سبو شهبازیان درمورد درگذشت میروسلاو بلاژوویچ، سرمربی اسبق تیم ملی فوتبال کشورمان اظهار داشت: ابتدا باید این اتفاق را تسلیت بگویم و واقعا متاثر شدم. بلاژوویچ روزی که به ایران آمد، واقعا مربی بزرگی بود که سابقه سومی جام جهانی ۹۸ را با تیم ملی کرواسی در کارنامه داشت. برخی بازیکنان جوان که شاید خیلی در چشم نبودند دل آن دوره به تیم ملی دعوت شدند. یکی از این نفرات رحمان رضایی بود که آن زمان در ذوب آهن بازی می‌کرد اما با انتخاب و دیدگاه بلاژوویچ، زندگی‌اش عوض شد.

وی افزود: سبک چیرو خاص بود. تیم‌ ملی در زمان او فوتبال خاص کشورهای کرواسی، صربستان، یوگسلاوی و ... را پیاده می‌کرد. در آن دوره برانکو نیز دستیار بلاژوویچ بود. کادر فنی خیلی خوبی داشت و تمرینات خوبی انجام می‌دادیم‌. حُسن بزرگ، دیدگاه خوبش در انتخاب بازیکن بود و از این لحاظ خیلی به فوتبال ایران کمک کرد.

مدافع پیشین تیم ملی کشورمان اضافه کرد: بلاژوویچ با وجود اینکه از لحاظ فنی خیلی خوب بود اما خیلی زود هم عصبانی می‌شد. در زمان عصبانیت بلاژ، رضا چلنگر خیلی هُل می‌شد و مسلط نمی‌توانست حرف‌هایش را ترجمه کند. یک روز در تمرین تیم ملی می‌خواست توپ‌ها را از کنار زمین به تیر یک ارسال کنیم. ترجمه چلنگر به شکلی بود که من تصور کردن باید توپ‌ها روی تیر ۲ بریزم‌. به همین دلیل توپ‌ها را بلند به تیر ۲ می‌فرستادم. چندین بار این کار را انجام دادم. من هم به دلیل استرس دادن چلنگر، هُل شده بودم. این کار سبب عصبانیت بلاژوویچ شد به شکلی که توپ را روی زمین زد و عینک خود را درآورد. در نهایت با یک خداحافظی ما را خوشحال کرد و دیگر به تیم ملی دعوت نشدم زیرا تفاوت تیر یک و دو را نفهمیدم!(باخنده) سر یک تیر از تیم ملی خط خوردم.

شهبازیان درخصوص اینکه بلاژوویچ با وجود تمام تلاش‌هایش در نتیجه‌گیری موفق نبود و نتوانست ایران را به جام جهانی ۲۰۰۲ برساند، گفت: به نظر من برانکو خیلی بهتر از بلاژوویچ توانست خودش را با فوتبال ایران وفق بدهد و توانست خواسته هایش را پیاده کند. هرچند بلاژ به عنوان یک مربی بزرگ و کارکشته از لحاظ فنی خیلی خوب بود اما تنها حُسنش در فوتبال ما انتخاب بازیکن بود. نفرات جوانی را در ایران شناخت که پس از او خیلی توانستند به فوتبال ما کمک کنند. شاید اگر مربیان دیگری بودند، چنین نفراتی انتخاب نمی‌کردند. متاسفانه در دوره این مربی به جام جهانی نرفتیم و در نتیجه‌گیری ناموفق بودیم.