وقتی از تغییر نسل تیم ملی صحبت می‌کنیم یعنی باید بازیکنانی بیایند و جانشین بازیکنان فعلی شوند. حالا مهم‌ترین سوال این است که کدام‌یک از بازیکنان فعلی باید از تیم ملی خداحافظی کنند و چرا!

همه از لزوم جوان‌گرایی و تغییر نسل در تیم ملی برای جام جهانی بعد حرف می‌زنند و این واقعیت را قبول داریم اما کمتر کسی است که آماری در این زمینه ارائه کند که کدام بازیکنان و به کدام دلایل باید با پیراهن تیم ملی خداحافظی کنند.

قدم اول

تازه این قدم اول است و بعد از آن می‌رسیم به این‌که کدام بازیکنان و با کدام ویژگی‌ها باید جانشین این بازیکنان شوند! در قدم اول باید ابتدا داشته‌هایمان را بررسی کنیم. تیم ملی کشورمان با ۲۶ بازیکن به جام ملت‌های آسیا رفت و در نیمه نهایی با شکست برابر قطر از تورنمنت خداحافظی کرد. ابتدا به این جدول نگاه کنید؛ جدولی که  مشخصات اصلی در مورد این ۲۶ بازیکن در آن قید شده است.

از هر کدام از داده‌های این جدول می‌توان به اطلاعات بسیار گران‌قدری رسید. علاوه بر این موارد مسلما اطلاعات بسیار دیگری هم هستند که در انتخاب یک بازیکن برای تیم ملی تاثیر دارند اما چون سوژه روز ما بحث جوان‌گرایی است، صرفا به همین موارد می‌پردازیم.

حرف‌های تاریخ تولد

ستون تاریخ تولد به  می‌گوید که ما ۵ بازیکن از متولدین دهه ۶۰ را به جام ملت‌ها بردیم و تنها دو بازیکن از متولدین دهه ۸۰ را همراه داشتیم، این نقطه ضعف بزرگ ما در جام ملت‌ها بود و دیدیم در ریکاوری کار دستمان داد!

۴ بازیکن سهم ژنرال

در ستون «نخستین حضور بازیکن در تیم ملی» اسکلت اصلی متعلق به کیروش است. تنها دو بازیکن -یعنی احسان حاج‌صفی و کریم انصاری‌فرد- از دهه ۸۰ و قبل از کیروش وارد تیم ملی شدند و چهار بازیکن یعنی رضا اسدی، آریا یوسفی، سامان فلاح و شهریار مغانلو انتخاب‌های کادر فنی فعلی هستند. از مقایسه این دو ستون با یکدیگر هم اطلاعات باارزشی به دست می‌آید؛ مثلا این‌که تنها ۴ بازیکن ما قبل از رسیدن به ۲۰ سالگی برای تیم ملی بزرگسالان بازی کرده‌اند؛ احسان حاج‌صفی، سعید عزت‌اللهی، کریم انصاری‌فرد و سردار آزمون! اما در نقطه مقابل بازیکنی مثل شهریار مغانلو را داریم که در ۲۹ سالگی تازه به تیم ملی آمده است!

تیم باتجربه

ستون تعداد بازی ملی نمایشگر تجربه بازیکنان است. خوشبختانه در این زمینه کمبودی نداریم و خیلی از بازیکنان ما تجربه بازی در جام جهانی و جام ملت‌های آسیا را به همراه حضور در سطح اول رقابت‌های باشگاهی در کارنامه دارند. چند نفر از این بازیکنان تا زمان جام جهانی به اوج پختگی و رکورد دو بازیکن فعلی که از مرز ۱۰۰ بازی ملی عبور کرده‌اند خواهند رسید!

با توجه به این‌که در سال‌های اخیر تعداد بازی‌های تیم ملی هر سال دورقمی می‌شود، امثال طارمی و سردار یا جهانبخش زمان جام جهانی آینده از مرز ۱۰۰ بازی ملی عبور خواهند کرد.

اما مشکل اینجاست که تنها بازیکنان جوان تیم فعلی یعنی آریا یوسفی و سامان فلاح تجربه خیلی کمی در عرصه ملی دارند؛ تنها دو بازی ملی!

هدف آینده

و بالاخره ستون آخر یعنی سن بازیکنان در زمان جام جهانی ۲۰۲۶ که دو سال و چهار ماه دیگر در خرداد ۱۴۰۵ برگزار خواهد شد.

در فهرست فعلی تیم ملی ما بازیکنانی هستند که سال‌هاست در تیم ملی بازی یا از نخستین دعوت آن‌ها می‌گذرد اما تعداد بازی ملی آن‌ها زیاد نیست. این ویژگی در میان دروازه‌بانان بیشتر به چشم می‌خورد اما آن‌ها می‌توانند تا سن بالا در سطح بالا بازی کنند. می‌بینیم که در همین تیم فعلی که سه دروازه‌بان داشت، ذخیره‌های بیرانوند یکی نیازمند بود که از سال ۹۸ در ۲۴ سالگی به تیم ملی دعوت شد ولی تا امروز تنها ۸ بار برای تیم ملی بازی کرده و دومی کاپیتان استقلال، حسینی که سال ۹۴ در ۲۳ سالگی به تیم ملی دعوت شد اما طی ۸ سال اخیر تنها ۱۱ بازی ملی دارد!

نگاه به تیم جام جهانی ۲۰۲۶

اگر مرز را ۳۰ سال در نظر بگیریم، در زمان جام جهانی آینده از این تیم تنها سعید عزت‌اللهی، آریا یوسفی، سامان فلاح، سیدمجید حسینی، مهدی قایدی و محمد محبی زیر ۳۰ سال سن خواهند داشت و البته که آمادگی جسمانی بازیکن از سن و سال او خیلی مهمتر است. این شاید مهمترین و بزرگترین زنگ خطر برای تیم ملی ما در حال حاضر است که ستاره‌های اصلی ما جملگی در زمان جام جهانی بعد در سال‌های آخر بازیگری خود خواهند بود و این مهمترین سند برای لزوم جوان‌گرایی است...