به گزارش خبرورزشی، «شادی عظیم برای گل اول؛ و حالا، پیش به‌سوی آینده‌ای بی‌مرز» این تیتری است که گاتزتا دلواسپرت برای انتشار گفتگوی اختصاصی اش با پاوارد انتخاب می کند و می نویسد؛ مدافع اینتر نقش کلیدی در صعود به نیمه‌نهایی داشت...
گاتزتا دلواسپرت در توصیف گلی که بازیکن فرانسوی اینتر به تیم سابق خودش یعنی بایرن مونیخ زد، می نویسد؛
بنژامن پاوارد حق داشت وقتی به *گاتزتا* گفت اینتر کمی شبیه دهکده‌ی آستریکس است: جایی شاد، پر از آدم‌های معمولی که در لحظه‌ی مناسب به قهرمان تبدیل می‌شوند. شب گذشته، در آن همبستگی تأثیرگذار و بی‌نظیر – تنها راه برای رسیدن به کاتالونیا و زنده نگه‌داشتن رؤیای سه‌گانه – واقعاً روح حماسی افسانه‌ای جریان داشت.
مدافع فرانسوی که در کارنامه‌اش نبردهای بی‌شماری، یک قهرمانی جهان و سه‌گانه‌ای با بایرن در سال کرونایی ۲۰۲۰ دارد، دیشب شانه‌به‌شانه‌ی هم‌تیمی‌هایش در سنگر ایستاد: بی‌وقفه دفاع کرد و در لحظه‌ی مناسب سرش را از پشت خاکریز بیرون آورد. ضربه‌ی سر پرقدرتش برابر تیم سابقش بازی را – هرچند موقت – متعادل کرد. بایرنی که تند و تیز چون باد شرق یورش می‌برد، حالا مجبور به عقب‌نشینی شد. پاوارد یکی از کسانی بود که مسیر باد را تغییر داد و به نفع نراتزوری برگرداند. از آن لحظه به بعد، فقط مقاومت و شجاعت لازم بود.
«گل زدن احساسی بی‌نظیر بود، خیلی خوشحال شدم – پاوارد پس از بازی، در حالی که از شادی سرشار بود، گفت – اما بیشتر از همه برای تیم خوشحالم. خیلی رنج کشیدیم، ولی می‌دانستیم دفاع کلید این بازی خواهد بود. کارمان را عالی انجام دادیم، و وقتی یک مدافع بتواند مثل مهاجم گل بزند، دیگر بهتر از این نمی‌شود.»
این گل، نخستین گل فصل دوم حضورش در میلان بود، و در لیگ قهرمانان از اول نوامبر ۲۰۲۲ تاکنون گلی نزده بود – آن‌هم باز در دیداری میان بایرن و اینتر، با همان ضربه‌ی سر از روی کرنر، فقط با پیراهنی متفاوت. گویی سرنوشت خودش را برای چنین شب‌هایی ذخیره کرده باشد.
این‌که پاوارد یک «برنده‌ی تمام‌عیار» است، دیشب در میدان کاملاً مشهود بود؛ از نحوه‌ای که تماشاگران خیس و پرشور سن‌سیرو را به هیجان می‌آورد، تا واکنش‌های نجات‌بخش در لحظات بحرانی. مثلاً همان تکل آخرین لحظه‌اش مقابل *الیسه*، هم‌تیمی‌اش در تیم ملی فرانسه، کم‌اهمیت‌تر از ضربه‌ی سرش برای گل ۲-۱ نبود.
علاوه بر همه‌ی این‌ها، اعداد هم همراهش بودند: بازی دیشب پنجاهمین حضور او در لیگ قهرمانان بود، و ۴۱ مورد از آن‌ها را با پیروزی به پایان رسانده – رکوردی بی‌سابقه. هیچ بازیکنی در ۵۰ بازی نخستش چنین درصد بردی نداشته است.
«حالا دیگر برای خودمان هیچ مرزی قائل نیستیم. تا اینجا آمده‌ایم و می‌خواهیم جلوتر هم برویم – ادامه داد – ما یک گروه فوق‌العاده‌ایم با کادری که واقعاً خوب کار می‌کند. حالا باید به بازی با ناپولی فکر کنیم، که در کورس قهرمانی با ما رقابت دارد. ولی اول بولونیا، که بازی بسیار سختی خواهد بود. باید آن‌جا هم پیروز شویم.»
نبرد آستریکس، پیش از سفر به کاتالونیا، هنوز کمی این‌جاست... در خاک ایتالیا.