به گزارش خبرورزشی، ۲۸ دی سال ۱۳۹۴ خبر تلخی به گوش اهالی فوتبال رسید. رضا احدی بازیکن اسبق استقلال و تیم ملی که برای مقطع کوتاهی پیراهن پرسپولیس را نیز بر تن کرده بود، در بیست و هشتم دی آن سال پس از یک دوره بیماری کوتاه مدت چشم از جهان فرو بست و مسافر آسمان شد. در همین خصوص بیژن طاهری مربی و سرپرست اسبق استقلال که یکی از نزدیک‌ترین دوستان فوتبالی آقا رضا محسوب می‌شد، در مورد رفاقت با او و روزهای پایانی عمرش با خبرورزشی همکلام شد:

آغاز رفاقت

داستان رفاقت من و رضا از بازیهای آسیایی ۱۹۸۲ دهلی شکل گرفت که هر دو عضو تیم ملی بودیم. بعد از آن هم در دوره آقای احمد طوسی به تیم امید دعوت شدیم و البته در استقلال نیز کنار هم بازی می‌کردیم. در نیمه دوم دهه ۶۰ هر کداممان برای فوتبال به یک کشور خارجی مجزا رفتیم اما رفاقتمان پابرجا ماند تا اینکه ابتدای دهه ۷۰ مرحوم ناصر حجازی سرمربی بانک تجارت شد و من با هماهنگی ایشان رضا را به آن تیم بردم و با هم قهرمان باشگاه‌های تهران شدیم. یادش بخیر دهه ۶۰. هیچوقت خانه رضا در محله نظام آباد که درون یک کوچه بن بست بود را فراموش نمی‌کنم. چقدر آنجا می‌رفتیم. رضا خدابیامرز یک هیلمن قرمز داشت و با آن ماشین سر تمرین استقلال می‌رفتیم. روحش شاد باشد به معنای واقعی کلمه مظلوم و محجوب بود به همین خاطر در این فوتبال به حقش نرسید.

سرماخوردگی

روزی که از طریق رسانه‌ها متوجه شدم بیمار شده به موبایلش زنگ زدم. دقیقاً اولین روزی بود که او را به بیمارستان برده بودند. رضا به من گفت: "بیژن! نگران نباش یک سرماخوردگی ساده است که عفونت کرده" من ولی دلم طاقت نیاورد و به بیمارستان رفتم. آنجا دیدمش و پس از ملاقات، به طور اتفاقی یکی از اقوامش را دیدم که عکس‌های رادیولوژی رضا دستش بود و گریه می‌کرد. ظاهراً پزشکان به او ماجرا را گفته بودند.

تنفس ستاره استقلال

چند روز بعد دوباره به عیادتش رفتم و آن زمان دیگر متاسفانه نمی‌توانست حرف بزند. به رضا دستگاه وصل کرده بودند و این ستاره مظلوم استقلال فقط به زور آن وسایل زنده بود. همانجا فهمیدم داستان از چه قرار است و خودم را کنترل کردم تا مقابل بستگان و اقوامش گریه نکنم ولی متوجه شدم که متاسفانه کار تمام شده است. خیلی سخت بود که در آخرین ساعات تنفس مصنوعی او به لطف دستگاه‌های پزشکی، من با اقوام و دوستان رضا احدی مشغول هماهنگی جهت مراسم تشییع او باشیم ولی چاره دیگری وجود نداشت و باید این کار را انجام می‌دادیم (به شدت منقلب می‌شود)

روحش شاد باشد. در این فوتبال به حقش نرسید ولی هیچکس از او بدی ندید.