امین بوداغی ملی پوش کایاک،این روزها سودای طلای بازی‌های آسیایی‌هانگژو را در سر دارد.او که همیشه علاوه بر تمریناتش پیگیر مطالبات خانواده قایقرانی بوده، به تازگی به عنوان رئیس کمیسیون قایقرانی انتخاب شد تا جدی تر از همیشه پیگیر حق و حقوق قایقرانان باشد.
تبریک می‌گویم، چه شد که کاندیدا شدی و به عنوان رئیس کمیسیون انتخاب شدی؟
همیشه اعتقاد داشتم که مسئولین باید در تصمیماتشان خردجمعی را درنظر بگیرند و تصمیماتشان به دور از دیکتاتوری باشد تا آینده ورزشکار نابود نشود واگر زحمت می‌کشد حداقل به هدفش برسد.مثل اتفاقی که در تایلند افتاد و با وجود اینکه قایقرانان در کرونا تمرین کردند بخاطر بودجه، حداقل نفرات را به انتخابی المپیک اعزام کردند، در این دوسال که بخاطر کرونا هیچکس جراتش را نداشت من و باقی قایقرانان جانمان را کف دستمان گرفتیم و به اردوها آمدیم. بالاخره یک نفر باید حرف بزند. یک ماه و نیم پیش فدراسیون تصمیمم گرفت از بین قایقرانان المپیکی، قهرمانان بازی‌های آسیایی و قایقرانان غیرالمپیکی، کمیسیونی تشکیل دهد که من در مرحله اول از بین هشتاد و چند نفر، ۵۱ رای و در مرحله آخر انتخابات از بین ۷ نفر، ۵رای آوردم و به عنوان خادم قایقرانان انتخاب شدم.بچه‌ها همیشه می‌گویند امین از حق خودش دفاع می‌کند ومی‌تواند از حق ما هم دفاع کند و چه کسی بهتر از امین که با کسی تعارف ندارد و جلوی وزیر،وکیل و رئیس جمهور یک جور حرف می‌زند.
تو قبل از این هم بخاطر روحیه حق طلبی‌ات همیشه پیگیر مطالبات قایقرانان بودی
بله...من قبل از این هم همیشه دنبال حق و حقوق قایقرانان بودم، در سال ۲۰۱۸پیگیر جوایز بازی‌های آسیایی بچه‌ها بودم و از بیت رهبری تا کمیسیون فرهنگی و اقتصادی و هر کجا که رفتم با صدای بلند صحبت کردم و اجازه ندادم من را قانع کنند. من نمی‌دانم چرا وضعیت پاداش ورزشکاران در ایران باید اینگونه باشد! قول سکه ۱۰ میلیونی می‌دهند و در آخر بابت هر سکه ۲ میلیون می‌دهند آن هم با کسر ۲۰۰ هزار تومان مالیات. به خدا که این کارها ظلم در حق بازیکنان است، ورزشکاران به سختی در گرما و سرما تلاش می‌کنند تا مدال بیاورند. حالا امیدوارم در کمیسیون قایقرانی بتوانم مثل همیشه پیگیر حق قایقرانان باشم، خب طبیعی است وقتی رئیس کمیسیون باشی، مسئولان فدراسیون با نگاهی دیگر پای حرف‌هایت می‌نشینند چون می‌دانند تو از دل بچه‌ها آمدی و این‌ها حرف‌ها، حرف همه بچه‌هاست.»
به نظرت این کمیسیون تا چه حد میتواند به قایقرانی کمک کند؟
خدا را شکر در این کمیسیون نمایندگانی از پاراکانو تا دختران، اسلالوم، روئینگ و کانوپولو حضور دارند و فقط از دراگن بوت و بادبانی نماینده نداریم که چون رفقای خودمان هستند مشکلاتشان را می‌دانیم و قول می‌دهم که خودم پیگیر حق و حقوقشان باشم. امیدوارم در این کمیسیون با کمک تک تک اعضای خاک خورده این رشته بتوانیم قایقرانی را به روزهایی که در دنیا حرف برای گفتن داشت و به راحتی به فینال‌های مسابقات جهانی راه پیدا می‌کردیم باز گردانیم.»
به عنوان رئیس کمیسیون قایقرانی از برنامه‌هایت بگو.
در درجه اول تمام تلاشم بر این است تا اسپانسری جور کنم که اعزام‌ها را مدیریت کند و کارها با روال بهتری پیش رود.
این روزها تمریناتت چطور پیش می‌رود؟
این روزها مثل همیشه مشغول تمرین هستم و منتظر برای مشخص شدن مسابقات پیش رو. فعلا در تمرینات روی ضعف‌هایم که در زمان اردو وقتی برای برطرف کردنشان نیست تمرکز کرده ام وتمرینات قدرتی و هوازی انجام می‌دهم.مسابقات آسیایی تهران را پیش رو داشتیم که ظاهرا لغو می‌شود، این مسابقات می‌توانست نقطه امیدی باشد و قایقرانانی که بخاطر سربازی، ویزا ومنابع مالی نمی‌توانند اعزام شوند به راحتی در کشورخودمان دراین مسابقات شرکت کنند و بخاطر میزبانی، راحت تر مدال بگیرند.
برای بازی‌های آسیایی‌هانگژو در تیم ملی می‌مانی؟
برای بازی‌های آسیایی‌هانگژو در تیم ملی می‌مانم چون هنوز یک طلا از بازی‌های آسیایی طلب دارم.»
نگاه وزارت ورزش به قایقرانی را چطور می‌بینی؟
اگر با توجه به این وضعیت امثال من و احمدضا طالبیان از تیم ملی برویم زمان می‌برد تا قایقرانانی جای ما را پر کنند، نگاه وزرات ورزش باید تغییر کند و به رشته‌های پرمدال مثل قایقرانی نگاه دیگری کند.فدراسیون ما تلفیق ۱۲ رشته المپیکی و بازی‌های آسیایی است، تا بازی‌های آسیایی هوانگژو هم که یک سال و یکی دوماه فرصت باقی مانده که با برنامه ای درست می‌توانیم مدال‌های خوبی در چین بگیریم.ما قایقرانان، تعدادمان اندازه ی یک تیم فوتبال نمی‌شود ولی در مسابقات می‌توانیم ۱۲ مدال بگیریم، آن وقت یک تیم فوتبال را با ۲۲ نفر با این همه دب دبه و کب کبه به مسابقات می‌فرستند که نهایت چهارم آسیا می‌شوند.تیم ملی والیبال بازی‌های زیادی را می‌برد ولی چیزی به بازیکنانش نمی‌دهند در حالی که تیم ملی فوتبال، عراق و لبنان را می‌برد و ۵۰۰۰ یورو به بازیکنانش پاداش می‌دهند! یا کشتی که با این همه مدال جهانی و المپیک وضعیتش اینگونه است.چرا آقایان اینقدر فوتبال را سیاسی کرده اند؟
