مردی که شاید اگر هر جای دیگه این کره خاکی بود بسیار عزت و احترامش کرده و البته تقدیرش می کردند. درست گفته بود:" من که سامی جابر نیستم". یه سری می گفتند فوتبالیست نیست، یه سری می گفتند بازیکنی خوبی بود ولی مربی خوبی نبود، یه سری می گفتند ابربدهکار بانکی است، یه سری می گفتند دلال آهن هست، یه سری گفتند آدم دولت روحانی است، یه سری می گفتند فقط قدش بلنده، و خلاصه هزاران لاطائلات و چرندیات. علی دائی فوتبالیسیتی توانمند، مربی کاربلد، شهروندی مسئول ، ایرانی باشرف و انسانی والا است.

این تبرک سال نو واقعا روی مخ است که جز وعده سر خرمنی بیش نیست . هرسال به هم تبریک میگوییم و سال خوشی به هم تعارف میکنیم ولی سال به سال دریغ از پارسال،بدتر میشود که بهتر نمیشود

قابل‌توجه‌وتامل‌اینکه‌،درکلماتش‌یک‌بارهم‌نام‌خدا، وماه‌مبارک‌رمضان‌رابرزبان‌نمی‌آورد.

تو عشقی علی آقا اسطوره و مردی

سپاسگزارم از شما اسطوره خوبی ها

مرباشرف ومردم دوست ازت ممنونم آقای دایی

عبادت به جز خدمت خلق نیست به تسبیح و سجاده و دلق نیست