۵۱ ساله است اما تا قبل از اتفاقات یک ماه اخیر به خاطر موهای مایل به سیاه و صورت همیشه تراشیده و استفاده از کلاه آفتاب‌گیر که شمایلی جوانانه به آدم می‌دهد، کسی فکرش را نمی‌کرد که یحیی گل‌محمدی ۵۰ سالگی را رد کرده باشد، ولی وقتی برای نخستین‌بار در این سال‌ها ریش گذاشت و موهاش را تراشید همه متوجه شدند مدافعی که یک روز حفاظت از دروازه تیم ملی را به عهده داشت و با خونسردی در جام جهانی گل می‌زد چقدر شکسته شده.
گل‌محمدی در هفته نهم لیگ برتر تیمش را برابر شاگردان محمد ربیعی که در لیگ شکست نخورده بودند به پیروزی رساند تا فشارهای جدولی و فوتبالی بعد از یک شکست و یک تساوی برابر تراکتور و سپاهان از رویش برداشته شود. خودش در کنفرانس خبری بعد از بازی گفت تحت فشار روحی زیادی بودیم. گفت این فشار به خاطر نتایج دو هفته آخر و عدم تمرین مناسب بوده. اما کیست که نداند بار سنگینی که یحیی در این چند وقت اخیر متحمل شده حتما فراتر از دادن چند بازیکن به اردوی تیم ملی و دود شدن ۵ امتیاز بوده.
برای فهمیدن این فشار باید به کنفرانس خبری یحیی قبل از بازی با تراکتور برگشت که گفت این روزها فوتبال چندان اهمیتی ندارد. به اتفاقات ناگفته و نانوشته قبل از شروع بازی و بین دو نیمه با تراکتور... شاید اگر مناسبتی پیش می‌آمد که گل‌محمدی زودتر از اینها استایلش را عوض می‌کرد نشستن غبار زمان بر چهره‌اش اینقدر نمی‌خورد توی ذوق. ولی همزمانی تراشیدن موی سر و سفیدی ریش‌ها به اضافه چهره خسته و تحت فشار و کت و شلوار و پیراهن مشکی او درحالی که خیلی تمایل به حرف زدن ندارد تبدیل به تابلویی شده از آن بیت محمدکاظم کاظمی که می‌گوید؛ «کوه آتش به جگر دارد اگر خاموش است.»
البته یحیی گل‌محمدی تنها کسی نیست که تحت فشار روحی قرار دارد. وقتی از گلزن هلندی تیم پرسپولیس و بازیکن نساجی و مهاجم سپاهان؛ هر کس در این روزها گل می‌زند اقدام به خوشحالی نمی‌کند معلوم است که حال فوتبالیست‌ها خوب نیست...
