محمد مومنی روز شنبه برای دیدن بازی استقلال به ورزشگاه رفت اما به واسطه سمتی که داشت، این بار باید مقابل آبی پوشان قرار می‌گرفت. این استقلالی قدیمی حالا مدیرعامل باشگاه مس رفسنجان تلقی می‌شود و باید مردان خود را در جدال با تیمی می‌دید که چند سال پیراهنش را بر تن کرده و سابقه عضویت در هیات مدیره آن را هم دارد. ظهر یکشنبه فرصتی دست داد تا با مومنی پیرامون وضعیت استقلال و این مسابقه صحبت کنیم.
اولین سوال ما کاملاً مشخص است. بازی با استقلال چطور بود؟
خوشحالم که به ورزشگاه رفتم ولی از دیدن نمایش استقلال خوشحال نشدم چون به عنوان یک استقلالی قدیمی باید بگویم این تیم را در پایین‌ترین نقطه فوتبالی دیدم. استقلال هیچ نقش و نگاری در قیاس با گذشته نداشت. این تیم بزرگانی همچون: ناصر حجازی و منصور پورحیدری را روی نیمکت خود داشته است. استقلال همان تیمی است که من افتخار داشتم با آن نایب قهرمان آسیا شدم ولی چیزی که روز شنبه دیدم هیچ شباهتی به آن تیم نداشت. استقلال فقط آمده بود تا ابتدا گل نخورد و بعد از آن هم اگر توانست، به گل برسد. استقلالی‌ها ما را بردند و مبارکشان باشد ولی همانطور که گفتم من نشانی از تیم بزرگی که قبلاً سراغ داشتم، در مسابقه شنبه ندیدم.
به نظرتان مشکل در کجا بود؟
استقلال بازیکنان بزرگی دارد و یکسری نامها برای اینکه نیمکت نشین شوند، خریداری نمی‌شوند بلکه باید از آنها به بهترین شکل ممکن استفاده کرد. قبول دارم که استفاده از بازیکنان بزرگ تبعات دارد ولی باید با بهترین راهکار ممکن از آنها به بالاترین حد توان استفاده کرد. به نظرم روانشناس‌ها و افرادی که می‌توانند به لحاظ انگیزشی استقلال را برانگیخته کنند، در چنین شرایطی قطعاً می‌توانند کمک حال این تیم شوند.
مسمومیت غذایی بازیکنان شما قبل از جدال با استقلال یکی از اتفاقات عجیبی بود که رخ داد. داستان از چه قرار بود؟
متاسفانه یک شیطنت بسیار تلخ در مورد مس رفسنجان به وقوع پیوست. ما غذا را در هتل سفارش می‌دهیم و همه چیز را بر پایه اعتماد می‌گذاریم ولی اینکه دقیقاً قبل از بازی با استقلال ۶ بازیکن مس رفسنجان دچار مسمومیت شدند، خیلی عجیب بود. من به عنوان مدیرعامل باشگاه می‌دیدم که بچه‌ها چطور دل درد داشتند و حتی با آمپول هم نتوانستند بازی کنند. به کسی تهمت نمی‌زنم ولی یک نفر قبل از بازی با استقلال بازیکنان ما را مسموم کرد. باور کنید یاد آقای رویانیان و همان ماجرای آب‌های آلوده افتادم. داستانی که برای پرسپولیس در اصفهان رخ داده بود، حالا به شکلی دیگر برای مس رفسنجان در تهران رخ داد. اگر بازیکنان ما ۲۰ درصد خودشان هم بودند بدون شک ما استقلال را در تهران می‌بردیم ولی همانطور که گفتم، این اتفاق تمرکزمان را بر هم زد.
یعنی قاطعانه معتقدید مس رفسنجان می‌توانست استقلال را در تهران ببرد؟
کوچکترین تردیدی در توانایی بازیکنان و اعضای کادر فنی خودم ندارم و قاطعانه این را می‌گویم. در کمال احترام باید بگویم به عنوان کسی که جدا از بحث مدیریت، در عرصه فنی هم فعالیت کرده، در وجود آقای موسیمانه چیز خاصی ندیدم. حالا اینکه می‌گویند به جوانها بازی داده هم در نوع خود قابل بحث است چون ناگفته پیداست که هرکس به بن‌بست می‌خورد، سراغ جوانان می‌رود. استقلال مجموعه بسیار بزرگی است و بزرگی می‌خواهد. ایشان مربی پرافتخاری است ولی فراموش نکنیم که استقلال ۱۰ برابر موسیمانه افتخار دارد. من روز شنبه از استقلال در قیاس با دوره‌ای که خودم بازیکن این تیم بودم فقط رنگ پیراهن و هواداران این تیم را به عنوان وجه اشتراک دیدم! متاسفانه نشانه‌های اقتدار گذشته را در این تیم ندیدم و به همین خاطر دلم سوخت.
واقعا؟
بله واقعاً. من به عنوان مدیرعامل باشگاه مس رفسنجان طبیعی بود که دغدغه این باشگاه را داشته باشم و دارم اما این حرفی که به شما می‌زنم تحت عنوان یک پیشکسوت استقلال است. شما بازی استقلال مقابل الهلال را دوباره ببینید و آن را با مسابقه‌ای که ما اسفند سال ۷۷ برابر همین الهلال داشتیم مقایسه کنید. استقلال ۲۶ سال قبل در حالی الهلال را شکست داد که ۴۵ دقیقه ۱۰ نفره بازی کردیم.
حضور سهراب بختیاری‌زاده دوست صمیمی شما روی نیمکت استقلال و تقابل غیر مستقیمی که با او داشتید هم جالب توجه بود
بله. البته من می‌خواستم سهراب را به عنوان سرمربی به مس رفسنجان ببرم و در این رابطه با او صحبت هم کردم ولی به من گفت با توجه به تعهدی که در استقلال دارد، نمی‌خواهد این تیم را تنها بگذارد و صادقانه به پای استقلال ایستاد. دنیای فوتبال همین است. شما در عین رفاقت، برخی اوقات با دوستان خود رقابت هم دارید و من می‌دیدم سهراب چقدر متین و باوقار نهایت سعی خود را می‌کند تا کمک حال استقلال شود.
انتخاب مسعود شجاعی توسط شما یک اتفاق خاص بود چون خیلی‌ها فکر می‌کردند محمد مومنی سراغ یک سرمربی استقلالی می‌رود
مسعود شجاعی یک نام بزرگ در فوتبال ایران است. فردی که کاپیتان تیم ملی ایران بوده و بارها در جام جهانی به میدان رفته است. عرصه مربیگری نیز کارنامه دارد و از جنس فوتبال است. خیلی‌ها برای انتخاب سرمربی جدید زنگ زدند ولی باور کنید هیچکس از طرف مسعود شجاعی به من زنگ نزد و همین مساله نشان می‌دهد که او چقدر سلامت است.
و حرف آخر؟
متاسفانه برخی صحبت‌های نسنجیده در موردم مطرح شده و عده‌ای مصاحبه‌هایی کرده‌اند که...محمد مومنی افتخار می‌کند از پایین‌ترین سطح فوتبال خود را بالا کشید و بازیکن تیم بزرگی همچون استقلال شد. افتخار می‌کنم که تا همین چند وقت قبل دستیار آقای درخشان در داماش گیلان بودم و الان مدیرعامل مس رفسنجان هستم. اگر دستیار بودم، توانایی آن را داشتم و اگر الان به عنوان مدیرعامل در خدمت مردم خوب رفسنجان هستم، حتماً این توانایی را در وجودم دیده‌ام. آقای مدرس خیابانی استاندار سیستان و بلوچستان بوده‌اند. آقای آرش اسماعیلی نیز از دوستان ما در مجموعه مس هستند ولی خودتان می‌توانید تحقیق کنید و ببینید که من برای نشستن روی صندلی مدیرعاملی باشگاه مس رفسنجان لابی نکردم. همه این عزیزان برایم بسیار عزیز و محترم هستند اما اگر پیگیری کنید، متوجه خواهید شد که هرگز برای به دست آوردن سمت لابی نکردم. محمد مومنی از جنس فوتبال است و امیدوارم در مس رفسنجان منشا اتفاقات خوب شوم.
