به گزارش خبرورزشی، تساوی ناامید کننده برابر بولونیا آن هم چند روز پس از شکست در دلامادونینا و از دست دادن قهرمانی سوپرکاپ، باعث شده شک و تردیدهایی در خصوص وضعیت اینتر به وجود بیاید. در همین راستا روزنامه مشهور گاتزتا به بازبینی وضعیت فعلی نراتزوری پرداخته و سوال اصلی هم اینجاست؛ ذخیره‌های اینتر بهترین بودند. اینزاگی! چه اتفاقی افتاده است؟ ترجمه این گزارش را از گاتزتا دلو اسپورت بخوانید.
تیم ذخیره‌های اینتر که زمانی نقطه قوت به شمار می‌رفت، اکنون دچار افت شده است: مقابل بولونیا در سن سیرو متوقف شد و ناپولی فاصله خود را با صدرنشینی به سه امتیاز افزایش داد. اما حالا پرسش بزرگ برای اینتر مطرح می‌شود: چرا بدون حضور چند بازیکن اصلی، تیم به شدت افت می‌کند؟ چرا وقتی دو یا سه نفر از بازیکنان کلیدی غایب هستند، این تیم به کلی شبیه به یک تیم دیگر می‌شود؟ آسمان بالای آپیانو جنتیله (کمپ تمرینی اینتر) رنگ باخته و برخی می‌گویند ترکیب تیم آن‌طور که تصور می‌شد قوی نیست. برخی دیگر معتقدند این تیم کمتر از توانایی واقعی خود بازی می‌کند و این موضوع اهمیت زیادی دارد، زیرا سر اینکه مسوولیت این افت با چه کسی است، بحث‌های زیادی به وجود آمده. سوال اصلی این است: آیا قدرت کلی اینتر بیش از حد ارزیابی شده بود، یا اینکه بازیکنان ذخیره کمتر از سطح واقعی خود بازی می‌کنند؟
بازخوانی ماجرا
بهار و تابستان ۲۰۲۴، اینتر دو بازیکن برجسته را به‌صورت آزاد به خدمت گرفت: پیوتر زیلینسکی، که دوازده ماه پیش‌تر با ناپولی و به‌عنوان بازیکنی کلیدی قهرمان سری آ شده بود و مهدی طارمی، مهاجمی که سال‌ها ستاره و نقطه اتکای پورتو بوده، تیمی که در پرتغال قهرمان می‌شود و در اروپا هم رقابتی است. نظرات عمومی در آن زمان، اینتر را تیمی کامل توصیف می‌کرد: قدرتمند در همه خطوط و بدون نقاط ضعف، حتی در میان بازیکنان ذخیره. کارشناسان و ناظران فوتبال می‌گفتند که اینتر تمامی شکاف‌هایی را که پیش‌تر داشت، پر کرده است. چه تیمی می‌تواند ذخیره‌هایی در سطح پاوارد، دی‌فرای، فراتزی، زیلینسکی، کارلوس آگوستو و طارمی داشته باشد؟ حتی برخی بیش از حد اغراق می‌کردند و می‌گفتند که کدام تیم سری آ خط میانی بهتری از ذخیره‌های اینتر دارد؟ اعتماد به بازیکنانی مثل آسلانی نیز وجود داشت، هرچند مسیر رشد او چندان سریع نبوده است.
امروز چه شد؟
حالا، با در نظر گرفتن عملکرد ناامیدکننده بازیکنان ذخیره، باید از خود پرسید: آیا آن ارزیابی‌های اول فصل اشتباه بوده‌اند یا مدیریت و استفاده از بازیکنان ذخیره به درستی انجام نشده است؟ زیلینسکی، طارمی و دیگر ذخیره‌ها، همین هستند یا کمتر از توانایی واقعی خود عمل می‌کنند؟ اگر کمتر از حد انتظار بازی می‌کنند، دلایل آن چیست؟ آیا مشکل در اعتماد به نفس است، یا اینکه تاکتیک‌ها و روش‌های اینزاگی مانع بروز بهترین عملکرد از این بازیکنان شده است؟ پاسخ به این سوالات نه تنها می‌تواند وضعیت فعلی اینتر را توضیح دهد، بلکه تعیین‌کننده آینده و موفقیت تیم در رقابت‌های این فصل خواهد بود.
اینزاگی و چالش مدیریت یک ترکیب گسترده: نقطه قوت یا ضعف؟
سیمونه در مدیریت اینتر طی فصل‌های اخیر شایستگی‌های زیادی از خود نشان داده است. او نه تنها توانسته است از بازیکنانی مانند هاکان چالهان‌اوغلو (که به‌عنوان هافبک بازیساز شکوفا شده)، دی‌مارکو و تورام به بهترین شکل بهره ببرد، بلکه تیمی با کیفیت فنی برتر و سبک بازی زیبا خلق کرده است. این دستاوردها، در کنار توانایی‌های فنی تیم، باعث شدند که اینتر به دومین ستاره قهرمانی سری آ برسد. با این حال، در میان مهارت‌های انکارناپذیر اینتزاگی، به نظر می‌رسد یکی از نقاط ضعف او مدیریت ترکیب گسترده باشد، به‌ویژه در زمینه حفظ آمادگی ذخیره‌ها و جایگزین‌ها.
استراتژی محافظه‌کارانه اینزاگی
انتخاب‌های تاکتیکی اینتزاگی معمولا واضح و قاطع هستند: او به ترکیب اصلی خود اعتماد کامل دارد و به ندرت از این مسیر خارج می‌شود. در نتیجه، بازیکنان ذخیره معمولاً در مسابقات حساس لیگ فرصتی برای بازی پیدا نمی‌کنند. در حالی که در لیگ قهرمانان، به دلیل فرصت جبران پس از دو بازی اشتباه، امکان ریسک وجود دارد اما در سری آ چنین نیست؛ یک لغزش می‌تواند فاصله امتیازی ایجاد کند و امید به قهرمانی را از بین ببرد. این سبک مدیریت باعث شده است بازیکنانی مانند فراتزی که فصل را با عملکردی فوق‌العاده در تیم ملی آغاز کرد، در اینتر کمتر مورد استفاده قرار بگیرند. او در ۱۹ بازی سری آ فقط ۴ بار در ترکیب اصلی قرار گرفته است، و آخرین بازی از ابتدا برای او در ۳۰ اکتبر مقابل امپولی بود، زمانی که توانست دو گل بزند. وضعیت برای زیلینسکی نیز مشابه است. او نیز فقط در ۴ بازی از ابتدا در ترکیب قرار گرفته که دو تای آن در هفته اخیر مقابل ونیز و بولونیا (به دلیل مصدومیت مخیتاریان) بوده است. این رفتار اینزاگی نشان می‌دهد که او اعتماد زیادی به ذخیره‌های خود ندارد و در صورت امکان، به هیچ عنوان ترکیب اصلی را تغییر نمی‌دهد.
