در طول دهه گذشته و بیشتر، رافائل نادال و راجر فدرر بدون توجه به شرایط پیشرفت کردند. آنها در فینال‌های بزرگترین تورنمنت‌های جهان به هم خیره شدند و بهترین‌های خود را به نمایش گذاشتند، حتی زمانیکه تنش‌ها خفه‌کننده بود. رقابت آنها با محبوبیت دیوانه‌واری که پدید آورد و سطحی که به نمایش گذاشت، نقشی اساسی در پیشرفت تنیس مردان ایفا کرد.
با این حال، هیچ چیزی نمی‌توانست آنها را به طور کامل برای احساساتی که روز جمعه داشتند آماده کند. پس از تحمل ۴۰ نبرد پرتنش و پرفشار مقابل یکدیگر، که به طور عجیبی بهترین لحظات دوران حرفه‌ای فدرر اغلب بدترین لحظات نادال بوده، با هم در کنار هم و در یک تیم مقابل جک سوک و فرانسیس تیافو از تیم جهانی در لیور کاپ ایستادند و با نتیجه ۴-۶، ۷-۶ (۲)، ۱۱-۹ شکست خوردند. در طول این مسابقه، یکی از بزرگترین دوران‌های تاریخ ورزش به پایان رسید.
پس از مسابقه، فدرر که به شدت احساساتی شده بود در صحبت با جیم کوریر گفت: «یک بار دیگر از پوشیدن کفشهای تنیسم لذت بردم. مسابقه عالی بود. خیلی خوشحالم. و البته بازی در کنار رافا در یک تیم و بودن در کنار این بچه‌ها، هرکسی که اینجاست، تمام اسطوره‌ها... متشکرم.»
فدرر در حالی که گریه می‌کرد از همسرش میرکا تشکر کرد و گفت: «او می‌توانست مدتها قبل جلوی من را بگیرد، اما این کار را نکرد. او اجازه داد که من ادامه بدهم و بازی کنم. شگفت‌انگیز است. متشکرم.»
همه در عصر آن روز احساساتی شده بودند. رافائل نادال و راجر فدرر در جلوی جمعیت ۱۷۵۰۰ نفری که همه ایستاده تشویقشان می‌کردند ظاهر شدند. نواک جوکوویچ که برای حمایت از رقبای خود رفته بود، تلفن خود را بیرون آورد و شروع به فیلم گرفتن از این دو نفر کرد.
فدرر که ۱۴ ماه از رقابت‌ها دور بود و زانویش را جراحی کرده بود مطمئن نبود که این مسابقه چطور پیش خواهد رفت. اما فوق‌العاده عمل کرد. قادر نبود با تمام سرعت بدود اما دستانش همچنان ظریف و عالی حرکت می‌کرد. شادی و شوخی زیادی هم بین نادال و فدرر وجود داشت.
دوران حرفه‌ای افسانه‌ای فدرر اینگونه به پایان رسید. با پایان مسابقه فدرر شروع به گریه کرد و نادال هم در کنار او اشک می‌ریخت. رقبا همدیگر را در آغوش گرفتند و جو فوق‌العاده احساسی در ورزشگاه حاکم بود.
نادال بعد از بازی توضیح داد که چطور در حالیکه می‌لرزید وارد زمین شد و در اولین امتیاز مسابقه دو خطا زد. «با کنار رفتن راجر بخش مهمی از زندگی من هم به پایان می‌رسد، به دلیل تمام لحظات مهم زندگی‌ام که او در مقابل یا در کنار من بازی کرد. از توصیف این لحظات ناتوانم اما همه چیز فوق‌العاده شگفت‌انگیز بود.»
فدرر بهترین بازی‌های تنیس جهان را به نمایش گذاشت. او با ظرافت و سبک فوق‌العاده‌ای بازی می‌کرد و ویژگی‌های منحصر به فردی دارد. حضور او همیشه در زمین تنیس حس خواهد شد، چه از طریق هوادارانی که نام او را فریاد می‌زنند و چه بازیکنانی که همیشه طرفدار او بوده‌اند.
خیلی‌ها سعی کردند از جنبه‌های مختلف بزرگی و عظمت او در تنیس درس بگیرند تا به موفقیت برسند، و تاثیر او بر بازیکنان غیر قابل انکار است. اما هرگز هیچ‌کسی مانند او نخواهد بود.
