از زمان پیدایش فوتبال تا زمانی که رفته رفته شمارهگذاری برای بازیکنان تبدیل به یک قانون و عرف شد، معمولا شمارههای یک تا یازده به ترتیب از دروازهبان تا مهاجم تعلق میگیرد. معمولا شماره ۷ متعلق به تکنیکیترین بازیکن و شماره ۱۰ متعلق رهبر تیم است که در خط حمله به میدان میرود. شماره یک متعلق به دروازه اصلی تیم است و شمارههای دو تا پنج را مدافعان در اختیار دارند. شمارههای ۶ و ۸ را معمولا هافبکها در اختیار دارند اما در دنیای امروز، استثناهایی هم دیده میشوند.
این مساله در لیگ برتر ایران هم وجود دارد که مهاجمی با شماره ۴ و مدافعی با شماره ۷ و ۸ به میدان برود. در تیم ملی فوتبال ایران هم این قبیل موارد دیده شده است. به طور مثال امید ابراهیمی، هافبک دفاعی ایران در جام جهانی ۲۰۱۸ با شماره ۹ به میدان رفت و شماره ۸ تیم ملی در اختیار مرتضی پورعلیگنجی است.
در این گزارش مروری بر عجیبترین شمارههای لیگ برتر در فصل بیست و دوم خواهیم داشت:
سیاوش یزدانی – شماره ۷
سیاوش تا قبل از اعزام به سربازی شماره ۴ استقلال را به تن داشت اما رفت و برگشت او به استقلال با واگذاری این شماره به یک بازیکن دیگر همراه شد. وقتی کاوه رضایی نتوانست برای استقلال بازی کند و شماره ۷ خالی ماند، مدافع استقلال این شماره را در اختیار گرفت که عجیبترین در نوع خود به شمار میرود.
میلاد سرلک – شماره ۱۰
یکی از عجیبترین شمارهها متعلق به میلاد سرلک است. هافبک دفاعی پرسپولیس شمارهای را به تن دارد که عموما در اختیار مهاجمان و هافبکهای هجومی تیمهاست.
مهدی مهدیپور – شماره ۹
در حالی که استقلال مهاجمها و هافبکهای هجومی بسیاری را در اختیار دارد، مهدی مهدیپور، هافبک بازیساز آبیها شماره ۹ را که معمولا مهاجمان گلزن به تن میکنند، در اختیار دارد.
رامین رضاییان – شماره ۹
رامین رضاییان معمولا در پست مدافع راست و در بهترین حالت هافبک راست به میدان میرود اما او در این فصل شماره ۹ طلاییپوشان را در اختیار دارد. البته این قبیل شمارهها در سپاهان عجیب نیست چرا که فصل گذشته هم دانیال اسماعیلیفر شماره ۱۱ این تیم را به تن داشت که این فصل در پرسپولیس شماره ۵ را میپوشد.
سعید واسعی – شماره ۱۰
شماره ۱۰ تراکتور هم به یک هافبک بازیساز رسیده است. اگر چه سعید واسعی در قیاس با بازیکنانی مانند یزدانی و سرلک وضعیت بهتری دارد اما پوشیدن این شماره توسط یک هافبک وسط چندان رایج نیست.
احمد عبداللهزاده – شماره ۱۱
احمد عبداللهزاده، هافبک دفاعی فولاد که از کاپیتانهای این تیم هم به شمار میرود، شماره ۱۱ را در تیم خود به تن میکند.
پورعلی گنجی – شماره ۸
پورعلیگنجی در سالهای نخست فوتبالش شماره ۸ را در نفت تهران به تن میکرد و در غیاب هافبکهای باتجربه تیم ملی همین شماره را در تیم ملی هم انتخاب کرد. او در تیمهای خارجی مانند السد شمارههای متعارف مانند ۵ را به تن داشت اما در بازگشت به ایران و در پرسپولیس شماره ۸ را به تن میکند.
امید عالیشاه – شماره ۲
امید عالیشاه به عنوان یک مدافع و هافبک راست به فوتبال معرفی شد و از زمان پیوستن به پرسپولیس شماره ۲ را انتخاب کرد اما رفته رفته او تبدیل به یک بازیکن کاملا تهاجمی برای تیم خود شده است و حتی در فینال لیگ قهرمانان آسیا به عنوان مهاجم هم به میدان رفت و این روزها کمترین شباهت را به یک شماره ۲ کلاسیک دارد.
یورگن لوکادیا – شماره ۴
در کنار سیاوش یزدانی، یورگن لوکادیا هم عجیبترین شماره را دارد. او به عنوان یک مهاجم گلزن شماره ۴ را انتخاب کرده که چندین سال در اختیار سید جلال حسینی بود. لوکادیا دلیل جالب توجهی برای پوشیدن این شماره دارد. او مدعی شده چون مادرش در روز چهارم یکی از ماههای میلادی به دنیا آمده، به همین خاطر این شماره را انتخاب کرده اما جالب اینجاست لوکادیا در تیمهای قبلی خود چنین شمارهای را بر تن نکرده تا مشخص شود تاریخ تولد مادرش تنها یکی از دلایلی بوده که این مهاجم شماره چهار را انتخاب کرده است.
ساسان انصاری – شماره ۳
مهاجم و کاپیتان فولاد هم یکی از عجیبترین شمارهها را به تن دارد. او بعد از حضور در پرسپولیس و پیوستن به فولاد، شماره ۳ را که در فولاد خالی مانده بود، انتخاب کرد.
مسعود ابراهیمزاده – ۷
کاپیتان ذوب آهن در پست دفاع چپ این تیم به میدان میرود. او سابقه بازی به عنوان دفاع چپ در تیم ملی و تیمهای تراکتور و گسترش فولاد را هم دارد اما با شماره ۷ به میدان میرود که چندان رایج نیست.