پرسپولیس لیگ بیستم را در حالی شروع کرد که عیسی آل کثیر با محرومیت ۶ ماهه رو به رو بود و آرمان رمضانی و مهدی خوانی هم که تازه جذب شده بودند آمادگی لازم را نداشتند. در این شرایط تنها امید پرسپولیس در خط حمله به مهدی عبدی جوان بود. بازیکنی که اولین بار توسط گابریل کالدرون به سطح اول فوتبال ایران معرفی شد و در دربی پایتخت گلزنی کرد.
مهدی عبدی در نیم فصل اول لیگ برتر فرصت مناسبی داشت تا جایگاه ثابتی در ترکیب تیمش پیدا کند اما عملکرد نا امید کننده او باعث شد گل محمدی تصمیم به جذب یک مهاجم کمکی بگیرد و شهریار مغانلو به پرسپولیس آمد.
زوج شهریار و عیسی آل کثیر در مرحله گروهی لیگ قهرمانان آسیا به هماهنگی رسیدند و به نظر میرسید کار عبدی در پرسپولیس تمام شده و این مهاجم جوان باید به فکر یک تیم جدید باشد اما پدیده پرسپولیس تسلیم نشد و به ترکیب تیم بازگشت.
عبدی با زدن ۷ گل در نیم فصل دوم لیگ برتر که ۵ گل آن در سه هفته پایانی و حساس بازیها زده شد آمار گلهایش را به عدد ۹ رساند. عبدی با این ۹ گل در کنار طالب ریکانی در رده هشتم برترین گلزنان لیگ قرار گرفت که به عنوان مهاجم تیم قهرمان لیگ رکورد مناسبی نیست. شاید تعداد گلهای عبدی در لیگ برتر زیاد نباشد اما تاثیرگذاری این گلها در بازیهای حساس کمک زیادی به تیم گل محمدی برای قهرمانی کرد.
جالب است بدانید عبدی با همین ۹ گل عملکرد بهتری از شهباززاده داشت. او در ۱۰۸۹ دقیقه بازی رسمی در لیگ برتر که شامل وقتهای اضافه نمیشود، توانست این ۹ گل را بزند و رکورد هر ۱۲۱ دقیقه گل زده را ثبت کرد. این در حالی است که سجاد شهباززاده ۲۰ گل خود را در ۲۵۳۱ زده و رکوردش هر ۱۲۶.۵ یک گل است.
اگر مهدی عبدی هم مثل شهباز زاده مهاجم اول تیمش بود و تمام ۳۰ بازی را به عنوان یکی از ۱۱ نفر اصلی به میدان میرفت چه بسا آقای گل لیگ برتر میشد اما فشار روانی بازی در پرسپولیس و اهمیت نتایج برای قهرمانی تیم این فرصت را به عبدی جوان نداد تا شانس خود را برای آقای گلی لیگ برتر امتحان کند.
عبدی در دو سال اخیر روند رو به رشدی داشته و در لیگ بیست و یکم یکی از مدعیان کسب عنوان آقای گلی لیگ برتر است و فقط باید کمی خوش شانس باشد که در خط حمله تیم باز هم با ترافیک بازیکنان رو به رو نشود و دقایق بیشتری برای تیمش به میدان رود.