یکی از چالشهای پرسپولیس در سالهای قهرمانی و اوج گرفتن، مورد توجه بودن توسط تیمهای اروپایی و البته حاشیه خلیج فارس بود. این موضوع سبب شد که قرمزها با کیفیتترین بازیکنان خود را در انتهای هر فصل از دست بدهند.
پیدا کردن جانشین برای این بازیکنان نیز به مشکل اصلی پرسپولیس در ابتدای هر فصل تبدیل میشد. سرخها در تابستان گذشته دو مهره ملیپوش و تاثیر گذار خود یعنی احمد نوراللهی و حسین کنعانیزادگان را از دست دادند و نتوانستند آنها را مجاب به تمدید بکنند. به نظر میرسید خلا این دو بازیکن در فصل بیست و یکم پر نشد و قرمزها از جدایی این دو بازیکن آسیب دیدند.
در فصل نقل و انتقالاتی ۱۴۰۰-۱۳۹۹ نیز پرسپولیسیها نفراتی چون علیرضا بیرانوند، شجاع خلیلزاده، علی علیپور و مهدی ترابی را از دست دادند تا با شرایطی خاص و تیمی دگرگون شده راهی آسیا شوند.
پروژه تمدید با ستارههای ملیپوش پرسپولیس امسال باب میل کادرفنی و هواداران پیش رفت و کادر مدیریتی پرسپولیس مهدی ترابی و سپس میلاد سرلک را به ماندن مجاب کردند. اتفاقی که در سالهای گذشته رخ نمیداد و آن را میتواند سنت شکنی سرخها در تابستان قلمداد کرد. در این فصل علاوه بر اینکه ملیپوشان جدا نشدند دو بازیکنی که در لیست آخرین فیفادی ایران بودند نیز پرسپولیسی شدند. سروش رفیعی و علیرضا بیرانوند با برچسب ملیپوش پای میز مذاکره نشستند و امیدوار هستند که بازگشت به پرسپولیس جایگاهشان را در تیم ملی تثبیت کند.
در حال حاضر پروژه تمدید رضا درویش با احسان پهلوان و سیامک نعمتی پی گیری میشود و باید دید آیا امسال پرسپولیس موفق به حفظ همه مهرههای مدنظر یحیی خواهد شد یا خیر.