یکی از الهام‌بخش‌ترین داستان‌های بازگشت در فوتبال جهان در سطح فوتبال حرفه‌ای برای رایلی فاستر اتفاق افتاد.
این دروازه‌بان کانادایی که سال ۲۰۲۰ به لیورپول پیوسته بود، دو سال پیش، دچار یک تصادف رانندگی شد که ممکن بود منجر به مرگ او شود. ضربه به حدی بود که او به فاصله ۱۲ متر از شیشه به جلو پرتاب شد. هفت شکستگی گردن و خونریزی مغزی باعث شد فاستر تا مدت‌ها در بیمارستان بماند.
تا ماه‌ها پس از آن حادثه، او یک تاج فولادی را که به‌وسیله جراحی به جمجمه‌اش وصل شده بود بر سر داشت و به او گفته شد که دیگر هرگز فوتبال بازی نخواهد کرد. اما او نقشه‌های دیگری داشت. پس از سال‌ها کار سخت و توانبخشی، رایلی موفق شد پا به زمین چمن بگذارد و بازی کند.
او هنگامی که ۱۲ ساله بود، عزم خود را جزم کرد تا برای تیم ملی کانادا و لیورپول بازی و در المپیک شرکت کند. او بار اول توانست و این بار با همان عزم راسخ برای بهبودی از مصدومیت و بازگشت به فوتبال تلاش کرد.
او که دچار شکستگی‌های متعدد از ناحیه گردن، کمر و جمجمه و آسیب‌های زیاد در قسمت‌های دیگر بدن شده بود، با شروع دو سال بهبودی و سپس توانبخشی، هرگز انگیزه‌اش را از دست نداد.
فاستر بعدها گفت که در تصادف دو بار تا حد مرگ پیش رفت اما به بیرون پرتاب شد. بیرون از ماشین می‌توانست بمیرد اما دوام آورد تا اورژانس سر برسد. حال او در راه بیمارستان هم وخیم شده بود و نزدیک به مرگ بود ولی با کمک پزشکان احیا شده است.
او مشتاقانه ساعت‌ها، روزها و هفته‌ها تمرین کرد و با فیزیوتراپیست‌ها و متخصصان خارجی در لیورپول کار کرد. اما مبارزه فیزیکی یک چیز است، دانستن اینکه او چگونه زنده مانده است، نبرد متفاوتی را در ذهن او ایجاد کرد. او شوک پس از سانحه را با تکرار بارها و بارها تجربه کرد.
او با همه چیز مبارزه کرد حتی زمانی که قرمزها تصمیم گرفتند قراردادش را تمدید نکنند، حتی زمانی که آزمایشاتش در سلتیک آنطور که انتظار می‌رفت پیش نرفت. در نهایت توانست همه موانع را کنار بزند و به فوتبال برگردد. او به تیم ولینگتون فونیکس در لیگ A استرالیا پیوست و این هفته در ترکیب تیمش قرار گرفت و پس از ۷۳۱ روز به فوتبال برگشت.
