به گزارش خبرورزشی، پرسپولیس بازی بزرگ هفته سوم را از فولاد برد و ۵ امتیازی شد و از استقلال در جدول بالاتر ایستاد. گاریدو اولین برد خود در لیگ برتر را کسب کرد تا فشارها از روی باشگاه و خودش کم شود. این پیروزی به لطف گل انفرادی اورونوف در نیمه دوم میسر شد اما همین ستاره ازبک در نیمه اول با فاصله بدترین بازیکن میدان بود!
اوستون اورونوف ستاره ای بود که از شروع فصل پرسپولیسی‌ها امید به درخشش او بسته بودند. او که دور برگشت فصل قبل به پرسپولیس آمد و سهم بسیار مهم و بزرگی در قهرمانی این تیم داشت. یک ستاره تکنیکی با قدرت برداشتن مدافعان از پیش رو، سرعتی و با قدرت ضربه زنی دقیق که دقیقاً همان گمشده پرسپولیس بود و در قالب این تیم خوش درخشید.
اورونوف بعد از لیگ به تیم ملی ازبکستان و سپس المپیک پاریس رفت و با مصدومیت به پرسپولیس برگشت و در دو بازی قبل شرایط بازی کامل نداشت. او فصل قبل هم یک بازیکن ۶۰ تا ۷۰ دقیقه‌ای بود و مصدومیت‌های متوالی اجازه نمی‌داد به شکل کامل در خدمت تیمش باشد. با توجه به نداشتن استراحت بین دو فصل مشخص بود که اورونوف کمی زمان لازم دارد تا دوباره همان ستاره تاثیرگذار باشد.
اما نتایج پرسپولیس در دو بازی قبل و دو مساوی اجازه نمی‌داد که بیش از این به اورونوف استراحت بدهند. او به ترکیب اصلی تیمش برگشت و در نیمه اول با خصوصیاتی که همیشه دارد، بیشتر به نفع فولاد بازی کرد تا پرسپولیس!
در نیمه اول ابتدا با تک روی و اصرار بی‌دلیل روی دریبل همه بازیکنان و دروازه بان فولاد، یک گل مسلم را از تیمش گرفت. گلی که روند بازی را عوض می کرد.
بلافاصله آن طرف با پاس اشتباه خود بهترین فرصت گل را برای فولاد ایجاد کرد! نمایش اورونوف در تمام طول نیمه اول این باور را به ذهن بیننده می‌آورد که او برای خودش بازی می‌کند نه برای تیم! درست مثل جوانانی که از حضور استعدادیاب‌ها در ورزشگاه مطلع و سعی می‌کنند بیشتر با توپ ور بروند و آینده خود را تضمین کنند.
نمایشی که از یک ستاره با تجربه و میدان دیده و مشهور مثل اورونوف کاملاً عجیب و بعید بود. بدترین لطمه او به پرسپولیس در دقیقه هشتم وقت‌های اضافه نیمه اول بود. جایی که باید خودش تک به تک را می‌زد ولی پاس در عرض داد و چون سرش پایین بود، ندید بازیکنی روی تیر دو نیست!
اورونوف در صحنه‌های قبلی آنقدر مورد سرزنش همبازیانش قرار گرفته بود که تمرکز خود را از دست داد و با این دستپاچگی، یک گل مسلم دیگر را از پرسپولیس گرفت. او باید کات بک به عقب پاس می‌داد که نداد و فرصت از دست رفت...
با مجموعه اتفاقات نیمه اول، بودند کسانی که فکر می‌کردند بهتر است گاریدو او را بین دو نیمه تعویض کند. اما مربی اسپانیایی چشمه دیگری از مدیریت خود را به رخ کشید. او پشت بازیکنش ایستاد و دوباره اورونوف را به میدان فرستاد.
البته که مشخصاً او فیلم بازی‌های فصل قبل را دیده و می‌دانست که اورونوف در همان ۶۰ یا ۷۰ دقیقه امکان بازی در زمین، بالاخره کارش را می‌کند و زهرش را به حریف می‌ریزد.
اتفاقی که در دقیقه ۶۴ افتاد و اورونوف با یک حرکت انفرادی و استارت انفجاری، با زدن گل سه امتیازی در نیمه دوم جبران کرد.
جالب اینکه این گل هم خودخواهانه بود! یعنی درست آن وجه مشخص و بارز از شخصیت ستاره ازبکستانی، خودخواهی برای یک مهاجم به خودی خود صفت بدی نیست اما قطعاً باید از سوی مربیان کنترل شود تا به تیم آسیب نزند. عین همان اتفاقی که در نیمه اول بازی افتاد.
با این نتیجه و نمایش مشخص شد که دوباره اورونوف برگشته، با تمام خصوصیات مثبت و منفی فصل قبل! حالا باید دید گاریدو در ادامه راه چطور و چقدر می‌تواند از پتانسیل این الماس ازبک استفاده کند.
