هر چقدر تیم ملی در نیمه اول بازی با ازبکستان خوب و روان بازی کرد و راحت گل زد، در نیمه دوم کار برعکس شد و به قول قلعه‌نویی بازی دو نیمه متفاوت داشت. حتی در روز بازی با هنگ‌کنگ هم می‌شد حس کرد که تیم ما دفاع ندارد و در ساختار دفاعی با مشکلات عدیده‌ای مواجه است. صحنه گل دوم ازبکستان را ببینید؛ رضاییان در سمت راست جا ماند و در لحظه سانتر توپ توسط پاسور ازبک‌ها ناگهان کنعانی‌زادگان ایستاد! صرف‌نظر از تعویض‌های خوب کاتانتس باید به هشدار او قبل از بازی هم اشاره کرد که گفته بود ایران باید از ما بترسد. مربی خوب حریف در نیمه دوم این حرف خود را ثابت کرد و انصافاً ازبک‌ها با بازی گروهی خوب و در حالی که ستاره‌هایی مثل سردار و طارمی نداشتند، ثابت کردند مستحق شکست در خانه نیستند.
تیم ملی این روزها حکم قلعه بی‌دفاع را دارد. تیمی که در ۲ بازی ۶ گل می‌زند و چند گل هم نمی‌زند اما در ساختار دفاعی راحت به رقبا فضا می‌دهد و بازی برده را با مساوی عوض میکند. این تیم با این دفاع قطعاً در جام ملتها مشکل خواهد داشت مگر آنکه قلعه‌نویی در این فاصله کم باقی‌مانده فکری به حال روش بازی و حتی مدافعان تیمش بکند. او یکی از پرمهره‌ترین تیم‌های تاریخ را در دست دارد. تیمی که البته کمی پیر است ولی بسیاری از مهره‌هایش در اوج پختگی به‌سر می‌برند و حتی تیم‌های مطرح اروپایی بر سرشان دعوا می‌کنند (طارمی). چنین تیمی برای رسیدن به فینال جام ملتها حتماً باید بهتر دفاع کند و این‌قدر راحت به رقبا فضا ندهد. فراموش نکنید که شاید ما در جام ملتها با تیم‌های سرعتی مثل ژاپن و کره روبه‌رو شویم که قطعاً در آن صورت و با این دفاعی که امروز دیدیم، به مشکل می‌خوریم.
در بازی امروز تعویض سردار آزمون با روزبه چشمی خیلی تیم ما را دفاعی کرد اما باز هم در ساختار دفاعی خوب نبودیم. امیر باید شکل بازی تیمش در دفاع را عوض کرده و حتی اگر لازم است (که انگار هست) با ۲ هافبک دفاعی بازی کند. ما با مدل فوتبال کی‌روش هم در جام ملتها به فینال نرسیدیم چه رسد به این تیمی که دفاع تیم کی‌روش را هم ندارد. البته تأکید می‌کنیم تیم ملی در فاز هجومی خوب است اما نمایش خوب شاگردان امیر در تاشکند خیلی زود در همان نیمه اول و بعد از گل مهدی طارمی تمام شد!
