یحیی گل محمدی از دوران سرمربیگری در ذوب آهن اصفهان علاقمند به فوتبال مالکانه بوده است. او بارها در جمع دوستان و حتی مصاحبه‌های خود پرده از علاقه به پپ گواردیولا برداشته است.
بازی مالکانه، فلسفه بازی شناخته شده‌ای است که در حال حاضر توسط بسیاری از مربیان مانند گواردیولا و ناگلزمن استفاده می‌شود. با اینکه مربیان مختلف در این نوع بازی تفاوت‌هایی دارند، ولی اصول اساسی در این نوع بازی ثابت است. بازی مالکانه بر اساس فاصله بین بازیکنان است تا بتوانند توپ را در اختیار بگیرند و از آن به بهترین شکل ممکن استفاده کنند.
مدافعان کناری تیم‌های مختلف یا همان به اصطلاح قدیمی فوتبال پیستون‌ها، امروزه در فوتبال روز و مدرن دنیا، شرایط متفاوتی را ایجاد کرده‌اند. اگر مروری بر یکی دو دهه قبل و بازیکنانی که در این پست بازی کرده‌اند داشته باشیم، شاید شاخص‌های برگزیننده آن‌ها نسبت به دیگران، بحث آمادگی فیزیکی، رفت‌وآمد در طول زمین، سانترهای دقیق روی دروازه‌ها و چند آیتم سنتی دیگر که همه و همه زیرسایه آمادگی بدنی و سانتر مناسب جمع می‌شد.
یک زمانی جیان‌لوکا ویالی مربی ایتالیایی و دستیار مانچینی در تیم ملی، قریب به بیست سال پیش بی‌استعدادترین بازیکن از بین یازده نفر را مدافعان راست تیم لقب داده بود، چرا که نهایتا دفاع کردن و سانتر مناسب و آمادگی بدنی می‌توانست آن روزها خواسته‌های یک مربی را از یک مدافع کناری برآورده کند. اما با پیدایش فوتبال نوین، وظایف این گروه از بازیکنان کناری به مراتب سنگیتر و گسترده‌تر شد، جایی که علاوه بر همه داشته‌های تعریف شده فوق‌الذکر، یک‌دفاع کناری باید قدرت بازی‌سازی در کناره زمین را برای افزایش توانایی ساخت بازی تیمی در خود داشته باشد.
در تیم گل محمدی نیز مدافعان کناری نقش ویژه ای دارند. یکی از دلایل انتخاب دانیال اسماعیلی فر از سوی سرمربی پرسپولیس همین توانایی هجومی و رونده بودن او بوده است. سرمربی پرسپولیس تصمیم گرفته است در دیدار با استقلال نیز دو مدافع کناری اش بالا بازی کنند و به خط دفاع حریف فشار بیاورند. شاید دلیل انتخاب وحید امیری به جای علی نعمتی (تا لحظه نگارش این مطلب) همین موضوع بوده باشد.
این تصمیم یحیی گل محمدی می‌تواند ریسک زیادی درپی داشته باشد چرا که استقلال هم وینگرهای خطرناک و سرعتی مثل مهدی قایدی و محمد محبی را در اختیار دارد ولی به نظر می‌رسد سرمربی پرسپولیس از این دربی فقط برد می‌خواهد و حتی مساوی هم او را راضی نمی‌کند!
