حتی تیفوسی‌ترین هواداران استقلال هم موافق بودند که نمایش این تیم برابر ذوب‌آهن فوق‌العاده نبود و اگرچه آبی‌ها این بازی را بردند، اما تیمی نبودند که انتظار می‌رفت. در نشست خبری هم در همین مورد از سرمربی استقلال سؤال شد اما فرهاد مجیدی جوابهای سربالا داد. اول گلایه کرد که چرا از بقیه مربیان چنین سؤالاتی نمی‌شود و بعد هم در واکنش به میدان‌داری ذوب‌آهن گفت: «مشکلی نیست. میتوانند توپ را با خودشان به اصفهان ببرند.» این جمله نالازم، مصاحبه توفانی مهدی تارتار سرمربی ذوب‌آهن علیه مجیدی را به همراه آورد و البته یک نکته را مجهول باقی گذاشت؛ اینکه چرا مجیدی این همه اصرار دارد با کلمات ناقابل و غیرضروری برای خودش دشمن بسازد؟ او چرا راحت و آسوده، در آرامش کارش را انجام نمی‌دهد؟
فرگوسنهای وطنی
با وجود صدرنشینی دنباله‌دار استقلال در لیگ بیست‌ویکم، شمار زیادی از پیشکسوتان این تیم به شکل جدی حامی فرهاد مجیدی نیستند. برخی به کیفیت فنی تیم ایراد می‌گیرند که یک بحث دیگر است، اما شماری هم خودخواهی و منیت موجود در رفتارهای فرهاد مجیدی را برنمی‌تابند. این رویه به‌ویژه از زمانی تشدید شد که مجیدی به منتقدان تیمش لقب «فرگوسنهای وطنی» را داد. طبیعی است که یک پیشکسوت موسپید کرده استقلال از چنین واکنشی نسبت به انتقاداتش خوشحال نشود حتی اگر نقدهای او پایه منطقی و فنی دقیقی هم نداشته باشد. حقیقت آن است که رفتارهای مجیدی حتی در قبال خودی‌ها هم بیشتر باعث واگرایی است تا همگرایی.
داستان امیر قلعه‌نویی
رابطه فرهاد مجیدی با امیر قلعه‌نویی هرگز خوب نبوده و همه هم این مسئله را خیلی خوب می‌دانند. با وجود این دلیلی ندارد که سرمربی استقلال گاه و بیگاه دستاوردهای امیر در فوتبال ایران را زیر سؤال ببرد. او بارها و بارها به قلعه‌نویی تاخته و با طعنه و کنایه به مصاف مربی سابقش رفته است. آخرین‌باری که این اتفاق رخ داد، همین ۲هفته پیش بود؛ زمانی که فرهاد مجیدی گفت: «دوست دارم فقط یک قهرمانی به‌دست بیاورم، اما آن یک قهرمانی پاک باشد.» پس از این اظهارات، برخی حدس زدند کنایه او متوجه پرسپولیس، قهرمان ۵دوره اخیر لیگ برتر بوده و بعضی هم آن را طعنه‌ای به امیر قلعه‌نویی، پرافتخارترین مربی تاریخ لیگ برتر دانستند. ۲۴ساعت بعد اما مجیدی در پاسخ به پرسشی در این مورد، پرسپولیس را مبرا کرد تا مرجع کنایه او به وضوح مشخص شود. این همه حمله به قلعه‌نویی در حالی است که بخش زیادی از موفقیتهای امیر با همین استقلال به‌دست آمده و زیر سؤال بردن آنها از سوی سرمربی فعلی تیم، هواداران را خوشحال نمی‌کند. به علاوه خود قلعه‌نویی هنوز بین استقلالیها پایگاه دارد. غیر از همه اینها، اصلا روشن نیست کسی که تیمش دارد نتیجه می‌گیرد چرا باید بیهوده به پر و پای این و آن بپیچد؟
اسکوچیچ و مدافعان تیم ملی
داستان آن مصاحبه تند و تیز علیه سرمربی تیم ملی و زیر سؤال بردن ارزش مدافعان این تیم هم آنقدر عجیب بود که در یک اتفاق نادر، خود فرهاد از موضعش کوتاه آمد و از دراگان اسکوچیچ دلجویی کرد. ببینید آش چقدر شور شده بود که آشپز هم نتوانست آن را تحمل کند! طبیعتا راه درست‌تر می‌توانست حفظ آرامش و بیان دیدگاه‌ها در قالبی پاکیزه‌تر باشد.
این آخری چی بود؟
فرهاد مجیدی مختار است قبول داشته باشد ذوب‌آهن بهتر از استقلال بود یا اصلا زیر بار همین موضوع هم نرود، اما اینکه «تارتار می‌تواند توپ را با خودش به اصفهان ببرد» چیز جالبی به‌نظر نمی‌رسد. شاید این جمله کپی‌برداری از یکی از اظهارات ژوزه مورینیو باشد، اما خوب است سرمربی تیم بزرگی مثل استقلال شرایط لازم برای چنین اظهارنظری را درنظر بگیرد. مورینیو شخصیت خاص خودش را دارد که تازه از او هم کم انتقاد نمی‌شود، اما دلیلی ندارد سرمربی استقلال درحالی‌که تیم حریف ادعایی هم نداشته، با چنین جمله‌ای یک جنگ جدید راه بیندازد. بیم آن می‌رود که دود این آتش‌ها، سرانجام به چشم استقلال برود.
