دراگان اسکوچیچ اسمش را می‌گذارد اولویت دادن «وفادارها» به «بهترها». این ایده او در مورد نیمکت‌نشینی شجاع خلیل‌زاده و محمدحسین کنعانی‌زادگان در جام‌جهانی قطر است. در حقیقت مربی کروات بر این باور است که کارلوس کیروش با برگزیدن مدافعانی دیگر همچون مجید حسینی و مرتضی پورعلی‌گنجی، تصمیم گرفته به گروه نزدیک به‌خودش پاداش بدهد و نفرات معتمد سرمربی قبلی را مجازات کند. شما می‌توانید این احتمال را وارد بدانید یا ندانید، اما در اصل موضوع تفاوتی ایجاد نمی‌شود. نکته اینجاست که کیروش به دلایل واقعا نامشخص از بازی دادن به این دو نفر پرهیز کرد و باثبات‌ترین بخش زمین در ۲سال گذشته را شخم زد؛ آنچه نتیجه‌اش دریافت ۷گل در قطر و ثبت یکی از بدترین آمارهای تیم ملی در ادوار جام‌جهانی بود.
هماهنگی برای هیچ
شجاع و کنعانی تقریبا در تمامی مسابقات انتخابی جام‌جهانی فیکس بودند. دراگان اسکوچیچ به آنها اعتقاد جدی داشت و حضور مستمرشان کنار هم، به افزایش هماهنگی آن دو منجر شد. آنها حتی برای بهبود شرایط، عضو یک تیم باشگاهی شدند و از چندی قبل در قلب خط دفاعی الاهلی قطر به میدان رفتند. پس از صعود برق‌آسای تیم ملی کشورمان به جام‌جهانی، اینطور به‌نظر می‌رسید که آنها در قطر جزو بازیکنان فیکس تیم خواهند بود. کیروش که آمد، نگرانی‌هایی در مورد جایگاه شجاع خلیل‌زاده ایجاد شد، اما در بازی دوستانه با اروگوئه هر دو بازیکن در ترکیب اصلی به میدان رفتند. با این حال در کمال شگفتی شاهد نیمکت‌نشینی محض هر دو بازیکن در جام‌جهانی بودیم؛ چنان که خود آنها را هم آزرد و پس از حذف تیم ملی از جام‌جهانی در پاسخ به پرسش خبرنگاران گفته بودند: «از کسانی سؤال کنید که بازی کردند.»
چرا خواهان بخشش کنعانی شد؟
نکته جالب اینجاست که کنعانی‌زادگان به‌خاطر حواشی مربوط به آن فایل صوتی ۲جلسه از حضور در مسابقات دوستانه محروم بود. زور دراگان اسکوچیچ به لغو این حکم نرسید. مدافع تیم ملی بازی با الجزایر را از دست داد؛ همان مسابقه‌ای که شکست در آن به شام آخر دراگان تبدیل شد. بعد که کیروش آمد، طبق معمول امرش مطاع بود و جلسه دوم محرومیت کنعانی بخشیده شد. به این ترتیب او در برابر اروگوئه به میدان رفت. این مسائل نشان میداد کیروش دنبال بازی دادن به کنعانی در قطر است، اما این اتفاق رخ نداد. به این ترتیب جای این سؤال خالی ماند که اگر کیروش قصد استفاده از کنعانی را نداشت، چرا دنبال بخشش محرومیت او بود؟
امتیازی که از دست رفت
تقریبا بدیهی است که استفاده از شجاع و کنعانی می‌توانست استحکام بیشتری به خط دفاع ایران بدهد؛ به‌خصوص در بازی با انگلستان که فاجعه بزرگی رخ داد و کیروش از آن به‌عنوان یک «جلسه تمرینی» نام برد! با این حال غیراز ویژگی‌های دفاعی، هر دوی این بازیکنان توانایی ارسال پاس‌های بلند قطری را دارند؛ پوئنی که برای تیمهای دفاعی بسیار مهم است. وقتی شما عقب زمین جمع میشوید، هر یک از این پاس‌ها برای فرار مهاجمان می‌تواند جریان یک مسابقه را عوض کند. در مسابقات پیشین تیم ملی بارها شاهد چنین اتفاقی بودیم، اما کیروش با نیمکت‌نشین کردن هر دو بازیکن، امتیاز بازیسازی از عقب زمین را هم از تیمش گرفت.
