خبرورزشی/مهدی یکتا؛ بی‌تعارف بازی تراکتورسازی تبریز و پرسپولیس تهران فوتبالی آغاز نشد. از حدود یک هفته قبل از این دیدار اخباری منتشر و حرف‌هایی زده شد که بر حساسیت بازی افزود!
خیلی‌ها چه فوتبالی و چه غیرفوتبالی نگران این بازی بودند. هرچند ۱۰ درصد ورزشگاه یادگار امام تبریز به هواداران پرسپولیس اختصاص پیدا کرده بود، اما خالی ماند و....
اما این بازی برخلاف تصور خیلی‌ها فوتبالی تمام شد. بازیکنان دو تیم با تمام وجود برای برد تلاش کردند. نیمه اول پرسپولیس بهتر بازی کرد و به گل هم رسید. نیمه دوم را تراکتوری‌ها هجومی و سرتر بودند و مزد بازی بهتر خود را هم با گلی که دانیال اسماعیلی‌فر زد گرفتند. جدا از یک صحنه پرتاب سنگ به سوی بشار رسن (هنگام زدن کرنر) و فحاشی کمرنگ نکته تاریک دیگری در این دیدار سنگین و نفسگیر دیده نشد و تماشاگران تبریزی هم به تشویق تیم خود پرداختند.
دیدار تراکتورسازی و پرسپولیس در تبریز یک بار دیگر ثابت کرد هنوز هم می‌توان امیدوار بود یک بازی سنگین در حضور پرشور تماشاگران برگزار کرد بدون آنکه اتفاق خاصی بیفتد. تراکتورسازی گل خورد، از رقیب اصلی خود عقب افتاد، بازیکنش با بازیکن حریف درگیر شد، اما تماشاگر این تیم رفتاری عجیب و غریب بروز نداد و آن‌قدر تیمش را تشویق کرد تا به گل رسید.
آری، فوتبال پل دوستی‌هاست. من، تو، او، ما، شما و ایشان باید قشنگی‌های فوتبال را ببینیم و لذت ببریم. لذت ببریم و اجازه بدهیم بقیه هم از دیدن آن لذت ببرند. پرسپولیس و تراکتورسازی تبریز به همراه ۶۰ هزار تماشاگر فنی و فوتبالی بودند و از حقانیت فوتبال دفاع کردند. دست مریزاد به همه این عزیزان.
خیلی‌ها چه فوتبالی و چه غیرفوتبالی نگران این بازی بودند. هرچند ۱۰ درصد ورزشگاه یادگار امام تبریز به هواداران پرسپولیس اختصاص پیدا کرده بود، اما خالی ماند و....
اما این بازی برخلاف تصور خیلی‌ها فوتبالی تمام شد. بازیکنان دو تیم با تمام وجود برای برد تلاش کردند. نیمه اول پرسپولیس بهتر بازی کرد و به گل هم رسید. نیمه دوم را تراکتوری‌ها هجومی و سرتر بودند و مزد بازی بهتر خود را هم با گلی که دانیال اسماعیلی‌فر زد گرفتند. جدا از یک صحنه پرتاب سنگ به سوی بشار رسن (هنگام زدن کرنر) و فحاشی کمرنگ نکته تاریک دیگری در این دیدار سنگین و نفسگیر دیده نشد و تماشاگران تبریزی هم به تشویق تیم خود پرداختند.
دیدار تراکتورسازی و پرسپولیس در تبریز یک بار دیگر ثابت کرد هنوز هم می‌توان امیدوار بود یک بازی سنگین در حضور پرشور تماشاگران برگزار کرد بدون آنکه اتفاق خاصی بیفتد. تراکتورسازی گل خورد، از رقیب اصلی خود عقب افتاد، بازیکنش با بازیکن حریف درگیر شد، اما تماشاگر این تیم رفتاری عجیب و غریب بروز نداد و آن‌قدر تیمش را تشویق کرد تا به گل رسید.
آری، فوتبال پل دوستی‌هاست. من، تو، او، ما، شما و ایشان باید قشنگی‌های فوتبال را ببینیم و لذت ببریم. لذت ببریم و اجازه بدهیم بقیه هم از دیدن آن لذت ببرند. پرسپولیس و تراکتورسازی تبریز به همراه ۶۰ هزار تماشاگر فنی و فوتبالی بودند و از حقانیت فوتبال دفاع کردند. دست مریزاد به همه این عزیزان.
