خبرورزشی/ پریسا غفاری؛ مسابقات بسکتبال ۳ به ۳ جام جهانی ۲۰۱۹ در هلند برگزار شد و تیم ملی دختران کشورمان که پس از محرومیتی چند دهه‌ای، برای دومین‌بار حضور در این مسابقات را تجربه می‌کرد با یک پیروزی مقابل مغولستان و ۳ شکست مقابل تیم‌های اسپانیا، چک و رومانی به کار خود پایان داد. هر چند در رده تیمی موفق به صعود نشدیم ولی در این میان، اتفاق بزرگ توسط شادی عبدالوند رقم خورد و یکی از اعضای تیم ملی ۳ به ۳ در بخش مهارت‌های انفرادی کاری کرد کارستان. او موفق شد به عنوان اولین دختر ایرانی بعد از بازیکنان قدرتمند فرانسه و ایتالیا به مدال برنز جام جهانی دست یابد تا تنها بانوی ورزشکاری باشد که در رشته‌های توپی صاحب مدال می‌شود.
* بسکتبال را از چه زمانی آغاز کردید؟
من همیشه عاشق ورزش بودم و قدم در هر رشته‌ای گذاشتم موفق عمل کردم. در بچگی والیبال، فوتبال و بدمینتون بازی کردم. در مدارس هم توانستم رتبه‌های خوبی کسب کنم، اما بسکتبال را به صورت اتفاقی وارد آن شدم. سال پنجم ابتدایی بودم که در مسابقه دوومیدانی شرکت کردم و اول شدم. بعد از آن معلم ورزش مدرسه از من تست گرفت که شاخصه‌های ورزشی‌ام باعث شد به تیم بسکتبال مدرسه راه پیدا کنم و از آنجا هم در قهرمانی کشور. ولی نمی‌دانم به چه دلیل بود که دو سال از بسکتبال دور شدم تا اینکه سوم راهنمایی دوباره دست به توپ شده و از طریق مدارس و باشگاه‌ها ورزش حرفه‌ای‌ام را استارت زدم. در این میان باید از پوران عباسی خیلی تشکر کنم که برای بسکتبال من خیلی زحمت‌کشید و همه چیز را در این رشته مدیون او هستم.
* در روز چند ساعت تمرین می‌کنید؟
باور کنید از روزی که مجوز گرفته‌ایم به‌خاطر حضور در دو تیم سه به سه و پنج نفره بیشتر ساعات روز در حال تمرین هستم. حتی در زمان تعطیلی اردو‌ها به‌خاطر اینکه همیشه بدنم آماده باشد خودم هم خیلی تمرین می‌کنم. نباید بگذاریم بدن‌مان افت کند.
* فکر می‌کنم اولین حضور بین‌المللی‌ات در باشگاه‌های غرب آسیا بود. درست است؟
بله با تیم کوشاسپهر سبلان شرکت کرده بودم. بازی‌های بسیار سختی بود؛ به‌خصوص مقابل الریاضی لبنان. اولین باری بود که با یک تیم خارجی بازی می‌کردیم و، چون تجربه‌ای نداشتیم کمی بسکتبال برای‌مان سخت شده بود. از نظر تاکتیکی فکر می‌کنم چیزی از حریف کم نداشتیم ولی از نظر قدرتی تیم الریاضی خیلی بهتر از ما بود و مثل پسر‌ها بازی می‌کردند. آن‌قدر محو بازی شده بودیم که کسی نمی‌دانست چه کاری انجام می‌دهد و بازی برای‌مان گنگ بود، اما کوارتر‌های سوم و چهارم احساس کردیم کمکم به خودمان می‌آییم و بهتر می‌شویم. شاید اگر یک کوارتر دیگر داشتیم می‌توانستیم تیم الریاضی را ببریم.
* از هلند و مسابقات مهارت‌های فنی صحبت کنید.
تا روز مسابقه نمی‌دانستم باید در این بخش به میدان بروم. فقط شب تا صبح وقت داشتم، اما مربی و هم‌تیمی‌هایم خیلی در این راه کمکم کردند. به قولی دلم قرص بود. ۲۰ کشور شرکت کرده بودند که در گروه‌های خود باید با بهترین تایم بالا می‌آمدند. این بخش آیتم‌هایی شامل گذر از موانع، پرتاب توپ به داخل دایره‌ای به اندازه توپ بسکتبال و پرتاب به سمت سبد دارد. اول باید با یک توپ از ۴ مانع عبور می‌کردم و توپ را به داخل دایره‌ای پرتاب می‌کردم که توپ اول من وارد دایره نشد، اما در پرتاب دومم به دایره موفق بودم. پس از آن باید با ۲ توپ از ۶ مانع عبور می‌کردم و یکی از توپ‌ها را به داخل دایره می‌انداختم. در انتها دوباره باید با یک توپ از ۴ مانع عبور می‌کردم و توپ را به داخل سبد پرتاب می‌کردم که در این کار موفق بودم و توانستم به خوبی آیتم‌هایی را که برای این بخش در نظر گرفته بودند انجام دهم.
* در گروه خودتان هم اول شدید؟
بله، در گروه من حریفان ساده‌ای نبودند. حریف ایتالیایی‌ام MVP دوره قبلی بود. بازیکن آندورا هم در بخش مهارت‌های انفرادی بهترین بود، اما با بهترین تایم به نیمه‌نهایی رسیدم که در نهایت بعد از بازیکنان فرانسه و ایتالیا موفق به کسب مدال برنز شدم. آن دو نفر با تجربه‌ای حدود ۲۰ سال بالاتر از من قرار گرفتند، در حالی که ما با گذشت دو سال به تجربه ۲۰ ساله آن‌ها رسیدیم و این موضوع نشان می‌دهد دختران ایرانی استعداد بسیار زیادی دارند و تنها برای رسیدن به جایگاه‌های بالاتر نیازمند حمایت‌های بیشتری هستند.
هر وقت ماهی را از آب بگیری تازه است. بسکتبال بانوان محدودیت‌های زیادی داشته، اما با حمایت‌های فدراسیون و وزارت ورزش از این محدودیت‌ها گذر کردیم. پیش از این حضور در مسابقات بین‌المللی آرزوی دیرینه‌مان بود، اما خوشبختانه موضوع حجاب‌مان حل شد و این مدال به معنای تحقق رؤیای بزرگ‌مان بود. رؤیای بزرگ ما حضور در میادین بین‌المللی بود و باید از کسانی که از بسکتبال حمایت کردند و باعث شدند دختران به آرزویشان دست یابند، تشکر کرد.
* در لیگ هم از بهترین‌ها هستید. دو فصل قبل چندین بار تریپل دبل شدید. فکر می‌کنید علت آن چیست؟
من از مربی‌ام یاد گرفته‌ام که همیشه روی تمرینی که انجام می‌دهم بیش از اندازه متمرکز شوم و همیه مسئله نقاط قوتم را بالا می‌برد. هر چند در یک بازی تیمی همیشه افراد هستند که برد را به ارمغان می‌آورند و با همکاری هم‌تیمی‌هایم توانستم در شاخصه‌های فردی نمایش بهتری داشته باشم.
* و صحبت آخر...
از مردم که در این مدت با پیام‌هایشان من را شرمنده کردند بسیار ممنونم. از هم‌تیمی‌هایم که به من انرژی دادند، مربیان و فدراسیون هم تشکر می‌کنم. به‌خصوص پدر و مادرم که همیشه حامی و پشتیبان من و مشوقم در ادامه راه هستند.