به گزارش خبرورزشی، پرسپولیس این روزها روی لبه تیغ حرکت می کند. کلید موفقیت پرسپولیس طی یک دهه گذشته فلسفه ای بود که از زمان ورورد برانکو ایوانکوویچ به این تیم در میان هواداران شکل گرفت. فلسفه ای با شعار:" هرچی برانکو بگه"

هر چی سرمربی بگه

برانکو در آن مقطع تصمیم های زیادی گرفت. از نیمکت نشینی محسن مسلمان تا اخراج رامین رضاییان. در همان مقطع هم گروه های زیادی به این تصمیم ها معترض بوده و آن را نقد کردند اما قسمت اعظم جامعه هواداری پرسپولیس پشت تصمیمات برانکو ماند و ثمره اش را دید.
بعد از برانکو و حضور یحیی نیز شاهد این فلسفه بودیم. فقط نام برانکو تغییر کرده بود و شعار"هرچی یحیی بگه" نقل محافل هواداری بود. یحیی در دوران مربیگری اش تصمیماتی گرفت که به نظر برخی اشتباه بود  اما همه این تصمیمات برگرفته از سبک مربی گری اش بود و کارنامه اش نیز نشان می داد که این تصمیمات درست بوده است. 
فلسفه شعاری "هرچی سرمربی بگه" در پرسپولیس نتیجه داد و از همه مهم تر حمایت مدیران پرسپولیس از مربیانی بود که در دوران خود نیز فراز و نشیب زیادی داشتند. برانکو در چند جام حذفی، حذف شد و یحیی هم لیگ ۲۱ را به فرهاد مجیدی باخت. اما مدیریت پشت سرمربی ایستاد تا هوادار بداند باید با همین مربی ادامه دهد و چاره ای جز حمایت ندارد.
اما در مورد گاریدو گویا شرایط فرق می کند. پرسپولیس هفته قبل به نساجی باخت. مثل تمام تیم های دنیا که حق دارند در بعضی از بازی ها خوب نباشند و نتیجه را واگذار کنند. اما با وجود شکست مقابل نساجی پرسپولیس گاریدو در مجموع عملکرد خوبی داشته است. 

حضور گاردیو در یک تیم کاملا دگرگون شده

فراموش نکنیم گاریدو در ابتدای این فصل به تیمی پا گذاشت که تغییرات زیادی داشت و تعدادی زیادی از ستاره های خود را از دست داده بود. البته که به جای همه آن ستاره ها؛ نفرات خوب و شایسته ای جذب شدند اما همین تغییرات به زمان زیادی برای هماهنگی نیاز داشت. ضمن این که خود گاریدو نیز برای شناختن نفراتش و آشنایی با شرایط فوتبال ایران نیاز به زمان دارد. با این وجود پرسپولیس مدل گاریدو از همان هفته های اول لیگ برتر خودش را به عنوان مدعی اول قهرمانی معرفی کرد و در لیگ نخبگان نیز همین حالا جزو تیم های صعود کننده است، اما به نظر می رسد با وجود این جایگاه مناسب همچنان از جایگاه قرص و محکمی در پرسپولیس برخوردار نیست.

چرا جایگاه گاردیو محکم نیست

دلیل این جایگاه نه چندان محکم نیز به دو پارامتر مهم برمی گردد. اولین دلیل بی شک حمایت نه چندان محکم مدیریت باشگاه در حمایت از گاریدو است. حمایتی که قاطعانه نیست و هر بازی توقع می رود تصمیم تازه ای از سوی مدیریت این باشگاه گرفته شود. نگاهی که از بازی با الریان شروع شد.
پس از تساوی پرسپولیس مقابل الریان بود که خبرهایی در رسانه ها و البته فضای مجازی منتشر شد مبنی بر این که مدیریت باشگاه از نتایج این تیم راضی نیست و به دنبال پیدا کردن جانشینی مناسب برای این مرد اسپانیایی است.

اما دلیل دوم و مهم ترین پارامتر وضعیت این روزهای پرسپولیس، بی شک نادیده گرفتن همان فلسفه هواداری در بین هواداران این تیم است. در تمام ماه های گذشته کمتر شاهد بوده ایم که از تصمیات گاریدو حمایت شود. در تمام هفته ها و ماه های اخیر چند بار در فضای مجازی با شعار"هرچی گاریدو بگه" برخورد کرده اید؟
این که پرسپولیس از نظر فنی ضعف هایی دارد برهیچکس پوشیده نیست. اما مگر پرسپولیس در همان دوران برانکو بی نقص بود؟ پرسپولیس در زمان یحیی چند بار از تصمیم های فنی او ضربه خورد؟ حتی اوسمار در پرسپولیس تصمیم اشتباه نگرفت؟ پس اشتباه حق هر مربی است چرا که هر روز در حال کسب تجربه است و از همه مهم تر ماهیت فوتبال همین است.
اما گاریدو از پشتوانه هواداری کمتری برخوردار است و خیلی ها دلیل این موضوع را نوع بازی پرسپولیس تلقی می کنند.

گاردیو مثل یحیی نیست، یحیی مثل برانکو نبود

این که چرا پرسپولیس گاریدو مثل پرسپولیس یحیی و برانکو بازی نمی کند باعث شده تا این توقع ایجاد شود که هوادار حق دارد به نگرش فنی گاریدو ایراد بگیرد. اما سوال این است که مگر قرار است گاریدو هم مثل برانکو و یحیی تیمش را ارنج کند؟
فوتبال بلدها خوب می دانند که فلسفه فوتبال هر مربی با مربی دیگر متفاوت است. همان طور که فلسفه فوتبال یحیی با برانکو فرق داشت. پرسپولیس که در زمان برانکو با سیستم پایه ۲-۴-۴ پا به میدان می گذاشت و با کمترین ضربه به توپ، روی دروازه حریفان خیمه می زد با حضور یحیی تغییر سیستم داد. به گونه ای که یحیی سیستم تک مهاجم را برای تیمش برگزید و با آرایش ۱-۳-۲-۴ به مصاف حریفان می رفت. شکل بازی پرسپولیس هم از یک بازی پر حرارت و هجومی با ارسال های طولی در زمین به فوتبالی پر حوصله با پاس های عرضی و رو به عقب فراوان تغییر پیدا کرد. از این رو یحیی مثل برانکو بازی نکرد اما این فرصت را داشت تا نتیجه گرفته و به عنوان یک مربی قهرمان خودش را اثبات کند.

چه کسی می گوید پرسپولیس گاردیو قهرمان نمی شود؟

حال گاریدو هم نیاز به زمان دارد تا مثل برانکو و یحیی به تفکرات خودش در پرسپولیس سر و شکل داده و طبق فلسفه خودش تیمش را راهی میدان کند. او هم مثل برانکو و یحیی نیاز به زمان دارد تا توانایی های شاگردانش را بشناسد. او هم حق دارد مثل یحیی و برانکو اشتباه کند. از این رو گاریدو هم باید از سوی مدیریت باشگاه و همین طور جامعه هواداری تیمش حمایت شود.

هیچکس نمی تواند در این مقطع مطمئن باشد که تیم گاریدو نتیجه نمی گیرد. کما این که هیچکس نمی تواند با تیم گاریدو وعده قهرمانی دهد. اما آن چه که قطعی به نظر می رسد این است که از گاریدو هم باید مثل برانکو و یحیی حمایت شود. چرا که او تیمش را همچنان در هر دو جبهه رقابت های داخلی و خارجی به عنوان یک تیم مدعی معرفی کرده و این همه ملتهب نشان دادن فضا و تثبیت این ادعا که پرسپولیس گاریدو باید مثل پرسپولیس برانکو و یحیی بازی کند، بی تردید بیش از هر کسی به خود پرسپولیس لطمه خواهد زد.