وقتی از بودن یک مدیر ورزشی در راس مدیریت یک فدراسیون حرف می‌زنیم بهترین مثال و شاهد عملکرد هادی ساعی و علیرضا دبیر است. آنها خود قهرمان المپیک و جهان شده و با گوشت و پوست و استخوان زحمت و درد یک قهرمان را درک می‌کنند.
نتیجه این می‌شود که وقتی خرابه‌ای مثل فدراسیون تکواندو را تحویل هادی ساعی می‌دهند او در کمترین زمان ممکن ک تیم چهار نفره جمع و جور و به بالاترین مسابقات در کره زمین یعنی المپیک می‌رود.
تکواندو رشته مدال آور و افتخارآفرین بود اما با مدیریت غلط -که آن هم می‌تواند نماد و مثالی برای بحث ما باشد- به جایی رسید که نفرات ملی‌پوش ترجیح می‌دادند به بهانه قرارداد باشگاهی یا ادامه تحصیل راهی کشورهای دیگر شوند و برای آنان مدال بیاورند.
در دو المپیک گذشته ایرانی‌هایی مدال آوردند اما نه برای پرچم کشور ما و دردناک‌تر اینکه قهرمانان مدال آور گذشته ما با پرچم یک کشور دیگر مانع موفقیت قهرمان ایرانی شدند، از کیمیا علیزاده تا میلاد بیگی....
هادی ساعی صفر را تحویل گرفت. نه نیروی انسانی باقی مانده بود و نه برنامه‌ریزی برای پرورش استعدادها و نه زیر ساختی برای امکان و تمرین، اما چه باک که خاک ایران زرخیز است و سرشار از استعداد،
تنها یک مدیر دلسوز می‌خواهد و عاشق وطن که این بچه‌ها را زیر بال و پر بگیرد. از آنها حمایت کند و پشت آنها باشد، نتیجه این شد که دیدید و در پاریس هر دو بانوی تکواندوکار ما به مدال رسیدند. یک اتفاق تاریخی که مدال بانوان ایران در المپیک را بیشتر و بهتر کرد.
مهران برخورداری له عنوان اولین عضو تیم مردان تکواندو ما در المپیک روی شیاپ چانگ آمد. با سخت‌ترین قرعه که قهرمان جهان از ایتالیا و قهرمان عنواندار کره جنوبی -به عنوان کشوری که مالک و مبدع این رشته ورزشی است- را پیش رو داشت و با اقتدار و با نمایش درخشان هر دو را شکست داد و به فینال رسید.
امیدواریم مدال برنز مبینا نعمت‌زاده که روز بعد تبدیل به نقره ناهید کیانی شد، در روز سوم به طلای مهران برخورداری تبدیل و فردا نیز آخرین عضو تیم ما این مدال را افتخار را تکرار کند. چهار ورزشکار در یک رشته و چهار مدال..
ما بعد از لندن ۲۰۱۲ دیگر فینالیست در این رشته نداشتیم و حالا ناهید و مهران هر دو به فینال رسیدند. بعد خود هادی ساعی در ۲۰۰۸ پکن هم طلا نداشتیم که امیدواریم...
این آرزو دور از دسترس نیست چرا که تاکنون سه نفر به میدان آمده و هر سه روی سکو هستند و البته که سهم اصلی در این افتخارات و عناوین از ان هادی ساعی است. وزیر ورزش که حتی اسم قهرمان ما را هم اشتباه گفت!
