این روزها هرجا که می‌روی صحبت از ماجرای فساد در فوتبال است. داستان باشگاه کرمانی و پول‌های عجیب و غریبی که رد و بدل شده و هنوز هیچکس نمی‌داند از اساس این پول‌ها برای چه رشوه داده شده‌اند. رسانه‌ها بسته به رسالت ذاتی خود این روزها مدام سراغ مسئولان ریز و درشت فدراسیون فوتبال را می‌گیرند. سراغ هیئت استان کرمان می‌روند و رفتاری که در قبال پاسخ‌های پرسش‌های صریح و مشخص افکار عمومی از آنها می‌بینیم، بیشتر از خود ماجرا باعث آزار می‌شود...
در برخورد اولیه بسیاری از مسئولان حتی رده بالای فدراسیون از اساس اظهار بی‌اطلاعی پیرامون ماجرا می‌کردند که خود این رفتار آزاردهنده بود. چطور ممکن است شما بابت جایگاهی حقوق و موقعیت اجتماعی داشته باشید اما پیرامون زیر مجموعه خود از هیچ چیز خبر نداشته باشید؟ پس فرق شما با مردم عادی که از فوتبال سفره فوتبال نه سهم شهرت دارند و نه ثروت، در چیست؟ اما باز گلی به گوشه جمال این عده که لااقل فقط خود را کنار می‌کشند و توهین کوچکی به حق مطالبه‌گری افکار عمومی می‌کنند! گل طلایی را آن کسانی می‌زنند که به تریبون رسانه «نه» نمی‌گویند اما به جای حرف زدن از این پرونده مدام هندوانه زیر بغله نهادها و آدم‌های مختلف می‌دهند!
تصور کنید که خبرنگار یا مجری از مسئول مربوطه می‌پرسد مبلغ این رشوه چقدر است یا برای چه کاری پرداخت شده و اصلاً کاری به نام‌ها و آبروی افراد هم ندارد، اما در جواب می‌شنود که ؛ «نهادهای قانونی از سازمان بازرسی تا نهادهای امنیتی و فلان و فلان و فلان همه چشم و گوش باز دارند و در حال رصد اتفاقات هستند!»
خب، خیلی ممنون! این را که خودمان می‌دانستیم! اصلا همین ماجرا هم که حاصل زحمات آنها بود وگرنه در این سال‌ها در فوتبال هیچ خبری از داستان نشد! همان فوتبالی که تا بخواهی یقه مسئولانش را بابت ترک فعل یا بی‌کفایتی بگیری، چماق فیفا را برمی‌دارند که فوتبال مستقل است و حق ندارید به ما دست بزنید! اما حالا که نهادهای دیگر ورود کرده و پرده از تخلف عده‌ای برداشته‌اند، شما چرا از فرصت تریبون رسانه استفاده و مدام از این و آن تعریف می‌کنید؟ نکند خدایی نکرده ریگی به کفش دارید و می‌خواهید با این فرافکنی، فرار به جلو کرده و نان به قرض این و آن بدهید؟
این وسط کسانی هم هستند که به طور کلی تلفنشان را بسته‌اند و جواب نمی‌دهند. جرم آنها نادیده گرفتن حق دانستن مردم است و اینکه باوری به رکن چهارم دموکراسی یعنی رسانه ندارند، اما لااقل خیالت راحت است که تو را نادیده گرفته ولی سواستفاده از تریبون نمی‌کند! توهینی که این عده با روی خط رسانه‌ها آمدن و کلی گویی و تعریف بی‌دلیل از این و آن، به شعور رسانه و مخاطب می‌کنند از ان رشوه‌ای که گرفته شده و آن تخلفی که اتفاق افتاده به مراتب تلخ‌تر، بزرگتر و مهم‌تر است...
