بیاید و با این وضع اقتصادی و بحرانی باشگاه قراردادی سنگین امضا کند هم پیدا نشده است.
هوادار استقلال چند فصلی است که یک پیش فصل سخت را پشت سر میگذارد، از انتخاب سرمربی برای هر فصل، از مدیرعاملهای مختلفی که توسط وزارت گمارده میشوند و پس از مدتی توسط خودشان کنار گذاشته میشوند و فرد جدیدی میآید.
حال این روزهای هوادار استقلال خوب نیست، حالی که ارتباط مستقیمی با اوضاع باشگاه و تیم استقلال دارد، از دست دادن قهرمانیها یکی پس از دیگری، شکستهای متوالی در دربیها و از دست دادن سرمربی خارجی اش که میتوانست یک گزینه مناسب برای فصلهای متوالی باشد حال این روزهای هوادار استقلال را آشفته کرده است.
محمود فخرالحاج| باشگاه خبرنگاران آزاد