ماجرا از این قرار است که از سال 90، وقتی رحمتی موقتاً از تیم خداحافظی کرد و بعد هادی عقیلی مدافع تیم ملی ساکش را برداشت و به حالت قهر اردو را ترک کرد، کیروش گفت راه برگشت این بازیکنان تنها نوشتن نامه عذرخواهی از ملت ایران، تیم ملی و فدراسیون فوتبال است. مایلیکهن که این را شنید، شد حامی اصلی رحمتی و عقیلی و چند نوبت علیه کیروش مصاحبه کرد. او مدام میگفت نگاه کیروش از بالا به پایین است و چرا این بنده خداها را کنار گذاشته و اصلاً نامه عذرخواهی به چه معنی است؟ او حتی گفت: «آقای کیروش پسرت اشتباه کند سرش را میبری؟ این بچهها چقدر باید تاوان بدهند؟»
حالا یک لحظه مکث کنید. آیا کسی که منتقد چنین رفتاری است و میگوید نامه عذرخواهی یعنی چی؟ ممکن است خودش با کپیبرداری از این موضوع، دست به چنین اقدامی بزند؟ حتماً میگویید نه و باور نمیکنید مایلیکهن چنین کاری کند. پس بهتر است در جریان قرار بگیرید که پس از بیانضباطی دو بازیکن ملوان یعنی آبشک و صادقی، او به آنها پیغام داد باید نامه عذرخواهی از هواداران، مجموعه ملوان و همینطور باشگاه بنویسند تا برگردند. این دو بازیکن هم برخلاف رحمتی و عقیلی چنین کاری کردند و به تمرینات ملوان بازگشتند.
اگر واقعاً مایلیکهن چنین خواستهای داشته، پس چرا 5 سال است کیروش را نقد میکند و به دفاع از بازیکنانی میپردازد که به قول کیروش احترام پیراهن ملی را نگه نداشتند؟ اگر باشگاه ملوان این کار را کرده، چطور ناگهان منتقد این اتفاق، تبدیل به موافق شده و تن به آن داده است؟ تازه این را فراموش نکنید؛ در بحث رحمتی و عقیلی پای تیم ملی میان بود و در ماجرای آبشک و صادقی، پای یک باشگاه. ارزشها متفاوت است ولی مایلیکهن حتی برای بازگرداندن دو بازیکن خاطی تیمش، دست به کاری زده که معتقد بود برای تیم ملی اجرای آن زشت است!