مهدی یکتا؛ خبرنگارانی که در سالهای اخیر با سیدجلال حسینی مصاحبه یا مثل نگارنده خصوصی با او گفت‌وگو کرده‌اند تأیید میکنند، کاپیتان پرسپولیس یک فوتبالیست خاص و خوش اخلاق است.
شما به عنوان خبرنگار وقتی با سیدجلال تماس می‌گیرید معمولا نمی‌توانید تیترهای جنجالی و حاشیه ای از زبان او بیرون بکشید مگر آن که خودش بخواهد حرف بزند.
شاید سالی یا دو سالی یک بار کاپیتان پرسپولیس مصاحبه تند می‌کند و حرف‌های دلش را می‌زند که باز هم در راستای موفقیت تیمش است.
سیدجلال حسینی به نسلی تعلق دارد که خیلی اهل اینستاگرام و فضای مجازی نیستند و بیشتر سعی میکنند در فضای حقیقی زندگی کنند.
احتمالا کمتر کسی از بیرون پرسپولیس این موضوع را می‌داند اما کاپیتان این تیم به شدت روی فعالیت‌های همبازیانش به ویژه بازیکنان جوان تر در اینستاگرام حساس است و در مواقع ضروری تذکرات لازم را میدهد.
اگر سیدجلال ببیند یا احساس کند یک بازیکن جوان یا تازه اوج گرفته خیلی جوگیر شده یا بیش از اندازه در رسانه‌ها خودش را مطرح کرده بلافاصله از در دوستی وارد میشود و مواردی را گوشزد می‌کند.
کاپیتان پرسپولیس کاپیتان مودبی است و از دایره ادب هم معمولا خارج نمی‌شود. سال گذشته علی شجاعی بازیکن تازه وارد آن زمان پرسپولیس با تعجب از بزرگی سیدجلال می‌گفت که در اولین تمرین او را " آقای شجاعی" صدا زده است.
شاید جدی ترین بازیکن پرسپولیس در زمین مسابقه بسیار جدی باشد و گاهی با داد و فریاد همبازیانش را راهنمایی کند اما همه می‌دانند بیرون زمین یک دلسوز واقعی است.
فوتبالیست ۳۹ ساله ای که در مصاحبه با خبرورزشی می‌گوید: «۱۰ سالی میشود لب به نوشابه نزده‌ام» بی تردید الگویی مناسب برای همه بازیکنان است.
ناگفته پیداست وقتی کاپیتان یک تیم نوشابه نخورد سایر بازیکنان هم رژیم حرفه ای گرفته و در اردوها رعایت میکنند و...
روزی به صورت خصوصی از سیدجلال حسینی پرسیدم که وقتی در دقیقه ۹۳ بازی برگشت لیگ نوزدهم برابر پیکان به عنوان تعویضی وارد زمین شدی ناراحت نشدی و با تمام وجود دویدی تا توپ را از داخل دروازه بیرون بیاوری. چرا؟
جواب جالب و قابل تأملی داد: آن لحظه چند بازیکن جوان و نیمکت نشین در پرسپولیس مشغول تماشای من بودند. شاید چند میلیون نفر هم از پای گیرنده‌های تلویزیونی سیدجلال حسینی را می‌دیدند و مربیان پرسپولیس هم همین طور! من باید چه رفتاری می‌کردم که هم به اعتبار خودم لطمه نزنم و هم الگوی مناسبی برای جوان ترهای تیم باشم. اینکه یک لحظه عصبانیت یا رفتار غیرحرفه ای من می‌توانست چقدر به تیم و خودم لطمه بزند. ضمن آن که باید به سرمربی تیم احترام می‌گذاشتم چون از روز اول فوتبالم این وظیفه را یاد گرفتم و ... بنابراین کارخاصی نکردم و همان رفتاری را انجام دادم که باید انجام می‌دادم.
آری، این جملات بازیکنی با ۱۱۵ بازی ملی بود که در دقیقه ۹۳ برای تعویض و رفتن به زمین فرا خوانده میشود. او به قدری برای دفاع از دروازه پرسپولیس در یک موقعیت حساس ایستگاهی برای حریف انگیزه داشت که زودتر از خروج علی علیپور وارد میدان شده و با سرعت تمام به صف خط دفاعی تیمش اضافه شد؛ یک رفتار تمام حرفه ای!
سیدجلال حسینی نه در فوتبال حرفه ای آلمان تربیت شده و نه در کودکی و نوجوانی در لاماسیا بوده است. او ذاتا یک حرفه ای است که دستیار پنهان یحیی گل محمدی در داخل و بیرون زمین است و سرمربی پرسپولیس هم قدر او را خوب می‌داند.
به عنوان یک خبرنگارحرفه ای که بیش از دو دهه در این شغل فعالیت دارم باید درخاتمه اعتراف کنم مصاحبه و گپ زدن خصوصی با سیدجلال حسینی لذت بخش و آموزنده است. باورکنید!
