وقتی مهدی طارمی هر روز روی جلد روزنامه‌های پرتغال می‌رود، دیگر تکلیف مطبوعات ایران روشن است. سراغ هر رسانه‌ای که می‌روی تصویر ستاره درخشان ایرانی را میبینی؛ کسی که سزاوار تمام این تمجیدها به‌نظر می‌رسد. حتی اگر منچستریونایتد طارمی را نخواهد و حتی اگر او به میلان یا هر تیمی در این قواره‌ها ملحق نشود، تا همین جا هم گل کاشته است. همین پورتو سابقه قهرمانی در اروپا را دارد و تیم کوچکی نیست. مهدی در چنین موقعیتی غوغا کرده و همه ما از این بابت خوشحالیم. ستاره بوشهری اما ویترین فریبنده لژیونرهای ایرانی است. اگر فقط به او اکتفا کنیم، تصویر نادرستی از وضعیت بازیکنان شاغل در اروپا در ذهن‌مان شکل می‌گیرد. مسئله دردناک این است که در فاصله ۲۰۰روز تا جام‌جهانی، منهای مهدی چیز زیادی برای خوشحالی نداریم. قبلا هم شرایط فوق‌العاده‌ای نداشتیم، اما حالا حتی نسبت به یک سال قبل هم در نقطه بدتری ایستاده‌ایم.
آنهایی که پسرفت کردند
سرلیست این نفرات سامان قدوس و سردار آزمون هستند. هم‌اکنون این دو بازیکن تنها نمایندگان فوتبال ایران در ۵لیگ برتر اروپا به شمار می‌روند، اما وضع‌شان خوب نیست. در روزهایی که برنتفورد در لیگ برتر انگلستان فراتر از حد انتظار نتیجه گرفته و در رده یازدهم جدول قرار دارد، سامان قدوس اصلا برای این تیم بازی نمی‌کند. شمار مسابقاتی که او به‌طور پیاپی نیمکت‌نشین بوده دورقمی شده و تعداد بازی‌های متوالی که اصلا به زمین نیامده از انگشتان یک دست هم تجاوز کرده است.
سامان در برنتفورد در حال فراموشی است، درحالی‌که زمان حضور این تیم در دسته اول، ستاره ایرانی بیشتر برای‌شان بازی می‌کرد. سردار آزمون هم که در روسیه روزگار رشک‌برانگیزی داشت، بعد از جدایی از زنیت روز خوش ندیده است. او فعلا در بایرلورکوزن موفق به گلزنی نشده و در مجموع حدود ۵ماه است در رده باشگاهی دروازه هیچ حریفی را باز نکرده است. البته که سردار مصدومیت و ناآمادگی هم داشته، اما نگرانیم او در آلمان جا نیفتد. اجازه بدهید بین پسرفتی‌ها به علی قلی‌زاده هم اشاره کنیم؛ وینگر محبوب دراگان اسکوچیچ فصل گذشته بازیکن بسیار مؤثری در شارلروا بود، اما این اواخر هفته‌هاست به نیمکت دوخته شده و خودش گفته پایان فصل از این تیم جدا میشود. کاوه رضایی هم که پارسال همبازی قلی‌زاده بود، فعلا محو ومفقود است. این فهرست را با مهدی قائدی می‌بندیم؛ بازیکنی که فصل گذشته ستاره استقلال بود و حالا سکونشین الاهلی امارات است.
آنهایی که درجا می‌زنند
علیرضا جهانبخش یک شروع نسبتا امیدوارکننده در فاینوردروتردام داشت، اما حالا مدت‌هاست که از ترکیب اصلی دور شده. تازه بین نیمکت‌نشینی او در فاینورد با نیمکت‌نشینی‌های قبلی‌اش در برایتون تفاوت وجود دارد و این هم خودش نوعی عقبگرد است. صادق محرمی در دیناموزاگرب به تناوب بین نیمکت و سکو در حال جابه‌جایی است و به ندرت پیش می‌آید در ترکیب اصلی قرار بگیرد. ۳بازیکن ایرانی در آ.ا.ک آتن داریم که در مجموع زیاد به میدان نمی‌روند و چندان هم موفق نیستند. احسان حاج‌صفی به‌عنوان کاپیتان تیم ملی ایران عمدتا نیمکت‌نشین است، میلاد محمدی بیشتر بازی میکند و کریم انصاری‌فرد هم نسبت به فصل گذشته آمار ضعیف‌تری به جا گذاشته است. او پارسال ۱۳گل به ثمر رسانده بود و امسال تا اینجا فقط ۴گل زده است. در لیگ دسته دوم اسپانیا اما وضعیت امیر عابدزاده درون دروازه پومفرادینا بد نیست و اگرچه این تیم از صعود به لالیگا فاصله گرفته، اما امیر آمار فردی خوبی به جا گذاشته است. این داستان اروپایی‌هاست، در مورد بازیکنان ایرانی شاغل در لیگهای قطر و امارات هم که اصلا بحثی باقی نیست. کیفیت این لیگ‌ها شاید حتی از فوتبال باشگاهی ایران هم پایینتر باشد و البته اغلب بازیکنان‌مان آنجا هم وضعیت چندان خوبی ندارند. امیدواریم در طول چندماه آینده اوضاع کمی بهبود بیابد. برای جام‌جهانی نیاز به بازیکنان آماده‌تری داریم.
