حالا که مسابقات جهانی کشتی آزاد تمام شده همه شمشیر نقد را از نیام کشیده‌اند و مهم‌ترین هدف پژمان درستکار است. کاملا هم طبیعی است چرا که سرمربی پاسخ‌گوی نتایج تیم است.
عده‌ای با علم به دوستی صمیمانه علیرضا دبیر با درستکار رودربایستی دارند و می‌گویند باید کادرفنی تقویت شود. این حرف نشدنی است؛ چرا که پژمان حق دارد برای خود دستیارانش را انتخاب کند. اصولا اگر قرار باشد دستیاران به یک سرمربی تحمیل شوند، دیگر آن سرمربی چه اقتداری دارد؟
عده‌ای خواهان حضور قهرمانان جهان المپیک در کادرفنی هستند اما اگر به خود همین افراد بگوییم یک فرد مشهورتر و پرافتخارتر از خودت را کنارت بگذار، قبول نمی‌کند! پس چرا پژمان درستکار باید بپذیرد؟ او از معدود سرمربیان تاریخ کشتی ماست که مدال جهانی ندارد، چطور ممکن است یک قهرمان جهان المپیک را زیر دست او قرار دهیم؟
اما راهکار برکناری درستکار خود دو شاخه دارد؛ عده‌ای خواستار آمدن مربی خارجی هستند و جماعتی دیگر به دنبال مربیان امتحان‌پس‌داده داخلی! راهکار دوم که مردود است، اما راهکار اول هم قبلا در ایران تجربه شده است. در المپیک ۱۹۴۸ لندن که اولین حضور کشتی ما در مسابقات بین‌المللی بود، «صاییم آریکان» افندی ترک هدایت کشتی ما را بر عهده داشت. البته این اتفاق دیگر هرگز تکرار نشد چرا که ما قهرمان جهان المپیک معرفی کردیم و خود را صاحب کشتی دانستیم...
طرفداران این نظریه می‌گویند کشتی امروز یک علم شده و بدون بدنسازی و آنالیز هیچ قهرمانی موفق نمی‌شود. اما می‌دانیم که مقابل مربی خارجی چه گارد بزرگی است و حضورش در فاصله کوتاه تا المپیک چه حواشی خواهد داشت. همه این‌ها به کنار؛ نگاه کنید به آخرین تجربه استخدام مربی خارجی ما در کشتی آزاد. فرمولی که در فوتبال ما هم کاربرد دارد و یک مربی خارجی تمرین‌دهنده را زیردست یک ایرانی باتجربه قرار می‌دهند!
فرهاد مجیدی با این روش در استقلال موفق شد، یحیی گل‌محمدی هم در پرسپولیس، امیر قلعه‌نویی هم در تیم ملی چنین کرده است اما آیا این فرمول در کشتی هم جواب می‌دهد؟ وقتی ما پارسال به آمریکایی‌ها باختیم، گفتیم اگر روس‌ها باشند به نفع ماست چرا که آمریکایی‌ها را می‌برند و به ما می‌بازند! اولین مربی روس تاریخ را آوردیم تا کار با دست -که شگرد کشتی‌گیران روس و نقطه قوت آنها است، همانطور که قدرت بدنی برای آمریکایی‌ها و زیرگیری برگ برنده ماست- را یادمان بدهد و به روس نبازیم و آنها آمریکا را ببرند تا ما قهرمان شویم اما به روس‌ها هم باختیم!
در مسابقات جهانی ۲۰۲۳ بلگراد ما در اوزان ۶۵ کیلوگرم، ۷۴ کیلوگرم، ۷۹ کیلوگرم و ۹۷ کیلوگرم چهار کشتی مستقیم‌مان به روس‌ها را باختیم. در ۵۷ کیلو نیز قهرمان ما به یک روس زیر پرچم آلبانی با امتیاز عالی مغلوب شد. این در حالی است که در سال‌های گذشته حداقل یک کشتی را از روس‌ها می‌بردیم! اما این بار که با ضعیف‌ترین روسیه تاریخ -که حتی پرچم و سرود هم نداشت- روبه‌رو شده بودیم، روس‌ها که دو سال تشک کشتی به خود ندیده بودند ۱۰۰ درصد رویارویی با ما را به سود خود خاتمه دادند!
مقابل آمریکا هم که سال قبل کامران قاسم‌پور و رحمان عموزاد پیروز شده بودند امسال همه کشتی‌ها را باختیم! امیرمحمد یزدانی به راترفورد، حسن یزدانی به تیلور و امیرعلی آذرپیرا به والنسیا. در واقع آمدیم ابرو را درست کنیم چشمش را هم کور کردیم!
در همین ارتباط بخوانید:
