به گزارش خبرورزشی، گازتا دلواسپرت ایتالیا در شماره امروز خود نیمکت نشین های اینتر را به باد انتقاد گرفت و البته از اینزاگی هم انتقاد کرد که ذخیره های تیم را آنقدر روی نیمکت می نشاند که بی اثر می شوند!
فرش اینتر گران‌بهاست اما سن سیرو از اصلانی و طارمی ناراضی است!
این روزنامه ایتالیایی در آغاز نوشت؛ فرش اینتر فوق‌العاده زیباست، خانه را زینت می‌بخشد، گران‌بها و در عین حال کاربردی است. کاربردی از این جهت که برخی از نقص‌های کف زمین را می‌پوشاند؛ نقص‌هایی که در نگاه اول به چشم نمی‌آیند، اما وجود دارند، کاملاً هم وجود دارند. حقیقت این است که زیر فرش اینتر چندین حفره وجود دارد. بازی مقابل بولونیا تأییدی بر این مسئله است. حتی ورزشگاه سن‌سیرو هم متوجه این موضوع شده و نارضایتی خود را نسبت به عملکرد اصلانی و طارمی ابراز کرده است. زمانی که سن‌سیرو به یک نتیجه‌گیری می‌رسد، به ندرت از آن برمی‌گردد. ترکیب تیم شاید از نظر تعداد بازیکنان گسترده باشد، اما از لحاظ کیفیت در همه بخش‌ها چنین نیست. به‌ویژه در خط میانی، در پست بازیساز. و در خط حمله نیز چنین است؛ اگر خدای نکرده برای تورام یا لائوتارو مشکلی جسمانی پیش بیاید، لرزه‌ای واقعی بر پیکر تیم خواهد افتاد.
دل اینزاگی برای چالهان اوغلو تنگ شد
در خط میانی، بازیکنان ذخیره پس از شروعی امیدوارکننده – به‌ویژه در لیگ قهرمانان اروپا – با گذشت هفته‌ها ناامیدکننده ظاهر شده‌اند. از این نظر، می‌توان گفت که اکنون تاریک‌ترین دوران را سپری می‌کنیم. تصمیم اینزاگی نیز قابل درک است، آن‌جا که پس از بازی با بولونیا تمایل خود را برای بازگشت بازیکنان مصدوم ابراز کرد. به‌طور خاص، چالهان‌اوغلو که از ناحیه حساسی مانند عضله ساق پا درگیر است، اما نشانه‌هایی مثبت از بهبودی وجود دارد، تا حدی که امید به حضور او در لیست بازی برابر لچه دیده می شود.
حمله گازتا به اصلانی
اصلانی ضمانت کافی ارائه نمی‌دهد، به‌ویژه زمانی که سطح رقابت حریفان بالا می‌رود و همچنین در مقایسه با فصل گذشته پیشرفت چشمگیری از خود نشان نداده است. اینتر قطعاً تابستان آینده در این پست وارد عمل خواهد شد، اما چه بسا برخی تغییرات در بازار نقل‌وانتقالات پیش از پایان این ماه، شرایط را دگرگون کند و بازیکنی به تیم اضافه شود که بتواند مناطق مرکزی زمین را نیز پوشش دهد. شاید در قالب معامله‌ای که به فرتزی مربوط می‌شود، بازیکنی که امید داشت این فصل زمان بیشتری در میدان به دست آورد.
تاثیرگذاری از روی نیمکت ممکن نیست
اما گاهی تأثیرگذاری از روی نیمکت ممکن نیست. این مسئله در مورد زلینسکی نیز صدق می‌کند، هرچند که او گاه و بی‌گاه نشانه‌هایی امیدوارکننده از خود نشان داده است. با این حال، انتظار می‌رفت پیشرفتی قابل توجه‌تر نسبت به کلاس سال گذشته حاصل شود، اما فاصله زلینسکی با بازیکن اصلی، مخیتاریان، همچنان محسوس است.
طارمی حفره زیر فرش اینتر!
دیگر حفره بزرگ زیر فرش اینتر، طارمی است. یک گل از روی نقطه پنالتی تا اواسط ژانویه به‌وضوح بسیار ناچیز است. عملکرد مهاحم ایرانی تیم باعث شده دلتنگی برای سانچز به وجود بیاید؛ بازیکنی که هنگام ورود به میدان از روی نیمکت تأثیرگذاری بیشتری داشت. احتمالاً این نکته توضیح‌دهنده وضعیت است: طارمی به‌طور کلی کارایی چندانی نداشته و به‌ویژه با توجه به ویژگی‌هایش، به‌عنوان بازیکن تعویضی کمتر هم مؤثر واقع شده است. اینزاگی پس از بازی با بولونیا به دفاع از او پرداخت، اما گفتن این که انتظار بیشتری از طارمی وجود داشت، دور از حقیقت نیست.
اینزاگی باید با هوشمندی بیشتری طارمی را وارد بازی کند
پشت سر زوج خط حمله لائوتارو و تورام، از منظر گلزنی هیچ گزینه قابل اعتمادی وجود ندارد و نمی‌توان انتظار داشت که در سه جبهه رقابتی تا پایان ماه مه، تنها از لائوتارو و تورام برای گلزنی کمک گرفته شود. اینزاگی باید با هوشمندی بیشتری طارمی را وارد جریان بازی کند، به این امید که روند او تغییر کند. تاکنون طارمی تنها دو بار در لیگ به‌عنوان بازیکن اصلی به میدان رفته است، شاید حتی خودش هم چنین روندی را تصور نمی‌کرد وقتی یک سال پیش تصمیم گرفت با اینتر قرارداد امضا کند.
دو مهاجم دیگر ضعیف تر و بی اثرتر از طارمی
مسئله اینجاست که حتی دو مهاجم دیگر ترکیب اینتر نیز نتوانسته‌اند کمکی به تیم کنند. آرناتوویچ به یک معضل بدون راه‌حل تبدیل شده است: تنها ۸۰ دقیقه بازی در لیگ و بدون هیچ گلی. کوریا نیز فقط به همان گلی که مقابل ورونا به ثمر رسانده، متوقف شده است. با این حال، اینتر همچنان بهترین خط حمله مسابقات را در اختیار دارد، نشانه‌ای که راه‌حل‌های هجومی تیم متنوع و کارآمد است. اینتر با بازی گروهی به اهداف خود می‌رسد، حتی زمانی که عملکرد بازیکنان منفرد تیم ناکافی است.
بقیه نیمکت نشین ها؛ صفر مطلق!
با این حال، سایر بازیکنان نیز تقریباً تأثیری نداشته‌اند. به‌عنوان مثال، بیوکنن هرگز نتوانست حتی به‌عنوان اولین گزینه وینگر شناخته شود و همواره پشت سر دارمیان و کارلوس آگوستو قرار گرفته است؛ اینزاگی از بازیکن کانادایی هیچ چیز به‌دست نیاورده است. همین‌طور از پالاسیوس: مدیران باشگاه قسم می‌خورند که این بازیکن آینده درخشانی خواهد داشت، اما تا به اینجا حضور او چیزی بیش از یک نقش فرعی نبوده است.
در مورد مارتینز نیز همین را می‌توان گفت: سرمایه‌گذاری ۱۳ میلیون یورویی هنوز نتوانسته رضایت‌بخش باشد. شاید در آینده چنین شود، اما اینتر می‌خواهد همین حالا پیروز شود. و برای رسیدن به این هدف، لازم است عملکرد کلی تیم بهبود یابد. به عبارت دیگر، باید به مشکلاتی که “زیر فرش” پنهان شده‌اند، رسیدگی شود.
بیشتر بخوانید: نمره ضعیف به طارمی/ روزنامه ایتالیایی: طارمی یک ورزشگاه را عصبانی کرد
