در اینکه تیمهای ما باید به مربیان جوان میدان بدهند شکی نیست اما آن طرف مربیان جوان هم باید سعی کنند دانش خود را ارتقا داده و با اتکا به کار فنی وارد فوتبال شوند. اما متاسفانه می‌بینیم در سال‌های اخیر فضای مجازی و تعداد فالوئر ملاک مدیران تیم‌ها برای انتخاب مربیان شده و از آن طرف مربیان هم سعی می‌کنند به جای کار فنی و تمرکز روی فوتبال به حاشیه‌های اینستاگرامی بها بدهند!
خسرو حیدری روزی که به عنوان سرمربی خوشه طلایی انتخاب شد، در یک حرکت عجیب خواستار تغییر رنگ لوگو از قرمز به آبی شد! داستان بوسه بر لوگوی باشگاه عدم بازگشت شجاع خلیل‌زاده به پرسپولیس را به یاد می‌آورید؟
متاسفانه بازیکنان و مربیان قبله خود را در فوتبال ایران تغییر داده و فضای مجازی را در اولویت می‌گذارند. شکی نیست که خسرو حیدری هم تنها به دلیل خاص فالوئرها و جلب توجه آنها دستور تغییر رنگ لوگو را داد. اینکه خسرو حیدری به جای کار فنی و تمرکز روی بازیکنان و شرایط بازی‌ها دنبال این حاشیه‌های فالوئرپسند بود به اندازه کافی ایراد دارد اما باید یقه آن مدیر باشگاه را هم گرفت که چرا چند تن به چنین خواسته‌ای داد!
حالا که بعد از سه بازی خسرو حیدری رفته این سوال باقی است که تکلیف لوگو و رنگ آن چه می‌شود؟ تکلیف فرصتی که از دست نماینده ساوه در لیگ رفت با کیست؟ و از همه مهمتر حیدری و مالک باشگاه خوشه طلایی چه درسی از این ماجرا گرفتند؟ اصولاً تغییر رنگ لوگو چه کمکی به فوتبال ساوه و این تیم کرد؟
ای کاش که این رفتار درس عبرتی باشد برای خود خسرو و سایر فوتبالی‌های ما که بدانند فوتبال درون زمین چمن است نه در اینستاگرام!
