مهدی امیرآبادی کاپیتان اسبق استقلال چندی پیش در کنار مصطفی آجورلو در یک عکس رؤیت شد که از آن تصویر برداشت‌هایی صورت گرفت که وی هم در سیستم باشگاه پست گرفته اما این بازیکن در گفت‌وگویی مفصل با خبرورزشی ضمن گلایه از مدیریت فعلی باشگاه صحبت‌های دیگری نیز در مورد مسائل روز فوتبال ایران انجام داده است که متن آن را در زیر می‌خوانید:

چرا از بازیکنانی مثل تو که نزدیک به یک دهه در استقلال بازی کردند کمتر خبری در رسانه‌ها منتشر می‌شود؟

چون من در این سال‌ها بعد از پایان فوتبالم چسبیده به خیلی‌ها نبودم. بلد نبودم پاچه‌خواری کنم و خودم را به خیلی‌ها وصل کنم. سرم به کار خودم است، زندگی خوبی دارم، با بچه‌هایم سرگرم هستم و در کنار خانواده‌ام آرامش دارم. هر چند بیکار نبودم و در این مدت درس خواندم اما یک وقت‌هایی از کارهایی که کردم پشیمان می‌شوم!

چطور؟

چطورش را در همین فوتبال پیدا کنید. من لیسانس مدیریت گرفتم و اگر پایان‌نامه‌ام را هم ارائه کنم تا چند وقت دیگر فوق لیسانس فیزیولوژی می‌گیرم اما مگر در این فوتبال این مدارک به درد می‌خورد؟ شما چند نفر را سراغ دارید که با تحصیلات وارد فوتبال شده باشند؟ شاید تعداد آنها به انگشتان دو دست هم نرسد. از همان روزی که فوتبال را کنار گذاشتم برنامه‌ام مدیریت این رشته بود، با وجود اینکه زودتر از خیلی‌ها به کلاس‌های مربیگری رفتم و مدرک A آسیا را گرفتم ولی تصمیم داشتم وارد مدیریت فوتبال شوم. در این سال‌ها درس خواندم که در مدیریت از آن بهره ببرم اما مگر مدیریت بدون لابی هم داریم؟ من تقریباً یک دهه در سطح اول فوتبال ایران در استقلال بودم، سال‌ها بازیکن تیم ملی محسوب می‌شدم و کاپیتان یکی از پرطرفدارترین تیم‌های آسیا بودم ولی حتماً باید با این و آن تماس بگیرم، لابی کنم، زنگ بزنم یا زیرآب دیگران را بزنم که به من کار بدهند؟ باور کنید نه در اخلاقم این نوع کارها هست و نه خلق و خویم به من اجازه چنین کارهایی را می‌دهد؟

پس چه کار باید کرد؟

نمی‌دانم، به خاطر همین است که می‌گویم از برخی کارهایی که نکردم پشیمان هستم. الان اگر در چرخه کارهای پشت پرده بودم حداقل باید سرپرست یک تیم لیگ برتری می‌شدم یا حتی در رده ملی این وظیفه را به عهده می‌گرفتم اما چون در سیستم لابی‌گری نیستم باید به برخی اتفاقات در این فوتبال بخندم و آنها را تماشا و تحمل کنم.

بگذریم... استقلال امسال را چطور می‌بینی، تیمی که تغییرات زیادی داشته و کادر فنی و بازیکنانش کمی عوض شده‌اند... 

کار استقلال، تیمی که قهرمان شده خیلی سخت است چون همه می‌آیند که مانع قهرمانی دوباره شوند. امسال محمد دانشگر از تیم جدا شد که نباید این اتفاق می‌افتاد. وریا غفوری هم از تیم رفت و به فولاد اضافه شد و در عوض تیم نماینده شهر اهواز قوی‌تر شد. از آن طرف نفرات جدیدی مثل شهباززاده، رضایی، بابایی و... به تیم اضافه شدند اما باید منتظر باشیم تا ببینیم ساپینتو از این نفرات چگونه استفاده می‌کند. همه اینها بستگی به این دارد که آیا این مربی پرتغالی زود با فوتبال ایران خو می‌گیرد یا نه. اگر به قولی این مربی ایرانیزه شود که فکر می‌کنم موفق هم خواهد شد اما اگر قرار است به شیوه اروپایی فکر کند زمان را از دست می‌دهد.

این روزها خسرو حیدری دستیار ایرانی مربی پرتغالی شده... فکر می‌کنی او چقدر می‌تواند به ساپینتو کمک کند؟

من همیشه سعی می‌کنم رک حرف بزنم و با وجود اینکه حیدری را دوست دارم اما معتقدم برای او خیلی زود بود که مربی استقلال شود. سؤال من این است که حیدری چه رزومه‌ای در کار فنی دارد که حالا مربی استقلال شده است؟ جلوتر از خسرو حیدری نفراتی مثل مهدی پاشازاده، جواد زرینچه، مجید نامجومطلق و... حضور داشتند که باید در استقلال کار می‌کردند. این نفرات هم تجربه خوبی دارند و هم اینکه وقتی مربی پرتغالی می‌فهمید آنها سال‌ها در ایران مربیگری کرده‌اند مجبور می‌شد آنها را بازی بدهد. شما مطمئن باشید چون مربی پرتغالی شناختی از حیدری ندارد و می‌داند او به تازگی وارد چرخه مربیگری شده زیاد به او در کار فنی بازی نخواهد داد. مربی‌ای که از فوتبال اروپا می‌آید تعارف ندارد و فقط روی خواسته باشگاه بوده که قبول کرده حیدری مربی استقلال شود. همین حالا مورایس مربی سپاهان شده ولی می‌بینید که بدون تعارف به باشگاه اعلام کرده مربی ایرانی نمی‌خواهد چون شناختی از آنها ندارد.

یعنی معتقدی که حیدری نمی‌تواند به استقلال کمک کند؟

باز هم می‌گویم از نظر فنی نه. نمی‌دانم چرا شرایط استقلال این‌گونه است که این تیم را برای نفراتی که فوتبال را کنار گذاشتند به عنوان تست و آزمایش مربیان قرار می‌دهند! مربی باید اول در تیم‌های پایین‌تر کار کند، زحمت بکشد و بالا و پایین را ببیند، بعد به تیم‌های بزرگ منتقل شود نه اینکه تا یک بازیکن خداحافظی می‌کند او را مربی استقلال می‌کنند. آیا بکام، رونالدو، روبرتو کارلوس، فیگو، مالدینی و... تا فوتبال را کنار گذاشتند مربی تیم‌های سابق خود شدند؟ همین ژاوی از سطح اول فوتبال اروپا به قطر آمد، سختی کشید، کار کرد و سپس مربی بارسلونا شد. کجای رفتارهای فوتبال ما درست است که این یکی درست باشد؟ ساپینتو هم وقتی دیده مدیریت باشگاه اصرار دارد یک مربی ایرانی روی نیمکت باشد قبول کرده ولی شما شک نکنید حتی اگر از قول او مصاحبه منتشر کنند که حیدری خیلی به تیم کمک می‌کند و در کار فنی نقش دارد اما این مربی از نظر فنی به مربی ایرانی کار نمی‌سپارد.

صحبت‌های جالبی انجام دادی و ظاهراً با حرف‌هایت به باشگاه کنایه زدی، مگر در استقلال پست نگرفته‌ای؟

خیر. یک عکس از من در فضای مجازی منتشر شد که همه را به اشتباه انداخت. من مجوز اولین مدرسه فوتبال را از باشگاه گرفتم اما از طریق پیمانکار. در واقع من پستی در استقلال ندارم و بعد از تقریباً ۱۰ سال بازی در استقلال ۳۰۰ میلیون تومان هم پرداخت کردم که آن مجوز را بگیرم. اتفاقاً من یکی از منتقدان سیستم مدیریتی استقلال هستم و این موضوع را به خود آقای آجورلو هم گفتم.

چطور؟

فکر می‌کنم اول فصل بود که یک مراسم برای پیشکسوتان در هتل المپیک گرفته بودند و من همانجا گلایه‌هایی را به آقای آجورلو انتقال دادم. بدون تعارف بگویم این حرف من نیست حرفی خیلی از پیشکسوتان است. استقلال تبدیل به پایگاهی شده که بازیکنان اسبق پاس در آن تصمیم‌گیرنده شده‌اند. نمی‌دانم این چه سری است که هر کسی قبلاً با آقایان در پاس همکار بوده یا بازیکنشان بوده الان در استقلال مسئولیت می‌گیرد. کسانی در سیستم باشگاه استقلال کار می‌کنند که قبلاً پرسپولیسی بوده‌اند. با این روش خیلی‌ها را ساکت کرده‌اند اما خیلی‌ها هم به خاطر استقلال و اینکه این تیم موفق شود و شانس قهرمانی را از دست ندهد ساکت بودند وگرنه خیلی از بچه‌ها حرف برای گفتن دارند.

اما به هر حال همین نفرات بعد از پاس به استقلال اضافه شده و به نوعی استقلالی هم هستند... 

سؤال من این است این آقایان از جواد زرینچه، مهدی پاشازاده، صادق ورمزیار، رضا حسن‌زاده، محمد نوازی، سامره و خیلی قدیمی‌ترها که اسمشان را نیاوردم استقلالی‌تر هستند؟ خودتان بروید و ببینید این نفراتی که اسم بردم چقدر در استقلال بازی کردند، چه روزهایی را پشت ‌سر گذاشتند و نفراتی که الان در استقلال پست و مقام دارند چقدر برای این تیم بازی کردند. اگر اینها استقلالی هستند پس به زرینچه و پاشازاده و بقیه چه می‌گویید؟ من فقط امیدوارم مدیریت باشگاه استقلال در رفتارش تجدید نظر کند و بداند که این باشگاه قرار نیست تا ابد تحت مدیریت آنها باشد.

این روزها بحث تغییرات در فدراسیون فوتبال هم داغ است، اخبار آن را پیگیری می‌کنی؟

بله، اتفاقاً مناظره هفته گذشته فوتبال برتر را هم دیدم. نمی‌دانم در مورد فوتبال امروز کشورمان چه بگویم ولی فکر می‌کنم اگر آقای تاج به ریاست فدراسیون برگردد حداقل ۱۰ سال عقب می‌افتیم. من احترام زیادی برای آقای تاج قائل هستم ولی چرا یک نفر که امتحانش را پس داده و اشتباه به آن بزرگی در مورد قرارداد یک مربی خارجی کرده باید دوباره در رأس فوتبال قرار بگیرد؟ اصلاً از کجا معلوم دوباره این اشتباه را نکند؟

بقیه نفرات چطور؟ آنها می‌توانند کمک کنند؟

من نظر مثبتی در مورد مدیریت فوتبال کشور ندارم. اتفاقاً فکر می‌کنم یکی، دو نفر که می‌توانستند در فدراسیون مدیر باشند از چرخه کنار گذاشته شدند ولی حضور آقای تاج اصلاً از نظر روانی برای فوتبال کشور خوب نیست. فکر می‌کنم رقمی حدود ۱۷۰ میلیارد تومان بابت قرارداد ویلموتس باید به این مربی پرداخت شود. اشتباه از این بزرگ‌تر هم می‌خواهید؟ چند روز است در فضای مجازی می‌بینم که رسانه‌ها در مورد اینکه با این عدد و رقم چه کارهایی می‌شد برای کشور انجام داد منتشر می‌کنند. واقعاً هر بار که این مطلب به چشمم می‌خورد ناراحت می‌شوم. چرا باید در رأس هرم یک فدراسیون چنین اشتباهات عجیبی صورت بگیرد؟ وقتی فدراسیون چنین اشتباهی می‌کند چه انتظاری از باشگاه‌ها دارید؟ شنیده‌ام حتی ساختمان فدراسیون را هم به خاطر این اشتباه از دست داده‌اند. با این شرایط است که می‌گویم آینده خوبی برای فوتبال متصور نیستم و با این وضع حداقل ۱۰ سال عقب افتاده‌ایم.

و صحبت پایانی؟

 صحبت خاصی نیست، فقط امیدوارم فوتبال ایران به جایگاهی برسد که افراد به خاطر شایستگی به موفقیت و پله‌های بالاتر برسند و پشت پرده‌ها و نفوذها تأثیری در روند انتخاب افراد نداشته باشد. به این مسئله هم باید اشاره کنم که اگر این حرف‌ها را زدم نمی‌خواهم برای استقلال حاشیه درست کنم ولی واقعاً دلم برای هواداران می‌سوزد چون از رفتار و احساسات آنها برخی مواقع سوء‌استفاده می‌شود. من سال‌ها کاپیتان استقلال بوده‌ام و همیشه دوست دارم این تیم موفق شود و امیدوارم امسال هم استقلال بتواند با کسب عنوان قهرمانی دل مردم را شاد کند.