آرتین زهرابی؛ در دوران جوانی و اوج هیجان روزنامه‌نگاری، زنده‌یاد ناصر احمدپور وظیفه‌ای به ما حواله کرد؛ شرکت در مصاحبه‌ای جنجالی با رئیس فدراسیون فوتبال.
برای حضور در کنفرانس مطبوعاتی محسن صفایی فراهانی رئیس وقت فدراسیون فوتبال راهی برق آلستوم در ستارخان شدیم. آن وقت‌ها فرهانی در وزارت نیرو مسولیتی داشت و ساختمان فدراسیون نیز کفاف برگزاری یک کنفرانس آبرومندانه را نمی‌داد.
در آن جلسه صفایی فراهانی با اشاره به وضعیت اقتصادی فوتبال ایران (فراموش نکید این ماجرا مربوط به سال ۱۳۸۰ است) گفت فوتبال طبق معیارها و موازین فیفا بر طبق درآمدزایی تعریف می‌شود نه زیان انباشته. یعنی دقیقا همین وضعیت بغرنج در فوتبال کشورمان که این رشته ورزشی بر خلاف همه جای دنیا، یک جریان اقتصادی زیان ده است.
امروز خبری خواندیم با این مضمون که بی ارتباط با آنچه ۲۰ سال قبل فراهانی گفته بود نیست. باشگاه تراکتور در حال حاضر ۳۸۸ میلیارد بدهی دارد و پنجره نقل‌وانتقالاتی نیز بسته است و باید ۵۰ میلیارد برای بازگشایی پنجره هزینه شود!
اینکه در چنین روزهایی می‌شنوید مالکیت تراکتور به بخش دولتی واگذار شود دقیقا به عملکرد بخش خصوصی ربط دارد. مالک تراکتور مانند همه صاحبان موقت بخش خصوصی در بدو ورود به فوتبال، عطش تندی داشت و قراردادهای دلاری می‌بست. چهره‌های ملی پوش را روی هوا می‌زد؛ با مربیان متعدد خارجی قراردادهای دلاری می‌بست و در دوره‌ای یکی از باشگاه‌های به شدت پرهزینه بود.
از آنجا که مدل اقتصادی این فوتبال هیچ تعریف یا معیار مشخصی ندارد از ابتدا می‌شد حدس زد این نحوه سرمایه گذاری در فوتبال ایران که برخلاف ادعای صفایی فراهانی «درآمد نیست و هزینه است!» جواب نخوهد داد. امروز بحث خصوصی سازی تراکمتور با این بدهی سنگین شکست خورده و دولت باید وارث عملکرد مشعشع مدیرانی باشد که روزهای نخست با ادعای پرطمطراق باشگاهداری خصوصی وارد این عرصه شدند و باشگاه را هم دودستی به دیگران تحویل دادند!
همین امروز نامه‌ای از پیشکسوتان محترم دو باشگاه استقلال و پرسپولیس خطاب به رئیس جمهور دیدیم که در متن آن اصرار شده بود حتما این دو باشگاه را به بخش خصوصی واگذار کنند! مانده‌ایم واقعا در فوتبالی که تراکتور و سپاهان را نمی‌شود در بخش خصوصی اداره کرد، چگونه میتوان خواب خصوصی سازی را در استقلال و پرسپولی دید؟ با کدام پروژه اقتصادی در فوتبال؟ با کدام حق پخش؟ با کدام درآمدزایی سازمان لیگ؟ با کدام حق استفاده از کپی رایت یا فروشگاه‌های مخصوص برای فروش محصولاتی مانند پیراهن یا نمادهای تیم؟ با کدام آبروی به جا مانده از بخش خصوصی ناکام در فوتبال ایران؟
