تیم ملی فوتبال ایران روز گذشته در دیداری تدارکاتی به مصاف نیکاراگوئه رفت. در شرایطی که این مسابقه تنها ۱۰ روز مانده به مسابقات جام جهانی۲۰۲۲ قطر برگزار شد. پیش از برگزاری مسابقه جایگاه رقیب تدارکاتی مورد توجه بود
نیکاراگوئه در آخرین ردهبندی تیمهای ملی جهان در رده صد و چهل دوم جهان ایستاده است. پایین تر از بروندی و بالاتر از استواتینی، لیتوانی، هنگ کنگ و مالزی و این جایگاه نازل باعث شده انتقاداتی متوجه فدراسیون فوتبال و کیروش بابت انتخاب چنین حریفی برای بازی تدارکاتی شود.
نیکاراگوئه در بهترین شرایط خودش در ماه دسامبر ۲۰۱۵ در رده ۹۲ جهان ایستاد، این بهترین جایگاه نیکاراگوئه در ردهبندی فیفا بهشمار میرود. در نهایت ما با نتیجه یک بر صفر از سد این تیم عبور کردیم و به گفته بیرانوند ابتدای بازی تصور بر آن بود که ملی پوشان با برتری گل بیشتری برنده شوند. از این جهت رقیب سوپرایز بود.
اما نکته تعجبآور دیگر در جریان برگزاری مسابقه خودش را نشان داد و تلخی این دیدار تنها به جایگاه نازل حریف خلاصه نمیشد. بازیکنان رقیب در هوای سرد تهران، برخوردهای فیزیکی بسیار محکمی با ملیپوشان ایران داشت. چیزی که فرسخها از بازی جوانمردانه به دور بود و پیش از برگزاری جام جهانی خیلی دورتر. این در حالی است که شاگردان کیروش خود را آماده جام جهانی میکنند و پیش از این رقابتها کاملاً نگران بودند که دچار مصدومیت جدی نشوند.
علاوه بر امید ابراهیمی که به خاطر پارگی کشاله با مشکل مصدومیت روبرو شد، صحنه زمین خوردن ابوالفضل جلالی که با صورت روی زمین فرود آمد. برخوردهای متوالی با پورعلی گنجی که در تمرین تیم ملی هم سابقه مصدومیت خفیف داشت.
همه این موارد باعث شد، علاوه بر نگرانی عادی هر سرمربی پیش از جام جهانی، کیروش نگران سلامتی بازیکنانش باشد.
نباید فراموش کرد که سادیو مانه بعد از مصدومیتش حین بازی بایرن مونیخ بدون کمک برانکارد زمین مسابقه را ترک کرد اما جام جهانی را از دست داد تا سنگالیها به خرافات و جادوگران متوسل شوند! شاید اگر تماشاگران سنگال جای هواداران ایرانی بودند بیش از پیش استرس میگرفتند.