بیماری میرسلاو بلاژویچ باعث شد که او ماه گذشته و یک روز پیش از تولد ۸۸ سالگیاش از دنیا برود. این مربی افسانهای کروات چند هفته پیش از درگذشتش مصاحبهای با ماری استانیچ، یکی از اعضای سابق تیم ملی کرواسی، برای برنامهای در تلویزیون این کشور انجام داده و صحبتهای جالبی را مطرح کرده بود.
او در این مصاحبه گفت:« وضعیتم بسیار بد است. پنج متاستاز جدید در استخوانهایم دارم. اما از خدا به خاطر این معجزه که هیچ دردی ندارم ممنونم. این درد میتوانست غیرقابل تحمل باشد اما در حال حاضر به آن فکر نمیکنم. حالم خوب نیست. میخواهم برابر تمام این بینندگان به شما بگویم که لحظات سخت بسیاری داشتم اما همیشه در تیم ملی روی تو حساب کردم.»
چیرو درباره فرمول موفقیتش در فوتبال از شش عامل استعداد، انگیزه، شخصیت، هوش، سختکوشی و محیط درست نام برد و اضافه کرد:« من واقعا مسیر دشواری داشتم. به تمامی جوانها هشدار میدهم که بدون فداکاری نمیتوانند زندگی حرفهای موفقی داشتهب اشند. انگیزه من در زندگی این بود که از فقر رها شوم. در جوانی نمیتوانستم ناهار یا شام بخرم و درست لباس بپوشم. بسیاری میگویند که این روزها میگذرد اما هیچ تضمینی وجود ندارد.»
کرواسی تحت هدایت او موفق شد اولین مدالش را در جام جهانی ۱۹۹۸ فرانسه کسب کند و در جایگاه سوم قرار بگیرد، هرچند این برای او کافی نبود. این مربی سرشناس در این باره اظهار داشت:« ما باید قهرمان میشدیم. من ناراحت خواهم مرد چون ما قهرمان نشدیم. تمرکز استعدادهایی که در اختیار داشتم باعث شده خودم را مقصر بدانم که نتوانستیم قهرمان شویم! ما بهترین بودیم. این باورنکردنی است که سوم شدیم. ما هلند را شکست دادیم که بهترین تیم جام بود.
نمیتوانم این موضوع را انکار کنم که این موفقیت بزرگی بود. ما کشوری جوان بودیم و تیم ملی نشان داد که کرواسی دیگر ناشناخته نیست. ما سوم شدیم اما بر اساس انتخاب فیفا، در بسیاری از زمینهها در صدر قرار داشتیم. همه این مسائل دلایلی برای رضایت و خشنودی است اما همیشه حسرت قهرمان نشدن را داریم.»
این گزارش درباره میروسلاو بلاژویچ را بخوانید: میروسلاو بلاژویچ؛ مربی همه مربیها/ «چیرو»؛ وطنپرستِ مدعی اختراع ۲-۵-۳ که انقلاب تاکتیکی ایجاد کرد