بعد پایان لیگ تاریخ ۲۰ خرداد را برای جلسه تعیین تکلیف باشگاه استقلال و انتخاب اعضای جدید هیئت مدیره اعلام کردند. این تاریخ از راه رسید و جلسه هم برگزار شد اما در آن همه چیز عنوان شد الا تعیین تکلیف باشگاه از اعلام هیئت مدیره و سپس معرفی مدیرعامل و سپس برنامه ریزی برای حضور جدی و محکم در نقل و انتقالات.
جلسه با حضور اعضای چند شرکت پتروشیمی که همگی از سهام داران باشگاه استقلال بودند برگزار و اعلام هیئت مدیره به دو هفته دیگر موکول شد، یعنی چهارم تیرماه و همینطور زمان باارزش از دست می‌رود. در این دو هفته آیا تکلیف باشگاه چه خواهد شد؟ آیا فرشید سمیعی به عنوان سرپرست باشگاه می‌تواند با بازیکنان مدنظر سرمربی وارد مذاکره شود؟ آیا می‌تواند با آنها قرارداد داخلی امضاء کند؟ اصلا خود جواد نکونام می‌تواند امیدوار باشد که ماندنی است؟
هواداران استقلال بسیار امیدوار بودند که ۲۰ خرداد تکلیف نهایی استقلال برای فصل بعد مشخص شود. هیئت مدیره انتخاب شود و سپس مدیرعامل پس از چند روز تعیین شود و از آخر همین هفته برای بستن یک تیم قوی دست بکار شوند، اما ....
هواداران استقلال هنوز فصل‌های گذشته را از یاد نبرده اند که چه پیش فصل‌های بد و تلخی را سپری کرده اند، پیش فصل‌هایی که یا برای انتخاب سرمربی چندین و چند هفته وقت تلف شد، یا برای انتخاب مدیرعامل و همه و همه باعث شد که فرصت برای بستن یک تیم قدرتمند با نیروهای مدنظر سرمربی از دست برود و یک تیم معمولی با کمترین رفت و آمد بسته شود که نتیجه همه آنها در اواسط فصل مشخص شد.
ما قصد نداریم برای مالک باشگاه تعیین تکلیف کنیم اما انتظار داشتیم که به زمان طلایی پیش فصل بیشتر ارزش بدهند. تیمی که قرار است فصل آینده علاوه بر لیگ و جام حذفی در لیگ نخبگان آسیا هم حضور پیدا کند به تک تک این ثانیه‌ها نیاز دارد.
هواداران استقلال امیدوار بودند با سپرده شدن باشگاه محبوبشان به بخش خصوصی و هلدینگ پتروشیمی خلیج فارس مشکلات فصل‌های گذشته دیگر تکرار نشود و بتوانند یک فصل با آرامش و خیالی راحت موفقیت تیم محبوبشان را شاهد باشند ولی گویا در بر همان پاشنه می‌چرخد.
محمود فخرالحاج| باشگاه خبرنگاران آزاد
