محمدسیفی قهرمان هشت دوره مسابقات جهانی ووشو (ساندا) و دارنده مدال طلای بازی‌های آسیایی ۲۰۱۰ گوانگ‌ژو و ۲۰۱۴ اینچئون و ۲۰۱۸ جاکارتا در سه وزن مختلف است. از افتخارات او می‌توان به کسب ۵ مدال طلا در مسابقات ووشو قهرمانی جهان اشاره کرد. او در سال ۲۰۱۹ و در اولین تجربه حضور در لیگ حرفه‌ای کیک‌بوکسینگ (KCPL) مبارزه خود را در مقابل جی وی هائو با پیروزی قاطع به پایان رساند. حالا قرار است روز دوشنبه ۲۱ آذر در سازمان Brave CF بحرین به مصاف ضیا مغیلاتی از الجزایر در خاک بحرین برود. محمد سیفی دارای رکورد یک پیروزی و یک شکست در MMA و مغیلاتی دارای یک برد می‌باشند. مصاحبه خواندنی او را در خبر ورزشی می خوانید :
چطور شد از ووشو به سمت MMA رفتید؟
دوست داشتم این رشته را هم تجربه کنم، چراکه مبارزه‌ای کامل است. در ووشو هنگامی که حریف بر زمین می‌خورد داور یک استپ می‌دهد اما در MMA مبارزه تا انتها ادامه دارد و توقفی در آن نیست.
پس به خاطر بحث مالی آن نیست؟
نمی‌شود گفت جنبه مادی‌اش مهم نیست اما یک رزمی‌کار عاشق مبارزه و تجربه کردن است. تمام رشته‌های رزمی خالی از لطف نیست و خوشحالم که دارم با یکی از سازمان‌های خوب این رشته به نام BRAVE CF همکاری می‌کنم.
قراردادتان چند ساله است؟
قرارداد یک ساله و نیم داشتم که یک و دو بار دیگر مسابقه بود که من به دلیل واکسن کرونا نزدن نتوانستم مبارزه کنم. روز دوشنبه دومین باری است که می‌خواهم برای این سازمان مبارزه کنم.
نظرتان راجع به مبارزه با ضیا مغیلاتی چیست؟
قطعاً مسابقه خوبی خواهد بود. نه دست‌کم می‌گیرم و نه آنچنان قدرتمند در نظرش خواهم گرفت که خود را ضعیف ببینم. فقط می‌خواهم بهترین عملکرد را داشته باشم.
این رشته جوایز خوبی دارد؟
بله، البته بستگی به قرارداد دارد اما از آنجا که جوایز دلاری است خیلی خوب خواهد بود.
در MMA آسیب‌دیدگی‌ها زیاد است؟
رشته‌های رزمی پربرخورد است. من بارها در ووشو هم آسیب دیده‌ام. همین چند مدت پیش از ناحیه ترقوه مصدوم و مدتی از مبارزه دور شدم. به هر حال آسیب‌دیدگی جزئی از رشته ماست ولی ترس از مصدومیت با روحیات من سازگار نیست. هر جا باشم سعی می‌کنم بهترین عملکردم را به نمایش بگذارم.
بازگشت به ووشو نخواهید داشت؟
من ووشو را رها نکردم. هدف من ابتدا بازی‌های آسیایی هانگژو است که می‌خواهم چهارمین مدال طلا را در آن کسب کنم. مسابقاتی که پیش از آن هم داشته باشم به کامل‌تر شدن من کمک می‌کند. فعلاً اردوی تیم ملی نداریم. لیگ هم به زودی آغاز می‌شود ولی من فقط در فینال برای دانشگاه آزاد بازی خواهم کرد.
آیا MMA به شما حس قدرت می‌دهد؟
زندگی کلاً تجربه است. بحث رقابت در قفس هم صرف مبارزه است. دوستان نزدیک من را کاملاً می‌شناسند که یک شخصیت داخلی دارم که اهل مبارزه است و دیگر شخصیت بیرونی که یک آدم آرام است، ولی باید بدانید ووشو برای من عشق است. هر روز از آن لذت بیشتری می‌برم. ووشو، MMA قفس و مدال‌ها نیز تجربه‌ای است که هر لحظه باید به دست آوری.
ولی مبارزه در قفس شاید برای تماشاگرانش وحشتناک باشد!
درد و ترس در زندگی‌ام مفهوم ندارد. برای من که وارد قفس می‌شوم ترسی وجود ندارد ولی شاید تماشاگر استرس داشته باشد. من تنها به این مسئله فکر می‌کنم که برد به دست بیاورم تا مردم کشورم که این روزها حال و روز خوبی ندارند را شاد کنم.
شما و خانم الهه منصوریان قهرمانان ووشوی جهان هر دو در MMA فعال هستید. فکر می‌کنید آینده موفقی در این رشته داشته باشید؟
در مورد خانم منصوریان نمی‌توانم نظر بدهم ولی تا جایی که من می‌دانم هر دو مبارزه می‌کنیم تا موفق باشیم. برای ما محدودیت وجود ندارد و رزمی بودنمان از ما انسانی ساخته که تنها می‌خواهد موفق باشد.
دوست دارید با سازمان‌های بهتری کار کنید؟
فعلاً به دنبال طی مسیر هستم و اگر این اتفاق بیفتد و ذهن و جسمم اجازه بدهد حتماً با سازمان‌های دیگر همکاری می‌کنم.
با توجه به عملکرد خوب جوانان ووشو در اندونزی فکر می‌کنید منصوریان و سیفی جدیدی به جهان ووشو معرفی شوند؟
همه این اتفاق‌ها برمی‌گردد به عملکرد فدراسیون ووشو. همان‌طور که ما جایگزین نفرات برتر شدیم جوانان امروز نیز طی ۴، ۵ سال دیگر جایگزینان خوبی خواهند بود.
