دربی ۱۰۰ یکشنبه برگزار می‌شود، مسابقه ای که به خاطر شرایط جدول لیگ یکی از حساس ترین مسابقات دو تیم است. بهتاش فریبا بازیکن و مربی اسبق استقلال در مورد این مسابقه صحبت کرده است که در ادامه می‌خوانید.

در دربی ۱۰۰ تیم‌ها محتاط نخواهند بود

به نظرم دربی به دلیل شرایط جدول لیگ یکی از حساس‌ترین‌هاست، هرچند این مسابقه همیشه حساسیت‌های خود را دارد و گاهی نتیجه‌اش حتی برای ماندن یا رفتن مربی‌ها در تیم‌ها هم تأثیرگذار بوده است. با توجه به وضعیت جدول مساوی در دربی ۱۰۰ به درد هیچکدام از دو تیم نمی‌خورد و سپاهان سود خواهد برد. به همین دلیل احتیاطی که سال‌ها پیش در دربی مشاهده می‌کردیم در این بازی وجود نخواهد داشت، اینکه تیم‌ها ابتدا برای گل نخوردن بازی کنند و بعد به سراغ گلزنی بروند. تیم‌ها به خاطر وضعیت جدول محتاط بازی نمی‌کنند. البته در نیمه اول شاید وضعیت به گونه‌ای باشد که تیم‌ها گل نخوردند تا در نیمه دوم که نیمه مربیان است ببیند چه کای می توانند انجام بدهند.  

سپاهان یک امتیاز جلوتر است

اگر استقلال دربی را ببرد بعد از آن باید منتظر لغزش سپاهان باشد چون آنطور که گفته‌اند در صورت تساوی امتیازها، بازی‌های رودررو ملاک است و سپاهان هر دو تیم استقلال و پرسپولیس را برده است. بنابراین می‌توان گفت یک امتیاز بیشتر دارد و جلوتر است. روی کاغذ سپاهان بازی‌های ساده‌تری نسبت به استقلال و پرسپولیس دارد. استقلال باید با مس رفسنجان و تراکتور تبریز بازی کند. پرسپولیس هم بازی‌های آسانی ندارد اما سپاهان با تیم‌هایی بازی دارد که در انتهای جدول هستند و برای بقا تلاش می‌کنند و احتمال دارد که زورشان به سپاهان نرسد.

جنگ اصلی در عمق دفاع پرسپولیس است

روند تیمی هر دو تیم استقلال و پرسپولیس خوب بوده استقلال ۱۱-۱۲ مسابقه است که برنده می‌شود، ضمن نتیجه‌گیری خوب از نظر فنی هم خوب کار می‌کند. هرچند که جنگ در میانه زمین است اما به نظر من مهم‌ترین بخش جنگ در ۴۰-۵۰ متر خط جلوی استقلال قرار دارد. جایی که قائدی و محبی حضور دارند. سرعت این وینگرها می‌تواند بر دفاع‌های میانی پرسپولیس غلبه کند. دفاع‌های چپ و راست پرسپولیس یعنی اسماعیلی‌فر و امیری سرعت خوبی دارند حتی نعمتی هم سرعتش خوب است اما قائدی و محبی نسبت به مدافعان پرسپولیس سریع‌تر هستند و قطعاً ساپینتو این مسئله را به خوبی می‌داند که جنگ اصلی در عمق دفاع پرسپولیس رخ خواهد داد.

نقطه قوت استقلال ترکیب ثابت است

هافبک‌های هر دو تیم از نظر فنی و توپ‌گیری برابر هستند. پرسپولیس هم تیم بزرگی است و انسجام درون‌ تیمی خوبی دارد. استقلال در نیم‌فصل دوم نتایج بسیار خوبی گرفته یعنی بعد از آنکه ساپینتو از فوتبال ما و بازیکنان استقلال شناختش بهتر شد. ۱۰-۱۲ مسابقه است که ترکیب استقلال تغییر نکرده است مگر اینکه بازیکنی مصدوم یا محروم شده باشد. اینها نشانه‌های پیشرفت در استقلال است. من اول فصل هم گفتم که باید به ساپینتو زمان داده شود تا فوتبال‌مان را بهتر بشناسد همانطور که به استراماچونی هم زمان ندادیم. استقلال در ۴-۵ بازی اول با استرا خوب نتیجه نگرفت. به هر حال این مربیان از قاره دیگری می‌آیند و شناخت‌شان به فوتبال ما کامل نیست.

استقلال فوتبال روز دنیا را بازی می‌کند

استقلال فوتبال به‌روزی بازی می‌کند به خصوص در پرس و بازپس‌گیری توپ، فعال و کوشاست. اکثر تیم‌های بزرگ دنیا مثل بارسلونا و رئال به این شیوه بازی می‌کنند. فشار و پرس برای بازپس گیری توپ؛ این فوتبال روز دنیاست که جا دارد ضمن تشکر از کادر فنی از مربی بدنساز جوان تیم استقلال هم تشکر کنیم زیرا هیچ‌جا صحبت از مربی بدنساز نمی‌شود؛ مگر اینکه تیمی در دقیقه ۸۰ وا بدهد و در آن صورت همه می‌گویند بدنساز تیم چه کرده است اما اکنون شاهدیم که استقلال ۹۰ دقیقه پرس می‌کند.

من خودم بازیکن بودم می‌دانم ۹۰ دقیقه پرس چقدر سخت است. در کنار کار خوب بدنساز استقلال باید به تعویض‌ها هم اشاره کرد. اینکه نفرات اصلی و ذخیره استقلال فاصله زیادی با هم ندارند. بازیکنانی مثل میرزایی، مهدی‌پور، بابایی، رمضانی، جلالی و ... همه وقتی که وارد زمین می‌شوند خوب و فعال عمل می‌کنند.

دو کار خوب ساپینتو در استقلال

بازیکنان استقلال فوق العاده میل به پیروزی دارند. شاید این یکی از مهم‌ترین کارهایی بوده که ساپینتو در استقلال انجام داده و این مسئله را برای بازیکنان جا انداخته است که آنها باید برای پیروزی بازی کنند. کار دوم و مهم ساپینتو بازسازی بازیکنان بوده است. آرش رضاوند و ارسلان مطهری که حتی قرار بود از استقلال برود یا قائدی و چشمی اکنون را با ابتدای فصل مقایسه کنید. این نفرات اکنون جزو بهترین نفرات تیم هستند. محمد محبی از اروپا آمده و از او توقع داریم اما اکنون می‌بینید که آرش رضاوند یک پاسور خوب است. روزبه‌ چشمی یکی از بهترین هافبک‌های توپ‌گیر است و فوق‌العاده کار می‌کند. در خط دفاع هم همه چیز خوب است و ایرادی وجود ندارد.  

تنها ایراد دربی ۱۰۰

تنها ایرادی که باید از دربی صدم بگیریم این است که چرا فقط ۱۵ هزار تماشاگر در ورزشگاه حضور دارند چرا نباید ۳۰ هزار تماشاگر به ورزشگاه بیاید. در بازی هفته قبل ما ۳۰ هزار تماشاگر در ورزشگاه حضور داشت پس این بازی هم می توانست ۳۰ هزار تماشاگر وجود داشته باشد. نمی‌گویم ۷۰ هزار تماشاگر بیایند زیرا طبقه دوم ورزشگاه اشکالاتی دارد اما می‌توانستیم این بازی را با ۳۰ هزار تماشاگر برگزار کنیم. این نقطه تاریک دربی صدم است.

در دربی ۱۲۰ هزار نفر مصدوم بودم

من از سال ۵۹ تا ۱۳۶۸ یعنی هشت سال برای استقلال بازی کردم حدود بین ۱۴ تا ۱۷ دربی به عنوان بازیکن در این مسابقه حضور داشتم فقط در دربی سال ۶۲ که ۱۲۰ هزار تماشاگر در ورزشگاه حضور داشت و ما با گل پرویز مظلومی برنده شدیم مصدوم شدیم و بازی نکردم. این تنها دربی بود که من به خاطر مصدومیت غایب بودم.

گل‌های قشنگ برای استقلال زیاد زده‌ام اما فقط گلم به پرسپولیس در خاطره‌ها ماند

من گل‌های زیبا برای استقلال زیاد زده‌ام؛ گلی که به هما با ضربه قیچی زدم، ضربه کاشته به شاهین و ... همگی گل‌های زیبایی بودند اما فقط گلی که به پرسپولیس زدم در یادها و خاطرهای اکثر فوتبالی‌ها مانده است. در آن مسابقه غلام فتح‌آبادی به استقلال گل زد که در دقیقه ۸۴ یا ۸۵ من هم بعد از یک و دو با حسن روشن دروازه پرسپولیس را باز کردم و بازی مساوی شد. این گل یکی از خاطرات خوبم است. جا دارد در مورد غلام فتح‌آبادی هم بگویم که این روزها می‌بینیم مشکلاتش زیاد است. فدراسیون و وزارت ورزش سراغی از او نمی‌گیرند اما خودش می‌گوید بازیکنانی هم که ساخته سراغی از او نمی‌گیرند. کاش به او سر بزنند.

در زمان ما پولی در فوتبال نبود ما به عشق هواداران، تیم و به عشق خودمان فوتبال بازی می‌کردیم. اکنون هم همه چیز هست. نوش جان فوتبالیست‌ها، پولی که می‌گیرند نوش جان‌شان، همه می‌دانیم که فوتبالیست چقدر باید سختی بکشد. این هنر یک فوتبالیست است. وقتی نقاش یک تابلوی یک وجبی می‌کشد و آن را به قیمت‌های کلان می‌فروشد هنرش را عرضه می‌کند. در فوتبال هم همین است مگر چند نفر می‌توانند از ۴۰ متری گل بزنند یا هشت نفر را دربیل کنند و گل بزنند، اینها هنر فوتبالیست است پس پولی هم که می‌گیرند نوش جان‌شان اما کاش این فوتبالیست‌ها به قدیمی‌هایی که گرفتار هستند سری بزنند. غلام فتح‌آباید را فراموش نکنند همبازیانش و بازیکنانی که او ساخته به او سر بزنند و جویای احوالش باشند.  

۶ مرتبه به عنوان مربی پرسپولیس را برده‌ام

به عنوان مربی هم در دربی حضور داشته‌ام ۶ مرتبه پرسپولیس را با عنوان مربی برده‌ام. چهار بار با پرویز مظلومی، یک بار با علیرضا منصوریان و یکبار هم با نصرالله عبداللهی، این عدد ۴ مربوط به هم چهار برد متوالی ما و هم به حضور استقلال در آسیا اشاره می‌کند. به عنوان مربی فقط یک بار در همان دربی ۳ بر ۲ بازنده شدیم که سرمربی پرسپولیس دنیزلی بود و ما هم به اشتباهات خودمان باختیم.