به شکل طبیعی توجه بیشتر فوتبال دوستان ما به دو تیم استقلال و پرسپولیس معطوف است. دو تیم پرطرفدار که در هر شرایطی مورد توجه هستند و وقتی جنگ قهرمانی در بالای جدول بین این دو باشد، این اهمیت و نگاه حساس مضاعف خواهد شد.
اما برای کارشناسان و اهل فن اینجور نیست که سایر حساسیتها را نبینند فاصله استقلال و پرسپولیس در بالای جدول تنها یک امتیاز است و کسب جام قهرمانی برای همه مهم اما این فصل و این هفتهها رقابت در قعر جدول جذابیت و حساسیتی کمتر از صدر ندارد.
و در هفته بیست و هفتم یک بازی ۶ امتیازی در پایین جدول برای تمام کارشناسان مهم بود؛ تقابل استقلال خوزستان با نساجی که هر دو در ۲۲ امتیاز مشترک و به همراه فولاد بالاتر از صنعت نفت ۲۰ امتیازی در خطر سقوط بودند و هستند.
این هفته فولاد هم با استقلال بازی داشت که بازی بسیار مهمی برای بالا و پایین جدول بود اما باز رقابت بین این دو تیم در یک سطح غیر قابل پیش بینی تری بود و در این بازی حساس و عجیب نساجی در همان نیمه اول نسخه میزبان را پیچید!
البته که ۱۰ نفره شدن تیم میزبان و دو گلی که حسن پورحمیدی خورد، از دلایل مهم این نتیجه بود اما باز نمیتوان روی کار بزرگ نساجی قیمت گذاشت.
ساکت الهامی مهمترین قدم را برای حفظ نماینده مازندران برداشت، هم خودش سه امتیاز گرفت تا از منطقه خطر دور شود و هم مانع امتیازگیری رقیبی مستقیم شد. وقتی به یاد بیاوریم که الهامی در هفته آخر در قائمشهر با فولاد هم بازی دارد، ارزش این سه امتیاز بیشتر میشود.
برنده بزرگ و اصلی هفته بیست و هفتم نساجی بود که با این برد تا حدود زیادی خیال خود و طرفدارانش را از بابت بقا در لیگ برتر راحت کرد.
بیشتر بخوانید: چرا این فوتبال، بازیها و آدمهایش را دوست نداریم؟/ لیگ برتر، لیگ لاف زدن و وقت تلف کردن است!