اسکلت تیم ملی در اواخر دهه ۷۰ همچنان بر پایه بازیکنان استقلال و پرسپولیس استوار بود. در یازدهم شهریور سال ۱۳۷۹ تیم ملی کشورمان با هدایت جلال طالبی و در حالی که ستارگان مطرحی همچون: علی دایی، کریم باقری، فرهاد مجیدی، ستار همدانی، مهرداد میناوند، هادی طباطبایی، مهدی هاشمی نسب، بهروز رهبری فرد و... را در اختیار داشت، در ورزشگاه ارنست هاپل شهر وین به مصاف اتریش رفت. مسابقه‌ای که به بهانه خداحافظی "تونی پولستر" بازیکن فراموش نشدنی اتریشی‌ها ترتیب داده شده بود و البته برای تیم ملی ایران هم یک دیدار تدارکاتی بسیار خوب قبل از جام ملت‌های ۲۰۰۰ لبنان محسوب می‌شد.
در همان اوایل بازی، فرهاد مجیدی ستاره محبوب استقلال که سابقه بازی در لیگ اتریش را هم داشت، توانست دروازه میزبان را باز کند و همه امیدوار شدیم اما در دقایق بعدی اتفاقاتی به وقوع پیوست که برای ما حکم کابوس را داشت. اتریشی‌ها به گل رسیدند و عملاً شیرازه تیم ما بعد از گل دوم آنها از هم پاشید طوری که به خودمان آمدیم و دیدیم با نتیجه ۵ بر یک مغلوب میزبان شده‌ایم!
این شکست موجب شد جلال طالبی به شدت مورد انتقاد قرار بگیرد و رسانه‌ها خواهان بازگشت احمدرضا عابدزاده به تیم ملی شوند. در نهایت عابدزاده اندکی قبل از جام ملت‌های ۲۰۰۰ لبنان به تیم ملی دعوت شد اما مشخص بود رابطه گرمی میان کادر فنی با این دروازه‌بان فراموش نشدنی وجود ندارد روی همین اصل خود احمدرضا قبل از شروع جام ملت‌ها کناره‌گیری کرد.
جواد زرینچه هم از جمله بازیکنان دیگری بود که رسانه‌ها در آن مقطع اصرار داشتند برای تقویت خط دفاعی تیم ملی باید اضافه شود اما جلال طالبی تاکید داشت که چنین نظری ندارد و در نهایت ایران را بدون عابدزاده و زرینچه به جام ملت‌ها برد. حتماً به خاطر دارید که تیم پر امید ما در لبنان ۲۰۰۰ به کره جنوبی باخت و در مرحله یکچهارم نهایی از گردونه رقابت‌ها حذف شد تا حاشیه‌های بسیار زیادی پس از آن گریبانگیر تیم ملی شود.
