با این‌که حدود بیست روز از فینال جام حذفی و اتفاقات این بازی می‌گذرد، اما تیر ترکش جنجال‌های این دیدار به باشگاه استقلال اصابت می‌کند و همچنان ساپینتو را نیز درگیر این موضوع کرده است. شاید بهترین تصمیم و اتفاق از سوی ساپینتو و باشگاه استقلال این بود که دیگر قراردادی برای سال دوم منعقد نشود چون مشخص نبود که این پرونده چه تبعاتی برای طرفین خواهد داشت.
فینال جام حذفی روز خوب استقلال و سرمربی پرتغالی‌اش نبود. تمام مسائل دست به دست هم داد تا شرایط به گونه‌ای پیش برود که استقلال از همه طرف بازنده شود و در پی جنجال‌هایی که بعد از دقیقه ۱۰۰ افتاد، سرمربی استقلام محکوم مطلق پرونده بود. البته این را باید به مسائل مطرح‌شده اضافه کرد که گروه داوری هیچ دلیل موجهی برای اخراج یک‌دفعه‌ای ساپینتو نیاورد و همچنان برای همه مبهم است که چه اتفاقی بعد از گل استقلال افتاد که کمک داور، داور وسط را صدا زد و خواهان اخراج شد اما هر چه که بود منجر به جنجال عظیمی شد که بازنده اول و آخرش استقلال و ساپینتو بودند.
نکته اینجا است که کمیته انضباطی بعد از این بازی منتظر گزارش داور نشد و طبق تصاویر تلویزیونی ساپینتو را چهار ماه محروم کرد؛ محرومیتی که با بازگشت ساپینتو به کشورش و قرارداد بستن با تیم قبرسی هیچ‌گاه قرار نیست اجرا شود.
اما یک نکته مهم در این میان وجود دارد که در ذهن مخاطب ابهام ایجاد می‌کند؛ طبق قوانین آب دهان انداختن یا کتک زدن داور جزو مسائلی است که اجرای حکمش مختص یک کشور نمی‌شود و در صورت چنین تخلفی فرد خاطی در کل جهان مجوز مربیگری یا بازی کردن ندارد اما چطور ساپینتو با پرتاب آب دهان به طرف داور می‌تواند در قبرس مربیگری کند؟ پاسخ این سوال را می‌توان در گزارش داور پیدا کرد. داور بازی هیچ مطلبی در خصوص پرتاب آب دهان ساپینتو در گزارشش قید نکرده است و طبق گزارش داور سرمربی استقلال مرتکب چنین تخلفی نشده است. به این ترتیب محرومیت ساپینتو به بیرون مرز ایران کشیده نمی‌شود و به نوعی او از محرومیت جهانی قسر در رفته است.
