خبرورزشی/ مهری رنجبر؛ کمتر کسی است که از رفاقت علی شفیعی، با سیدمحمد موسوی خبر نداشته باشد؛ دو سرعتی‌زن ملی‌پوش. آنها این فصل در سایپا هم‌تیمی بودند اما با کوچ محمد موسوی به ایتالیا، دوباره بین آنها جدایی افتاد. هر چند خیلی‌ها معتقدند این روزها کار شفیعی سخت‌تر شده اما او نگاه دیگری دارد: «رفتن سید فشار قهرمانی را از تیم ما برداشت.» البته که سرعتی‌زن ملی‌پوش سایپا معتقد است، رفتن دوست صمیمی‌اش شرایط را تغییر نداده و جز اینکه جای خالی سید حس می‌شود.
سید با رفتن از سایپا به پیاچنزا، کار تو و سامان فائزی را سخت‌تر کرد، نه؟
کار ما سخت‌تر شد اما رفتن سید به ایتالیا فشار قهرمانی را از روی تیم برداشت.
چطور؟
در واقع وقتی سید در تیم ما بود باشگاه توقع قهرمانی هم داشت اما حالا که او نیست، انتظار قهرمانی از تیم نیست، یا توقع کمتر شده، هر چند ما همه تلاش‌مان را برای قهرمانی تیم در لیگ برتر می‌کنیم.
حالا جای سید در سایپا خالی نیست؟
جای سید خیلی خالی است. من جدا از بحث فنی سید، رفاقت زیادی با او دارم. حتی اگر او در تیم سایپا نبود و نمی‌توانستم چند ماهی دوست خوبم را ببینم، دلتنگش می‌شدم. دیگر حالا بماند که او به ایتالیا رفته و ایران نیست.
بازی، آن هم حالا در روزهای قرمز تهران، نگران‌کننده نیست؟
من به کرونا فکر نمی‌کنم. امیدوارم که لیگ تمام شود. فکر کردن به کرونا فایده‌ای ندارد. شاید همه ترس ما از کرونا، قطع بازی‌های لیگ باشد اما از بازی در این شرایط نمی‌ترسیم چراکه پروتکل‌ها رعایت می‌شود و همه قبل از ورود به بازی‌ها تست می‌دهند.
پس از بازی متمرکز لیگ راضی هستی؟
وقتی ریسک بازی‌های رفت و برگشت بیشتر بود، بنابراین چاره‌ای جز برگزاری متمرکز نبود. با تغییر فرمت بازی‌های لیگ و نزدیکی تیم‌ها به هم کار سخت‌تر شده است. برد و باخت تیم‌ها در بازی‌ها را روز تیم‌ها رقم می‌زند. شاید یک روز تیمی سرحال باشد و حریفش نه.
فشار سه بازی در یک هفته درصد مصدومیت بازیکنان را زیاد نمی‌کند؟
به نظرم فشار بازی‌ها زیاد شده اما اذیت‌کننده نیست. هفته قبل هم اتفاق ناراحت‌کننده‌ای برای مجتبی میرزاجان‌پور افتاد. چراکه او خیلی خوب بازی می‌کرد و با مصدومیتش سپاهان متضرر شد. امیدوارم برای بقیه هیچ‌کدام از بچه‌ها این اتفاق تکرار نشود.
شاید تحمل این فشار برای بازیکنان ملی‌پوش که تجربه لیگ ملت‌ها را دارند، راحت‌تر از بقیه باشد.
ذهن و بدن آدم توانایی کارهای بزرگ را دارد، درست وقتی بچه به کلاس اول می‌رود، فکر می‌کند خیلی سخت است اما وقتی وارد کلاس دوم می‌شود، متوجه می‌شود کلاس اول خیلی راحت بوده است. شاید بچه‌های ملی‌پوش ذهن‌شان جلوی آنها را نمی‌گیرد. خدا را شکر بازی‌ها در تهران برگزار می‌شود که هم هتل‌های خوب دارد و هم دو سالنی که پروتکل‌های بهداشتی خوب را رعایت می‌کنند و تأثیر زیادی برای بازی بدون دغدغه بازیکنان دارد. در حالی که فکر نمی‌کنم شهرستان‌ها شرایط خوبی برای میزبانی داشته باشند. حتی وضعیت رختکن‌های سالن‌ها هم خیلی خوب است و سالن‌ها ضدعفونی می‌شود و البته بازیکنان هم تست PCR می‌دهند که همه این مسائل احتمال ابتلا به کرونا را کم می‌کند.
سطح بازی‌های لیگ چطور است؟
کیفیت تیم‌ها خیلی نزدیک به هم است، طوری که اگر دو تیم 5 بار، با هم بازی کنند باز هم مشخص نیست کدام تیم برنده می‌شود.
تیم شما جمعه سیرجان را 3- یک برد، یعنی بازی راحتی داشتید؟
اتفاقاً بازی خیلی سختی بود، اگر نبود که ما ست اول را نمی‌باختیم و حتی امتیازات هم ثابت می‌کند، ما راحت برنده نشدیم. البته ما از ست دوم بازی را کنترل کردیم. والیبال همین است وقتی دو پوئن را پشت هم بدهی، شاید آخر بازی بازنده شوی. در واقع یک اشتباه کوچک روند و نتیجه بازی را عوض می‌کند.
پس تیم‌ها اجازه اشتباه ندارند؟
شرایط طوری است که هم نباید اشتباه کنی و هم باید خوب بازی کنی. همین مسئله تیم‌ها را تحت فشار قرار می‌دهد. البته تیم‌ها باید بعد از برد یا باخت خیلی سریع برای بازی بعدی ریکاوری کنند. تیم‌هایی که نیمکت ذخیره خوبی دارند کار سختی ندارند اما ذخیره‌ای که فاصله زیادی با بازیکن فیکس دارد، شرایط را سخت می‌کند وخیلی اذیت‌کننده است که یک بازیکن در سه بازی به زمین برود.
با قرارداد آلکنو با فدراسیون، تکلیف سرمربی تیم ملی هم مشخص شد. چه نظری داری؟
آلکنو مربی رزومه پرو پیمانی دارد. او تجربه زیادی با تیم ملی روسیه دارد آن هم در میدان بزرگ المپیک. امیدوارم در توکیو هم تیم ملی ما با او نتایج خیلی خوبی بگیرد. به هر حال ملی‌پوشان ما نسل باتجربه‌ای هستند و شاید خیلی از آنها برای المپیک پاریس نباشند و بنابراین برای خداحافظی با درخشش، انگیزه زیادی دارند. آنها می‌خواهند در آخرین المپیک، بهترین خاطره را ثبت کنند.
اما خیلی‌ها به تفاوت سیستم آلکنو با والیبال ایران ایراد می‌گیرند.
من بازیکن هستم و نمی‌توانم در این‌باره صحبت کنم. اگر در ترکیب تیم باشم همه تلاشم را می‌کنم تا برنامه‌های سرمربی را در زمین اجرا کنم. به هر حال آلکنو انتخاب فدراسیون است و حالا وقت آن است تا همه برای موفقیت تیم ملی همدل باشند و بررسی کار او هم بماند بعد از المپیک.
انتخاب سرمربی باعث شده تا بازیکنان بهتر از قبل در لیگ کار کنند؟
فکر نمی‌کنم. به هر حال تیم ملی بدون مربی نمی‌ماند. از طرفی بچه‌ها هم از اول برای باشگاه‌هایشان تلاش می‌کردند تا در سال قبل از المپیک بهترین نمایش را داشته باشند، چراکه باشگاه منبع درآمد بچه‌هاست و بعد هم برای جلب نظر سرمربی تیم ملی تلاش می‌کنند.
