اتفاقات ۱۰ دقیقه ابتدایی دیدار صنعت نفت آبادان برابر ذوب‌آهن برای هواداران آبادانی جنون‌آور بود. هنوز بازی به ثانیه ۲۰ نرسیده بود که اعلام پنالتی و ضربه تمام کننده طالب ریکانی آنها را از شادمانی به اوج آسمان برد، اما چند دقیقه بعد با خطایی که کاپیتان با تجربه تیم‌شان روی قریشی مدافع حریف انجام داد، همه چیز برایشان تیره و تار شد.
تحمل این صحنه‌ها برای شماره ۱۰ نفت آبادان سخت‌تر از همه کسانی بود که با ناباوری شاهد خارج شدن کارت قرمز از جیب داور مسابقه بودند، اما ریکانی که سال‌هاست در بالاترین سطح فوتبال ایران حضور دارد، اگرچه از درون کاملا به هم ریخته بود، اما تمام تلاشش را برای حفظ ظاهر کرد و در شرایطی که متوجه اشتباه بزرگ خود شده بود و راهی برای بازگشت به عقب نمی‌دید، پس از چند دقیقه راهی رختکن شد.
طی چند دقیقه تا رختکن فکرهای زیادی از ذهن طالب ریکانی گذشته است. از چسباندن انگ تبانی و شرط‌بندی که این روزها هواداران، رسانه‌ها و حتی مسئولان فوتبال در ایران هراسی از بر زبان آوردن آن ندارند و به نوعی می‌توان گفت گاهی آخرین راه برای فرار از پذیرش واقعیت است، تا فکر کردن به سرانجام تیم محبوبی که ممکن است با همین اشتباه مرگبار سقوط کند.
احتمالا هم همین افکار ویران‌کننده بوده که پس از اخراج طالب ریکانی را به نقطه جوش رسانده و او برای انتقام گرفتن از خود و اشتباهی که مرتکب شده، پس از ورود به رختکن ضربه‌ای به در زده که موجب پاره شدن دست او شده است؛ عصبانیتی که منجر به خونریزی شدید طالب ریکانی می‌شود و پس از اینکه سایر اعضای تیم متوجه می‌شوند او را به بیمارستان منتقل می‌کنند و با ۲۰ بخیه روی بدنش پس از یکی دیگر از دیدارهای سخت دوران حرفه‌ای به خانه برمی‌گردد.
طالب ریکانی همواره طی سالیان اخیر از عشق خود به نفت آبادان گفته. درست مثل همان‌هایی که روی سکوهای ورزشگاه تختی آبادان تنها دارایی و دلخوشی شهرشان را تشویق می‌کنند و عشق به تیم و آنها سبب شده تا کاپیتان نفت آبادان در آخرین بازی فصل وقتی دید دیگر فرصتی برای جبران ندارد، دست به انتقام گرفتن از خود بزند.
البته که اگر قرار باشد این وسط کسی هم از خود انتقام بگیرد، آن تصمیم سازان فوتبال آبادان هستند، که تیمی با پتانسیل و پر از عشق به فوتبال را با تصمیمات خود به جایی رساندند، که حالا در لبه پرتگاه قرار گرفته و اگر هم از سقوط فرار کند، فقط به خاطر بازیکنانی نظیر طالب ریکانی و عشقی خواهد بود که این تیم را با وجود سال‌ها نامهربانی همچنان زنده نگه داشته است.
