دوم مرداد سال ۱۳۵۶ پسری به دنیا آمد که به جرات میتوان گفت در آن زمان خانواده و اقوامش فکر نمیکردند به چنین شهرت و اعتباری در ورزش ایران دست پیدا کند.
مهدی مهدویکیا از میدان خراسان تهران قدم به قدم پلههای ترقی را طی کرد و اوایل دهه ۷۰ به عضویت تیم ملی نوجوانان کشورمان درآمد. بازیکن خوشاخلاقی که قبل از فوتبالیست شدن هندبال بازی میکرد و به دوومیدانی نیز علاقه داشت، خیلی زود در ترکیب بانک ملی درخشید تا از ابتدای سال ۱۳۷۴ بازیکن پرسپولیس شود.
مهدویکیا که برای اولین بار توسط محمد مایلیکهن به تیم ملی بزرگسالان دعوت شد، سال ۱۳۷۵ در جام ملتهای ۱۹۹۶ امارات همراه با سایر ملیپوشان عنوان سومی آن مسابقات را کسب کرد و این افتخار برایش در جام ملتهای ۲۰۰۴ نیز تکرار شد.
بازی کردن در جامهای جهانی ۱۹۹۸ و ۲۰۰۶، قهرمانی در بازیهای آسیایی ۱۹۹۸ بانکوک، رسیدن به عنوان بهترین بازیکن آسیا و البته ۱۱ سال حضور مستمر در بوندسلیگا از مهدویکیا برای فوتبال ایران یک چهره بینالمللی ساخت. بازیکنی که در مقطعی رسانههای آلمانی به او لقب «موشک ایرانی هامبورگ» را نیز دادند و سرانجام پاییز سال ۱۳۹۲ در جریان سفر پیشکسوتان ایسی میلان به تهران با فوتبال خداحافظی کرد (البته او یک مراسم خداحافظی دیگر نیز در بهار همان سال هنگام تقابل پرسپولیس با سپاهان در فینال جام حذفی داشت که به خاطر باخت پرسپولیس برایش فوقالعاده تلخ شد).
امروز مهدویکیا وارد چهلوهشتمین سال زندگی شده و به نظر میرسد طی یک سال آینده هم همچنان خود را با آکادمی کیا و مربیگری در سطح پایهای مشغول خواهد کرد.