در این فوتبال همه دیگر عادت کرده‌ایم که یک دایره کوچک از مربیان و مدیران مدام بین ۱۶ باشگاه لیگ برتری جابه جا شوند. هر کس هم به تیمی می‌رود با اتوبوس یا وانت نفرات خودش را به آنجا منتقل می‌کند. برای ورود به این چرخه و دایره هم باید کفش آهنی داشته باشید.
پس به صورت عادی خیلی وقت‌ها دو مربی بین دو باشگاه جابه جا می‌شوند. مثلاً یک سال جای مهدی تارتار و مجتبی حسینی در تیم‌هایشان عوض شد و بازیکنان هر مربی به تیم مقابل رفتند، پیکان و ذوب آهن. پس اتفاقی که این فصل بین ملوان و شمس آذر افتاد خیلی عجیب و نوبرانه نیست، لااقل با استانداردهای فوتبال ایران اما...
از سوی دیگر ما فراوان نمونه‌هایی داشتیم که یک مربی به تیمی رفته و نفرات مد نظر خودش را به آنجا برده و قرارداد بسته، اما به هر دلیلی قبل از شروع فصل استعفا از آنجا بیرون آمده است. حتی اسم بزرگی مثل امیر قلعه نویی هم یک سال به ملوان رفت و فقط تا هفته سوم بالای سر این تیم بود. اما این بار ترکیبی از دو نمونه اخیر در پیش فصل اتفاق افتاد که تازگی داشت. مازیار زارع که مربیگری در لیگ برتر را با ملوان آغاز کرد، به شمس آذر قزوین آمد و سعید دقیقی که او هم مثل مازیار تیمش را از لیگ آزادگان به لیگ برتر آورد و با این تیم فصل قبل سابقه لیگ برتری در کارنامه خود ثبت کرد، به انزلی رفت تا هدایت ملوان را در دست بگیرد.
حالا هنوز لیگ بیست و چهارم شروع نشده اما هر دو مربی از دو تیم رفته‌اند و از آن جالب‌تر اینکه مازیار زارع بعد از خروج از شمس آذر به فاصله چند روز به ملوان برگشت تا دوباره هدایت قوی سفید را در دست بگیرد! اتفاقی که مورد اعتراض سعید دقیقی واقع شده که هنوز تکلیف قراردادش با ملوان مشخص نشده و آنها نمی‌توانند قرارداد مربی جدید را ثبت کنند.
حتماً پشت پرده اتفاقاتی افتاده و این یک ماجرای معمولی و روتین در دنیای فوتبال نیست. امیدواریم روزی برسد که فوتبال ما به شکل واقعی حرفه‌ای و دیگر از این نوبرانه‌های غافلگیر کننده نداشته باشد.
