به گزارش خبر ورزشی، دلیل جهانشمولی فوتبال که این پدیده بشری را در قرن بیستم با فاصله تبدیل به مهم‌ترین ابداع بشر کرد، شباهت بی‌پایان آن به خود زندگی است.
تمام اصولی که در زندگی کاربرد دارند، در فوتبال نیز حکم فرمایی می‌کنند. فلاسفه می گویند در زندگی محدودیت باعث به کار افتادن خلاقیت می‌شود. انسان‌های موفق کسانی هستند که از تهدیدها فرصت می‌سازند.
و حالا ببینید که پرسپولیس چطور این فصل همین اصل را به خوبی به نمایش گذاشته است. تیمی که در تابستان با جدایی دانیال اسماعیلی فر، سمت راست خط دفاعی خود را به بزرگترین مشکل و پاشنه آشیل خود تبدیل شده دید.
هواداران می‌خواستند رامین رضاییان برگردد اما رختکن پرسپولیس مخالف بود. پروژه بازگشت دانیال هم امکان‌پذیر نشد تا پرسپولیس بماند و مشکل بزرگ دفاع راست...
با خرید ایوب العملود و درخشش او در بازی‌های اول، پرسپولیسی‌ها گمان کردند که کار تمام است و دیگر نباید نگران باشند. اما ایوب سر بزنگاه و قبل دربی مصدوم شد و بازی‌های مهم لیگ نخبگان را هم از دست داد.
فرشاد فرجی مدافعی که چه فصل قبل و چه این فصل در لیست خروجی‌ها بود و دقیقه ۹۰ با توجه به عدم جذب مهره‌های مورد نظر ماندگار شد، به دفاع راست نقل مکان کرد و خیلی زود تبدیل به مهره قابل اطمینان و بعداً ستاره پرسپولیس شد.
فرجی در آسیا گل هم زد اما بدشانس بود که او هم مصدوم شد! این بار نوبت به یک جوان به نام سهیل صحرایی رسید که برای اولین بار پیراهن پرسپولیس را در لیگ نخبگان آسیا به تن کرد و فرصت بازی یافت.
صحرایی آنقدر خوب بود که در بازی بعد در لیگ برتر فیکس شد و بلافاصله پاس گل داد. با بازگشت فرجی، صحرایی نیمکت نشین شد، بازیکنی که پست اصلی او هافبک دفاعی است و جالب اینکه پرسپولیس یک بازیکن از تیم ملی جوانان را از ابتدای فصل به عنوان ذخیره دفاع راست جذب کرده بود.
در بازی قبل در جام حذفی مقابل مس سونگون، یعقوب براجعه فرصت بازی پیدا کرد و بلافاصله پاس گل سوم را به ریگی داد. یعنی پرسپولیس در غیاب ایوب که هنوز هم مصدوم است، سه مدافع راست پیدا کرد که هر سه گلسازی را تجربه کرده‌اند!
و در مقابل الریان در لیگ نخبگان، دوباره فرجی به میدان رفت و اتفاقا دوباره گل زد. یک مدافع راست با دو گل در آسیا و دو مدافع راست جوان با دو پاس گل در لیگ برتر! پاشنه آشیل پرسپولیس تبدیل به نقطه قوت این تیم شد. تهدید بزرگی که حالا یک فرصت برای فوتبال ایران است، یک الگو برای سایر تیم‌ها و مربیان و البته بازیکنان جوان!
