به گزارش خبرورزشی، احمدرضا عابدزاده اول دی سال ۱۳۸۸ با اشاره به اینکه پسرش امیر (که در آن مقطع ۱۶ ساله بود) با تیم جوانان تاتنهام تمرین می‌کند، پیرامون اینکه دلش می‌خواهد امیر عابدزاده به لیگ ایران بیاید یا نه، حرفهای خاصی به خبرورزشی زد و گفت:

امیر به لیگ ایران بیاید تا چه کار کند؟ مگر چه گلی سر پدرش زدند که حالا بخواهند سر امیر بزنند؟ او وضعیت پدرش را می‌بیند. می‌بیند پدرش ۲۰ سال برای تیم ملی ایران بازی کرد و در روزهایی حتی با کتف و زانوی شکسته درون دروازه ایستاد اما حالا بیشترین کم لطفی‌ها را در حقش می‌کنند. او می‌بیند پدرش بعد از این همه سال یک مغازه ساندویچی ۳۰ متری دارد. هر روز به من می‌گویند این مغازه شده پاتوق. کدام پاتوق؟ وقتی مردم می‌آیند تا عکس یادگاری بگیرند، باید به آنها مخالفت کنم؟ من به لطف همین مردم و با دعای آنها سلامتی ام را به دست آوردم آنوقت وقتی تقاضای عکس یادگاری می‌کنند، کنارشان قرار نگیرم؟ حتی برای مسوولان هم نامه نوشتم و از آنها کمک خواستم. اگر با کار کردن خرج زندگی ام را در نیاورم چگونه اموراتم را بگذرانم؟ یعنی باید بروم دزدی؟